Καθώς η κατάσταση αναφορικά με το πρόβλημα του χρέους είχε αρχίσει να ξεκαθαρίζει επικίνδυνα, ήδη από τον Αύγουστο και κάθε δυνατή παράταση είχε ήδη δοθεί (προκειμένου κάθε χώρα να λάβει τα απαραίτητα αμυντικά μέτρα), θα περίμενε κανείς μια ξεκάθαρη στάση και τουλάχιστον κάποια σημαντική αλλαγή πολιτικής, ενόψει της ΔΕΘ.
Αντί αυτού, ακούσαμε έκπληκτοι τον κ. Πρωθυπουργό να κάνει μνεία στην …
συμφωνία της 21ης Ιουλίου! Ο κ. Παπανδρέου και οι φωτισμένοι του σύμβουλοι, θα πρέπει να είναι οι τελευταίοι άνθρωποι στον πλανήτη που δεν κατάλαβαν ότι η φιλόδοξη αυτή συμφωνία είχε ήδη ακυρωθεί από τις εξελίξεις, με κυριότερες αιτίες:
- Την απαίτηση εμπράγματων εγγυήσεων
- Την αδυναμία επίτευξης των στόχων (κυρίως ως προς το έλλειμμα)
- Την αδυναμία των ελληνικών τραπεζών να απορροφήσουν το haircut
Οι παραπάνω αιτίες ήταν γνωστές και πριν την 21η Ιουλίου γι αυτό και στη συμφωνία εκείνη υπήρχαν αστερίσκοι, ιδιαίτερα για το θέμα των εγγυήσεων. Ωστόσο οι Ευρωπαίοι θέλησαν να δώσουν ακόμα μια παράταση στο μοιραίο, για να βοηθήσουν τον κ. Παπανδρέου και να αποτρέψουν ένα πιστωτικό γεγονός εν μέσω της τουριστικής περιόδου.
Κάθε σώφρων ηγέτης, θα είχε μελετήσει τα στοιχεία, θα είχε εκτιμήσει τους πολιτικούς συσχετισμούς και θα είχε προσπαθήσει να αλλάξει πολιτική. Όχι όμως ο μακάριος κ. Παπανδρέου, ο οποίος προτίμησε τον θελκτικό ελληνικό ήλιο, το κανώ και τα πολυτελή ξενοδοχεία.
Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, οι προσδοκίες του κ. Παπανδρέου έχουν γκρεμιστεί ολοσχερώς, έπειτα από μια θυελλώδη συνεδρίαση του Eurogroup στην οποία, ούτε η παρουσία έκπληξη του φιλοπαπανδρεϊκού Γκάιθνερ μπόρεσε να λειτουργήσει πυροσβεστικά:
-Η συμφωνία του Ιουλίου είναι ήδη παρελθόν
- Η 6η δόση του δανείου είναι υπό αίρεση
- Δεν αναμένεται ευρωπαϊκό χρήμα στα ταμεία πριν το τέλος Οκτωβρίου
-Ούτε λόγος για νέο δάνειο
-Τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους ίσα που επαρκούν για το τέλος του μήνα
-Οι δημοπρασίες εντόκων απειλούνται με εξαφάνιση, καθώς οι εγχώριες τράπεζες βιώνουν το δικό τους ξεχωριστό δράμα
-Όλα δείχνουν ότι το χρέος τελικά θα εξαφανίσει τη χώρα
Ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του έχουν δύο επιλογές, μία προσδοκία και κανένα εναλλακτικό πλάνο:
Οι δύο επιλογές:
1. Η άμεση είσπραξη με κάθε μέσο του τέλους των ακινήτων, για να πληρωθούν οι μισθοί του Οκτωβρίου
2. Η επίσημη στάση πληρωμών, ελεγχόμενη ή άτακτη
Η μία προσδοκία: Να γίνουν μέσα σε μία εβδομάδα (με προεδρικά διατάγματα) όσα δεν έγιναν σε δύο χρόνια, όσα δηλαδή ζητούσαν από την αρχή οι δανειστές του Παπανδρεϊσμού, δεκάδες χιλιάδες άμεσες απολύσεις στο δημόσιο, αυξήσεις στους φόρους άμεσης απόδοσης (καύσιμα), μειώσεις μισθολογικού κόστους. Αν η κυβέρνηση καταφέρει όλα αυτά και στο τρίτο τρίμηνο διαφανεί εντυπωσιακή πτώση του ελλείμματος, μπορεί να προσδοκά σε μια πολιτική συμφωνία για μια νέα παράταση.
Όλα τα παραπάνω συναινούν σε ένα κοκτέιλ καταστροφής και φέρνουν τη χώρα μας ολοένα και κοντύτερα στον ξαφνικό θάνατο. Ταυτόχρονα ο κ. Πρωθυπουργός βρίσκεται σε παράλυση, τραγικά απομονωμένος από ένα κόμμα που στη βάση του διαλύεται και στην κορυφή του σπαράζεται από συγκρούσεις διαδοχής. Μόνη του διέξοδος η προσφυγή στις κάλπες ή ακόμα καλύτερα (για τον ίδιο και την ελίτ του χάους) ο εκβιασμός μιας συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία.
Σήμερα και για την υπόλοιπη εβδομάδα θα γίνουμε μάρτυρες μιας ξαφνικής επίθεσης ‘’φιλίας’’ από τους μνημονοδίαιτους διαμορφωτές γνώμης, για μια συναίνεση προ της καταστροφής. Το σημερινό άρθρο του κ. Ψυχάρη στο ‘’Βήμα’’ είναι μόνο η αρχή.
Κακοφωνίξ
http://www.antinews.gr/
