EXEI
γίνει ήδη πολύ μεγάλη και ανεπανόρθωτη ζημιά σχεδόν σε κάθε επιχείρηση
κάθε είδους και κάθε μεγέθους. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές
είναι όλα ανοιχτά στο πολιτικό σκηνικό. Αλλά για τις επιχειρήσεις δεν
έχει καμία σημασία ποιος θα είναι πρωθυπουργός και πότε θα γίνουν
εκλογές. Οι μισθοί και οι άλλες υποχρεώσεις τρέχουν. Μπορεί στο Δημόσιο
να έχουν την πολυτέλεια να κατεβάζουν τα μολύβια και να μη λαμβάνονται
αποφάσεις για όσο διαρκούν οι πολιτικές εκκρεμότητες, μπορεί η επίκληση ή
απειλή διεξαγωγής δημοψηφίσματος να ήταν ένα εργαλείο για να
πειθαναγκασθεί η αντιπολίτευση, αλλά στο τέλος του μηνός οι ιδιωτικές
επιχειρήσεις πρέπει να πληρώσουν υπαλλήλους, ΦΠΑ και προμηθευτές. Αλλά τα ταμεία των επιχειρήσεων στέρεψαν, αφού τις τελευταίες 48 ώρες δεν πληρώνονται πολλά από τα οφειλόμενα τιμολόγια, περιμένοντας τις εξελίξεις. Ο ιδιωτικός τομέας έχει μολυνθεί από την πολιτική αβεβαιότητα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Iσως είναι σε κάποιον βαθμό αναμενόμενο. Αλλά η έκταση της παράλυσης στις συναλλαγές του ιδιωτικού τομέα είναι απελπιστικά ανησυχητική αυτή τη φορά.
Τα πρακτικά επιχειρησιακά αποτελέσματα της πολιτικής ακροβασίας των τελευταίων ημερών είναι (α) να κινείται μόνο μετρητό και κανείς να μη δέχεται να πουλήσει με πίστωση, (β) να ζητείται από ελληνικές εταιρίες να προσκομίσουν εγγυητικές επιστολές για να κάνουν αγορές από οίκους του εξωτερικού ή να προεξοφλούν τις (μελλοντικές) υποχρεώσεις τους, (γ) να παρατείνονται άνευ ουσιαστικού λόγου ήδη συμφωνημένες πληρωμές, επειδή οι πληρωτές απλά κρατούν τα διαθέσιμα ως εάν να επρόκειτο να αντιμετωπίσουν έκτακτη ανάγκη –ιδιαίτερα για όσες ιδιωτικές εταιρίες έχουν ανοιχτές απαιτήσεις από το Δημόσιο το τελευταίο αρνείται με διάφορες προφάσεις την παραλαβή έργων σε εξέλιξη και αγαθών για να μην εγγράψει την υποχρέωση πληρωμής– και (δ) οι τραπεζίτες μειδιούν προς κάθε αίτημα χρηματοδότησης.
Οι οικονομικοί διευθυντές ξένων οίκων δίνουν εντολή στα υποκαταστήματά τους στην Ελλάδα να αποφεύγουν τις μακροχρόνιες εκκρεμότητες πιστοδότησης και σε ορισμένες περιπτώσεις να δέχονται μόνο μετρητά ή επιταγές ημέρας. Τα στελέχη των ξένων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα γίνονται αποδέκτες χλεύης, οικτιρμού, περιφρόνησης και διασυρμού αλλά και εκτελεστές απίθανων σεναρίων καταστροφής, προγραμμάτων εκτάκτου ανάγκης, σκέψεων και απόψεων για την ελληνική αγορά, ως εάν να βρισκόμασταν μπροστά σε επικείμενη κήρυξη πολέμου ή άλλης βιβλικής καταστροφής. Προφανώς, αφού όλος ο κόσμος παρακολουθεί σε ρυθμό online - real time εμβρόντητος τα μπρος πίσω της επίσημης Ελλάδας, σε διαρκή κάλυψη στις οθόνες τηλεοράσεων και υπολογιστών.
Και όλα αυτά για μια προσωπική, απίθανη, αμελέτητη, αψυχολόγητη, άκαιρη και ασυντόνιστη «ιδέα» να γίνει ένα δημοψήφισμα, το οποίο μετά την παγκόσμια χλεύη και κατακραυγή παρουσιάστηκε από τον ιδεολήπτη ως έχον «θετικές και ευεργετικές επιπτώσεις»(!). Και αυτά τη στιγμή κατά την οποία είναι γνωστό τοις πάσι ότι η συναίνεση της αντιπολίτευσης έχει συνδεθεί με το πρόσωπο που υποκίνησε όλη αυτή τη μεθόδευση. Ζούμε έναν απίθανο τακτικισμό, μια πολύ κακή ιδέα σε μια πολύ κακή περίοδο. Δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να ακούσουν οι κυβερνώντες τη φωνή της καθημερινής οικονομίας. Hδη οι ζημίες έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια.
http://logia-starata.blogspot.com/
