Γι'αυτό και πρέπει να την χάσουμε όλοι μας, για να μην νοιώθουν άσχημα κάποιοι άλλοι.
Ξέρω ότι ξεκινάω πολύ σκληρά αλλά κατανοήστε ότι έχω ξεμείνει από λέξεις. Τι να πω; Κωλοτούμπα; Έτσι είναι οι κωλοτούμπες; Κι αν είναι αυτές κωλοτούμπες τότε τι βιώνουμε εδώ κι ένα τουλάχιστον χρόνο με το υποτιθέμενο καζάνι που βράζει; Γελάει ο κόσμος. Από την άλλη όμως προσπαθείς να βρεις κάποια λέξη που να περιγράφει τις καταστάσεις.
Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα του τι εννοώ και τέλος πάντω, ας χαρακτηρίσει ο καθένας όπως θέλει ό,τι θέλει.
Παράδειγμα πρώτον:
Πριν λίγες μέρες και πιο συγκεκριμένα την 31η Οκτωβρίου ο κύριος Λιντζέρης ανακοίνωνε με επιστολή του μεταξύ άλλων και ότι "Γνωρίζετε την πρόταση που έχω διατυπώσει εδώ και πέντε μήνες για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, εκτάκτου ανάγκης. Η πρόταση αυτή έχει ωριμάσει και βρίσκει υποστήριξη από πλειάδα στελεχών με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες.".
Από την επί 5μήνου ωριμότητα που οδήγησε στην προαναφερθείσα επιστολή πήγαμε στην άγνοια αποφάσεως της 1ης Νοεμβρίου όπως παραθέτει το Βήμα (Θα καθορίσω τη στάση μου εγγράφως, δεν πρόκειται σήμερα ή αύριο να προβώ σε οποιαδήποτε δήλωση αλλά θα πώ τις απόψεις μου εγγράφως, όπως πάντα έπραττα -και όλοι ξέρουμε ότι ο Λινζτέρης ποτέ δεν μιλάε πριν, σωστά;), εν συνεχεία περάσαμε στην γνωστοποίηση της οριστικής προθέσεως ότι δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης το απόγευμα προς βράδυ της 3ης Νοεμβρίου που μεταξύ άλλων τον έκανε να ζητήσει από το πρωθυπουργό να δρομολογήσει εξελίξεις κιόλας. Η συνέχεια εν πολλοίς αναμενόμενη: προς το μεσημέρι της 4ης Νοεμβρίου ο Λιντζέρης ανακοινώνει ότι περιμένει πρώτα ν'ακούσει τον πρωθυπουργό προκειμένου ν'αποφασίσει αυτό που είχε ήδη κοινοποιήσει μια μέρα πριν και τελικώς καταλήγουμε στην παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Φυσικά να υπενθυμίσω ότι τον Ιούνιο ο κύριος Λιντζέρης ήταν από τους πρωτεργάτες του κινήματος αμφισβήτησης του πρωθυπουργού καθώς και του μεσοπρόθεσμου, έτσι; (για την ιστορία στην εν λόγω επιστολή περιέχεται και ο όνομα της Καϊλή).
Παράδειγμα δεύτερον:
Βασούλα Παπανδρέου τη λένε και όλα τα παιδάκια κλαίνε. Δεν πρόκαμε να στεγνώσει το μελάνι που γράφαμε για την δέκατη έκτη τελευταία φορά που στήριξε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και ήρθε η δέκατη έβδομη τελευταία φορά που στήριξε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Πόσο γλυκιά είναι η καρέκλα. Ελπίζουμε ο Άδωνις Γεωργιάδης να κάνει πράξη τις "απειλές" του και να την γιαουρτώσει όπως της αξίζε, βγάζοντάς μας από τον κόπο.
Παράδειγμα τρίτο:
Όταν ξέρεις ότι ο Λοβέρδος έχει βλέψεις τόσο για την αρχηγία του κόμματος, όσο και για την πρωθυπουργία (ενώ είναι σχεδόν βέβαιο κιόλας ότι αυτός θα ηγηθεί της κινήσεως των τριών) και ξέρεις παράλληλα ότι το δακτυλίδι έχει ήδη πάει στον Βενιζέλο άρα αυτό σημαίνει πως αν κάτι βολεύει τπον Μπένι δεν βολεύει τον Λοβέρδο, τότε όταν βλέπεις να κοινοποιεί επιστολή-καταπέλτη μόλις λίγες ώρες πριν την ψήφο εμπιστοσύνης στην οποίαν ουσιαστικά λέει ότι αν δεν κάνεις αυτά που ζητάω (που επί της ουσίας ζήταγαν πολλοί άλλοι ταυτόχρονα) εγώ παραιτούμαι (εμμέσως πλην σαφώς όσο δεν πάει άλλο), τότε τι συμπεραίνει; Ότι αποκλείεται να κάνει πίσω: "Επειδή ανάμεσα στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και στην ομιλία του πρωθυπουργού στην Ολομέλεια της Βουλής μεσολάβησε η συνεδρίαση της ΚΟ, στην οποία τίποτα σχετικό δεν αναφέρθηκε και ανησυχώντας για τις εξελίξεις που δεν σχετίζονται μόνο με την εσωτερική πολιτική κατάσταση, αλλά που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωζώνη και το ευρώ, συμπληρώνω το αίτημα για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή, στο οποίο προφανώς και εμμένω με τη δήλωσή μου πως αν δεν υπάρξουν αμέσως κινήσεις προς την κατεύθυνση της δημιουργίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, δεν θα έχω σχέση με αυτές τις πολιτικές διεργασίες ούτε θέση μέσα σε αυτές. Ως γνωστόν σύμφωνα με το Σύνταγμα η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση δεν δίνεται υπό προϋποθέσεις, ή ακυρωτικές αιρέσεις. Προφανώς και δεν θέτω προϋποθέσεις ως προς την ψήφο μου κάνω, όμως, γνωστό το πολιτικό σκεπτικό με βάση το οποίο λειτουργώ."
Οι προϋποθέσεις δεν ήρθησαν, οι συνθήκες δεν άλλαξαν αλλά ο Λοβέρδος έδωσε ψήφο εμπισοσύνης.
Παράδειγμα τέταρτο:
Λούκα Κατσέλη ή αλλιώς, δεν τηρούμε ούτε καν τους τύπους. Γι'αυτό τελικά δεν τήρησε την δέσμευσή του ότι αν έμενε με 153 θα παραιτείτο, διότι αφενός ήθελε πρώτα να πάει και στους 152 και προφανώς υποθέτω ότι σε λίγες μέρες μπορεί να έχουμε και την επιστροφή της Αποστολάκη. Ούτως ή άλλως θα έχουμε οσονούπω και την ψήφιση του νομοσχεδίου για το κούρεμα, έτσι; Άρα δεν θα πάει στους 154 μετά την επιστροφή της Λούκας; Θα πάει. Εξάλλου απ'ό,τι φαίνεται και από τα προηγούμενα παραδείγματα, όση κι αν είναι η αμφισβήτηση, ακόμη κι αν στα χώνει με εξαιρετικά υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς σχεδόν ολόκληρη η Υφήλιος (ακόμη και το CNN, αν έχεις το θεό σου δηλαδή) εκτός από ολόκληρη τη χώρα, έλλειψη αξιοπρέπειας σημαίνει να μην ιδρώνει το αφτί σου ούτε στις αμφισβητήσεις μέσα στο ίδιο σου το κόμμα. Αν κι εδώ που τα λέμε, η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι οι εσωκομματικές αμφισβητήσεις περιορίζονται στο καζάνι που βράζει. Για τόσο δούλεμα μέσα στα μούτρα μας μιλάμε, τόσο μαλάκες μας θεωρούν όλους, τόσο άβουλους, τόσο πρόβατα...
Πριν λίγες μέρες είχαμε την σφοδρή κόντρα Τσίπρα-Βενιζέλου σχετικά με την ομερτά. Τόσα συμβαίνουν στην χώρα, τον Βενιζέλο η λέξη ομερτά τον πείραξε. Πριν μόλις 5 μέρες ο βουλευτής Ηρακλείου του pasok, κ. Παρασύρης, έκανε λόγo για για συμμορίες εντός του pasok επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά τον Τσίπρα. Κανένας Βενιζέλος δεν αντέδρασε. Λίγες μέρες πιο πριν είχαμε και την παραίτηση Ρομπόπουλου ο οποίος είχε καταγγείλει ότι ψήφιζε δίχως να ξέρει τι ψήφιζε. Επίσης προ ολίγων ημερών, είχαμε την οργισμένη αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας την ημέρα της Εθνικής Εορτής με αφορμή μια τριανταριά ανθρώπους. Μήπως έχει ακούσει κανείς κάποια αντίδραση από τον αξιότιμο Πρόεδρο για τα όσα δραματικά συμβαίνουν; Ή δεν κρίνει ότι τον ενοχλεί κάτι;
Ο κόσμος αντιδρά ανά χιλιάδες.
Γινόμαστε ρόμπα παγκοσμίως.
Ξεφτιλιζόμαστε μαζικά ως Έλληνες.
Το Σύνταγμα της χώρας βιάζεται καθημερινά.
Το Πολίτευμα της χώρας αναιρείται στην πράξη.
Και ο αξιότιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ενοχλείται καν.
Τι ήταν όλη αυτή η αστειότητα που παρακολουθήσαμε λοιπόν;
'Ενα πολιτικό παιχνίδι. Πολυπλόκαμο μεν, παιχνίδι δε.
Και παιχνίδι για τι;
Για να σμπαραλιαστούν τα νεύρα μας, για να εκβιαστούμε ακόμη περισσότερο, για να χάσουμε κι άλλη από την αξιοπρέπειά μας.
Διότι μέχρι πριν 3 μέρες σχολιάζαμε όλοι σχεδόν την καταστροφική συμφωνία πτώχευσης της χώρας. Το τελευταίο τριήμερο σχολιάζουμε όλα τα υπόλοιπα με δεδομένη την... ευεργετική πτώχευση της χώρας.
Καταλάβατε ποιο ήταν το παιχνιδάκι;
Καταλάβατε τι σημαίνει να μην διαθέτεις σοβαρούς πολιτικούς;
Κάποτε αυτή η χώρα έβγαλε έναν Ελευθέριο Βενιζέλο, έναν Ιωάννη Καποδίστρια.
Σήμερα έχει αυτούς που παρακολουθούμε να φέρονται σαν μαριονέττες.
Για μια κωλοκαρέκλα.
Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει στις μέρες μας είναι να αγαπάς την πατρίδα σου κι αυτό διότι πρέπει να υποφέρεις όλα όσα συμβαίνουν.
καταλάβατε τώρα γιατί έκανα λόγο για έλλειψη αξιοπρέπειας;
Εσείς ονομάστε το όπως αλλιώς θέλετε.
http://the300useless.blogspot.com/
