Ζούμε σε μια εποχή τεράστιας οικονομικής κρίσης. Πιστεύουμε ότι τα δεινά που υποφέρουν οι άνθρωποι τόσο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες οφείλονται στο γεγονός ότι μια ισχνή μειοψηφία παίρνει αποφάσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα μιας ισχνής μειοψηφίας και όχι του κοινωνικού συνόλου. Αυτό γίνεται κατορθωτό μέσω του πολιτικού συστήματος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην υφήλιο, δηλαδή αυτό του κοινοβουλευτισμού.
Στην Ελλάδα παραδείγματος χάριν... αρκούν 151 ψήφοι βουλευτών για να εφαρμοστούν νόμοι άσχετα με το αν η πλειοψηφία του λαού αντιτίθεται σε αυτούς. Να θυμίσουμε ότι το μνημόνιο δεν το ήθελε το 85-90%, όπως και την παρουσία ελλήνων στρατιωτών στο Ιράκ δεν το ήθελε το 99(!)%. Σχεδόν όλοι οι νόμοι που ψηφίστηκαν από τις εκλογές του 2009 και μετά δε θα εφαρμόζονταν αν ετίθεντο στην κρίση του κοινωνικού συνόλου. Αντίθετα με ότι θα έπρεπε να συμβαίνει, ο συλλογικός νους είναι εξόριστος από τα πεδία λήψης των αποφάσεων.
Όλα τα κόμματα της βουλής δηλώνουν δημοκρατικά, αλλά εμείς δημοκρατία ακούμε και δημοκρατία δε βλέπουμε, καθώς δημοκρατία μάθαμε στο σχολείο πως είναι να εφαρμόζεται η θέληση της πλειοψηφίας. Έχουμε ολιγαρχία.
Καθώς κάθε 4 χρόνια ή και λιγότερο μας ζητούν την ψήφο μας και μετά μας απαγορεύουν να αποφασίζουμε για οτιδήποτε, το αποτέλεσμα είναι απλά εμείς να μπορούμε επιλέξουμε μεταξύ ελαχίστων, ποιος είναι αυτός που θα μας εξουσιάζει τα επόμενα χρόνια.
Οι πολιτικοί τόσο του τόπου μας όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο δωροδοκούνται, εκβιάζονται και κυρίως τους ενδιαφέρει η επανεκλογή τους. Επίσης στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ανθρώπους εξουσιολάγνους και άρρωστους, που τους ευχαριστεί να ασκούν έλεγχο στους συνανθρώπους τους, με τον τρόπο που ο βοσκός ορίζει τα πρόβατα του.
Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει ο τρόπος για να διαπιστώνεται πολύ γρήγορα και πολύ εύκολα η θέληση της πλειοψηφίας, για οποιοδήποτε θέμα, μέσα από αδιάβλητες δημοσκοπήσεις. Αγωνιζόμαστε ώστε οι αδιάβλητες δημοσκοπήσεις να καθιερωθούν και να θεσμοθετηθούν ως μέσο επιλογής των νόμων από την κοινωνία, ώστε επιτέλους ο λαός να μπορεί ο ίδιος να θέσει τους κανόνες-νόμους που αφορούν τη ζωή του πλειοψηφικά, δηλαδή να νομοθετεί ο ίδιος. Δεν μπορούμε πια να αναθέτουμε τη
Νομοθετική εξουσία σε μια συντεχνία εξουσιαστών που εξυπηρετεί μόνο τα δικά της συμφέροντα και αυτά των χορηγών της.
Δεν αφήνουμε τους λίγους να αποφασίσουν για εμάς, αποφασίζουμε εμείς για εμάς.
Διεκδικούμε:
-ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ
bezedakos.blogspot.com