Ο
ιθύνων νους της προηγούμενης κυβέρνησης, φαίνεται ότι είχε
διαπαιδαγωγηθεί στο πνεύμα του «ο τολμών νικά». Βέβαια, δεν φαίνεται να
είχε διερευνήσει επαρκώς την έννοια της τόλμης διότι μεταξύ άλλων δεν
είχε προσδιορίσει τα σύνορά της με την ανάληψη κινδύνων οι οποίοι μπορεί
να προκύψουν εάν δεν υπάρχει σωστή πληροφόρηση και εκτίμηση των
δεδομένων.Χρειάζεται τόλμη ένας άπειρος, μη μυημένος αλεξιπτωτιστής, για να πηδήξει από αεροπλάνο για πρώτη φορά. Η τόλμη του εγχειρήματος μπορεί να περικλείει σοβαρούς κινδύνους, εάν χωρίς την κατάλληλη πληροφόρηση και προετοιμασία, επιχειρήσει την πραγματοποίηση της πρώτης του πτώσης.
Το επίπεδο πληροφόρησης και προετοιμασίας για οποιαδήποτε απόφαση δραστηριότητας, είναι μεταξύ άλλων η διαφορά μεταξύ ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου ήταν απροετοίμαστη με μέλη εντελώς ανέπαφα με τις ανάγκες της οικονομικής πραγματικότητας, για μεταρρυθμίσεις και πέρα από οτιδήποτε άλλο κρίθηκε για τον ερασιτεχνισμό και την αναποτελεσματικότητά της.
Και για να μην περνάει στο χώρο της λήθης το τι σημαίνει ερασιτεχνισμός στην οικονομική πολιτική σε σχέση κυρίως με το βάθος της ύφεσης –η οποία είναι ο κεντρικός πυρήνας των προβλημάτων της οικονομίας, δηλ. της ανεργίας, των κρατικών ελλειμμάτων και αυτό των ασφαλιστικών ταμείων κ.λ.π- ας υπενθυμίσουμε:
- Ότι το Δημόσιο χρωστά πάνω από 7 δις στον ιδιωτικό τομέα.
- Το ΠΔΕ για το 2011 είναι μειωμένο σχεδόν κατά 4 δις σε σχέση με το 2010 και σε σχέση με τις προβλέψεις για το 2011.
- Υπάρχουν 15 δις αδιάθετα από το ΕΣΠΑ.
Αντί λοιπόν ο κος Γ. Παπανδρέου να παριστάνει τον τολμηρό, να προσπαθεί να ξεγελάσει τους υπουργούς, το κόμμα του και όλοι μαζί το λαό, τους συνδικαλιστές και την Τρόικα, ας αποφάσιζε να μην περικόψει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κατά 4 δις, αλλά να μείωνε τις λειτουργικές δαπάνες του κράτους, να ήταν παρούσα η Ελλάδα σε αιτήματα για χρηματοδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ και να έβρισκε μία λύση με την Τρόικα ώστε να χρηματοδοτηθεί μέρος από τα 7 δις τα οποία οφείλονται στους ιδιώτες.
Εάν υπήρχε ένα minimum επαγγελματισμού, η ύφεση θα μπορούσε να κυμανθεί στο επίπεδο του -3% και όχι στα επίπεδα του -6%, στα οποία θα κυμανθεί στο τέλος του 2011.
Επειδή η ανάπτυξη είναι σχεδόν το απόλυτο ζητούμενο, οι ευθύνες πρέπει να τονίζονται και να υπενθυμίζονται για να ξέρουμε σίγουρα τι δεν πρέπει να κάνουμε στο μέλλον και να ξεχωρίζουμε την αποτελεσματικότητα από την αναποτελεσματικότητα και την τόλμη από τον ερασιτεχνισμό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΡΑΤΣΟΣ
http://www.statesmen.gr/
