μέσο συναλλαγής αντικαθιστώντας άλλα υλικά που δεν ήταν απ’ τη φύση τους εξυπηρετικά. Παραδείγματος χάριν δεν μπορείς να κουβαλάς μες στους δρόμους της Αθήνας ένα βόδι στην πλάτη για να το ανταλλάξεις με πέντε σακιά όσπρια. Αφήστε που η αποθήκευση των υλικών δεν είναι εύκολη και έχει έξοδα συντήρησης ενώ το φουχταγκάλιασμα του χρήματος είναι πιο εύκολη υπόθεση και προκαλεί και μια όμορφη διέγερση σχεδόν ερωτική. Όσο γελοίο ακούγεται τόσο γελοίο είναι και το γεγονός ότι αναγάγαμε το χρήμα σε θεό. Αυτό που αντίκρισε ο Μωυσής όταν κατέβηκε απ’ το όρος Σινά με τις δέκα εντολές ήταν ένας χρυσός ταύρος που έφτιαξαν οι ανυπόμονοι οπαδοί του αλλά ο ταύρος συμβολίζει τον υλισμό διότι τον καιρό εκείνο ήταν η εποχή του ταύρου. Σήμερα χιλιάδες χρόνια μετά στην εποχή του υδροχόου τα κέρατα εκείνου του ταύρου μας σουβλίζουν ακόμη γιατί κι εμείς αγαπάμε την ύλη και την κάναμε θεό. Η Ελλάδα αγαπητοί μου φίλοι πτώχευσε από αξίες εδώ και καιρό κι αν πτωχεύσει από χρήμα ποσώς μας ενδιαφέρει. Το χρήμα είναι εικονικό αύριο αν θέλει η κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα τυπώνει αν δεν το κάνει κρυφά ένα βουνό από ευρώ. Τι νομίζεται πως θα αλλάξει αναλόγως τι θέλουν αυτοί οι κύριοι να αλλάξει. Το θέμα όμως είναι άλλο το σημαντικό είναι πως η Ελλάδα πτώχευσε από αξίες εδώ και καιρό και κανείς δεν έχει το θάρρος να το ανακοινώσει. Αξίες πνευματικές που κάποτε σκορπίσανε το φως σ’ όλο τον πλανήτη. Αξίες που κάποτε αναβλύζανε σαν από αρχαία αστείρευτη πηγή που τώρα μοιάζει να έχει στερέψει. Δυστυχώς γι αυτό φταίμε εμείς η δική μας γενιά δεν έχει να επιδείξει απολύτως τίποτε. Κοιτάξτε γύρω σας όχι πολύ μακριά στην δική μας πρόσφατη γενιά και αναζητήστε τι έμεινε και τι γεννήθηκε εκτός από τα σκουπίδια της τηλεόρασης που με όρεξη καταναλώνουμε, Δυστυχώς ελάχιστες αναλαμπές που πνίγονται από το βαθύ σκοτάδι του εμπορικού μάνατζμεντ. Ο ήλιος της Ελλάδας δεν βασίλεψε αλλά παραμένει αδρανής πίσω απ’ τα σκοτάδια του δικού μας μυαλού γιατί εμείς τον κρύβουμε απαξιώνοντας κάθε τι δημιουργικό στο βωμό του χρήματος.
Αυτό το άρθρο είναι ένας χαιρετισμός στην αξιόλογη προσπάθεια του κ. Μπουραντά να δημιουργήσει το <<κύκλο των χαμένων αξιών>> Ο κ. Μπουραντάς δεν γνωρίζω αν παρακολουθεί αυτό το blog και ίσως ποτέ δεν διαβάσει την σημείωση αυτή όμως αξίζει και μόνο η αναφορά στο όνομα του. Κύριε καθηγητά λυπάμαι που θα το πω αλλά στην Ελλάδα νυχτώνει πια νωρίς κι αν δεν κάνουμε κάτι για να λάμψει και πάλι ο ήλιος (όχι του ΠΑΣΟΚ όπως πολύ σωστά λέει η Μυρσίνη Λοίζου) ο δικός μας τότε πολύ φοβούμαι ότι κάπου εδώ πρέπει να σας πω απλά μια καληνύχτα κι ας νομίζετε πως είναι μεσημέρι.
Κάποια στιγμή ελπίζω να αφυπνιστούμε όμως νομίζω πως είναι πολύ αργά.
Με αγάπη Σμιξιώτης Κωνσταντίνος
http://smixiotis-konstantinos.blogspot.com
