Ακόμη και κάποιος πολιτικός με αγαθές προθέσεις όταν βρεθεί μπροστά στην επιλογή της καταβολής ενός μικρού κόστους που θα πληρώσει ο ίδιος τώρα και ενός μεγαλύτερου κόστους που ενδεχομένως να πληρώσει κάποιος άλλος αύριο, το πιθανότερο είναι να επιλέξει το δεύτερο. Έτσι φτάσαμε στη χρεοκοπία και έτσι πιθανόν να οδηγηθούμε και στην κατάρρευση.
Φρούδες ελπίδες…
Η παρουσία της τρόικα των δανειστών με τους αυστηρούς ελέγχους αποτελούσε στην αρχή μια κάποια ελπίδα πως θα εξανάγκαζε το ελληνικό κράτος να μεταρρυθμιστεί. Ένα χρόνο μετά οι ελπίδες μοιάζουν να διαψεύδονται. Ελάχιστα βήματα έχουν γίνει στις μεταρρυθμίσεις, ελάχιστες αποκρατικοποιήσεις και η μείωση των κρατικών δαπανών και αύξηση των εσόδων αποδείχτηκαν φρούδες ελπίδες…
Το πελατειακό σύστημα ανθίσταται, ενώ η κυβέρνηση και το πολιτικό σκηνικό μοιάζει να μην μπορεί, αλλά και να μη θέλει να αλλάξει τα δεδομένα και να επαναφέρει τη χώρα σε πορεία σωτηρίας και οριστικής αποφυγής της κατάρρευσης.
Στο μόνο σημείο που έχει επιδείξει κάποια αποτελεσματικότητα η κυβέρνηση είναι, με την απειλή του ντόμινο που θα προκαλούσε η ελληνική κατάρρευση να πιέζει στις εκταμιεύσεις των δόσεων με πολιτικά κριτήρια και όχι τα κριτήρια της προόδου της μεταρρυθμίσεων…Η τακτική αυτή όμως είναι επικίνδυνη. Κάποια στιγμή που δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος ενός ντόμινο, η χώρα μπορεί να εγκαταλειφθεί στην τύχη της, η επόμενη δόση να μην εκταμιευτεί και η χρεοκοπία να εξελιχθεί σε πλήρη κατάρρευση…
Αποτυχίες…
Ενάμισι χρόνο μετά τη χρεοκοπία και με πλήθος μέτρων και συγκρούσεων στο πρώτο εξάμηνο που μας πέρασε το ελληνικό κράτος κατάφερε να εμφανίσει έλλειμμα 12.781 εκατ. ευρώ έναντι ελλείμματος 9.997 στο αντίστοιχο διάστημα του 2010.
Ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει να βάζει φόρους, τα έσοδα δεν αυξάνονται. Από την άλλη πλευρά ουσιαστική μείωση των κρατικών δαπανών δεν υπάρχει.Η κυβέρνηση αντί να μειώσει τον δημόσιο τομέα από τους υπεράριθμους, στην καλύτερη περίπτωση, και όταν το καταφέρνει, τους ανακυκλώνει από υπηρεσία σε υπηρεσία ή περιμένει να μειωθούν μέσω της συνταξιοδότησης.
Όμως είτε σαν εργαζόμενος κάποιος, είτε σαν αργόσχολος, είτε σαν συνταξιούχος, συνεχίζει να πληρώνεται από τον κρατικό κορβανά. Μοιραία η σχέση αυτή μπορεί να ανακοπεί μόνο από την συνολική κατάρρευση, όταν κάποιο πρωί αρχημηνιάς το δημόσιο ταμείο θα είναι άδειο…
Τότε θα παρθούν τα αναγκαία μέτρα. Ας ελπίσουμε η βλάβη στην χώρα να έχει καταστεί ανήκεστος…
Χωρίς ξένους δεν έχει πάρτι…
Δεν μπορεί να υπάρξουν προβλέψεις ούτε βραχυπρόθεσμα ούτε μακροπρόθεσμα για μια νεκρή χρηματιστηριακή αγορά όπως η ελληνική.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τους ξένους εκτιμούν πως οι τελευταίοι θα επανενεργοποιηθούν όταν θα απομακρυνθεί οριστικά ο πιθανός κίνδυνος μιας ελληνικής ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
Προσεχείς ειδήσεις που θα μπορούσαν να στηρίξουν τις θετικές προσδοκίες στο χρηματιστηριακό σκηνικό είναι:
Μια επιτυχία της ανταλλαγής ομολόγων που θα ξεπεράσει το 90%. Μια είδηση αισθητής μείωσης της ύφεσης στην ελληνική οικονομία.Ένα νέο deal στις τράπεζες που θα συνδυαστεί με την εισροή χρημάτων στην χώρα.
Στις τράπεζες το ενδιαφέρον…
Το ενδιαφέρον κατά τη χθεσινή συνεδρίαση επικεντρώθηκε στο arbitrage μεταξύ των μετοχών Eurobank και Αλφα, ενώ μερίδιο ενδιαφέροντος απέκτησαν εξ αντανακλάσεως και οι τράπεζες που θα μπορούσαν να συστήσουν το επόμενο σχήμα…
Οι Καταριανοί προτίμησαν να κάνουν μουαγιέν αντί να πουλήσουν τώρα με ζημιά, είναι η διατύπωση μιας ενδιαφέρουσας ερμηνείας που άκουσα στην αγορά…
Πενταπλασιασμός…
Μέσα στο γενικότερο ορυμαγδό η αύξηση των κερδών της ΜΟΗ από τα 21 στα 100 εκατ. ευρώ πέρασε απαρατήρητη. Σημαντική άνοδο εμφάνισαν και οι πωλήσεις, ενώ στη βελτίωση των μεγεθών καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αύξηση των εξαγωγών, η προσθήκη του δικτύου της Shell και οι τελευταίες επενδύσεις
Πηγή: www.capital.gr
