Την αγριότητα της αστυνομίας στο Σύνταγμα και την δημιουργία τεχνητών εντάσεων από το «παρακράτος» και τις ενέργειες διάσπασης του κινήματος των «αγανακτισμένων» έστω και αν μέσα σε αυτό υπήρχαν εξ αρχής διαλυτικές δυνάμεις.
Την μείωση των υποστηρικτικών δαπανών για την αστυνομία αλλά αντιστικτικά, προσλήψεις αστυνομικών για την φύλαξη πολιτικών και συνδεδεμένων προσώπων.
Την εκπαίδευση μονάδων στρατού σε πρακτικές καταστολής
Την θωράκιση των καταστημάτων των τραπεζών.
Την αναγγελία ψήφισης νόμου για τον έλεγχο των bloggers και γενικότερα της πρόσβασης στο Ίντερνετ
Την αναγγελία ψήφισης νόμου για τον περιορισμό και έλεγχο των συναθροίσεων πολιτών
Την αναγγελία ψήφισης νόμου για τοποθέτηση καμερών ακόμη και στα αστυνομικά οχήματα (αν το μέτρο απέβλεπε στην προστασία των αστυνομικών από το κοινό έγκλημα ίσως και να αντιμετωπίζονταν θετικά από τους πολίτες)
Δηλώσεις πολιτικών οι οποίες ξεφεύγουν από την αυστηρότητα και αγγίζουν τον ολοκληρωτισμό.
Στρεβλώσεις κατά την εφαρμογή «δημοκρατικών» διαδικασιών.
Λήψη αποφάσεων ερήμην και κατά των πολιτών.
Την φοροεπιδρομή και τον κεφαλικό φόρο στα μικρά εισοδήματα
Την διόγκωση της ανεργίας
Την υπερχρέωση των κρατών
Παράλληλα διακρίνονται ομοιότητες της σημερινής άρχουσας τάξης με εκείνη της γαλλικής αριστοκρατίας του 18ου αιώνα η οποία σήμερα έχει αντικατασταθεί:
Από τους αδηφάγους πάμπλουτους τραπεζίτες οι οποίοι πλέον ελέγχουν την πολιτική, οικονομική και εθνική υπόσταση των κρατών, και που είναι η γενεσιουργός αιτία όλων όσων βιώνουμε τώρα στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρη την υφήλιο.
Από τους πολιτικούς οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους και τους πέριξ αυτών καρεκλοκένταυρους και υπαλλήλους, εξωφρενικά προνόμια αλλά και που ενισχύουν ακόμη και τώρα την προκλητική ατιμωρησία τους.
Και από μία ομάδα διαπλεκόμενων επιχειρηματιών οι οποίοι συνήθως χρηματοδοτούν, εκβιάζουν και ελέγχουν κόμματα και πολιτικούς (μεταξύ αυτών και τραπεζίτες που χορηγούν δάνεια με χαριστικούς όρους στα κόμματα και οι κάτοχοι Μ.Μ.Ε οι οποίοι επιβάλλουν μία ιδιότυπη ομηρία).
Ένα άλλο σημείο ομοιότητας είναι ότι την Γαλλική επανάσταση ακολούθησαν οι επαναστάσεις στην Ισπανία και στην Ελλάδα. Αντίστοιχα τώρα βλέπουμε επαναστατημένους πολίτες σε πολλές ευρωπαϊκές αλλά και σε άλλες χώρες, ενώ αντίστοιχα φαινόμενα αναμένεται να παρουσιαστούν και σε χώρες που σήμερα εμφανίζονται ως δυνατές και πλούσιες, με την δύναμη και τον πλούτο και πάλι να συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων.
Η κατάσταση θυμίζει την προεπαναστατική Γαλλία.
Και με δεδομένη την αποδοχή ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται είναι βέβαιο ότι η σημερινή προσπάθεια εξαφάνισης της μεσαίας τάξης θα δημιουργήσει εντάσεις και θα οδηγήσει ενδεχόμενα σε «έκρηξη» των πολιτών με απρόβλεπτες συνέπειες.
Όλα θα εξαρτηθούν από τις συμπεριφορές του πολιτικού συστήματος το οποίο είτε θα κόψει τους ομφάλιους λώρους με τα άνομα συμφέροντα, θα προστατεύσει την Δημοκρατία, τα εθνικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και του κράτους, ρόλο για τον οποίο ψηφίστηκαν από τους πολίτες και θα αποποιηθούν τα προνόμια και τις υπέρογκες αμοιβές, είτε θα υποστούν ως Αρμαγεδδώνα την μήνη των απελπισμένων και προδομένων Ευρωπαίων πολιτών.
Ιωάννης Δέμος
Υ.Σ.: Μερικές φορές η ένταση και ο περιορισμένος χρόνος κατά την σύνταξη των κειμένων οδηγεί σε συντακτικά και εκφραστικά λάθη. Ως εκ τούτου επαναλαμβάνω την αποστολή ζητώντας συγνώμη για την εκ νέου αποστολή διορθωμένου προηγούμενου κειμένου και την επιβάρυνση του γραμματοκιβωτίου μηνυμάτων σας.
