Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Γκούλας, και στην Ελλάδα





«Οι άνεργοι, λοιπόν, σύμφωνα με τα σχέδια της εκεί [Ουγγαρία] κυβέρνησης, θα εκτελούν βαριές χειρωνακτικές εργασίες σε δημόσια κτήρια, θα ζουν σε τροχόσπιτα και θα παρακολουθούνται από... συνταξιούχους αστυνομικούς!
Είναι μόνο μια από τις πολλές ακροδεξιές προτάσεις από το κυβερνών κόμμα Fidesz.
Απόσπασμα από τη Σουηδική εφημερίδα ARBETAREN αναδημοσιευμένο στο blog Elva
Μετά από την αντικατάσταση της εργασίας με την "απασχόληση", το μέλλον μας επιφύλασσε την επιβολή της σχετικής ποινής για το αμάρτημα της ανεργίας.
Καλώς ορίσαμε στην ανατολή του αιώνα της "Σιδερένιας Φτέρνας" όπως θα έλεγε και ο ήρωας του Jack London, ο Ernest Everhard.
Πρωτοπόρος της μετάβασης, η Ουγγαρία και το ακροδεξιό -κυβερνών, κόμμα της .
Στην ανάρτηση που προαναφέραμε αλλά και στο πρωτότυπο άρθρο, επισημαίνεται και η θέση του
ηγέτη του Fidesz πως:
-Στο μέλλον,τα φραγματα δεν θα κατασκευάζονται με τη τεχνολογία της δεκαετίας του 2000,
αλλά με το ...χέρι, εξηγησε ο πρωθυπουργός Victor Orban, ο οποίος επίσης μίλησε για δουλεια "με τσάπα και φτυάρι".
Για να βάλουμε τα πράγματα στην εθνικά ορθή τους θέση, πρέπει να τονίσουμε με τη σειρά μας πως κι εδώ, μία επικρατούσα άποψη είναι πως "...από τη στιγμή που ο Έλληνας σταμάτησε να δουλεύει στα χωράφια του, να κερδίζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του, ξεκίνησε η διαδικασία που μας έφερε στη σημερινή χρεοκοπία."
Λες και αν παίρναμε όλοι τις τσάπες και τα φτυάρια, τα πλασματικά κεφάλαια των πολυεθνικώνδε θα γεννιόντουσαν, η "φιλελευθεροποίηση" της οικονομίας δε θα είχε συντελεστεί, ούτε και η σύμφυση του βιομηχανικού με το τραπεζικό κεφάλαιο θα γεννούσε τις φούσκες, που πήραμε και τις πληρώνουμε με πραγματικές αξίες. Επίσης, μαζί με τον Έλληνα, άφησε το φτυάρι και τον κασμά και ο Ιρλανδός και ο Ισπανός και ο Πορτογάλος αλλά και κάθε άλλος Ευρωπαίος, μέλος του οικονομικού "παραδείσου" της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θέλει, η παγκοσμιοποιημένη αγορά να ισχύει και αυτό είναι το δόγμα της 2ης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Όπως και να 'ναι όμως, η παραπάνω διαπίστωση που γεννήθηκε σαν παραπροϊόν του "φιλοσοφικού" δόγματος Παγ-ΚάΛΟΥ, πως "μαζί τα φάγαμε γιατί μας διόρισαν και δε δουλεύαμε", χρειάστηκε να επωαστεί μέσα στη φιλόξενη για τους "ελληνόψυχους" καθαρόαιμους, μήτρα της ελληνικής ακροδεξιάς, της λαϊκιστικής αλλά και της σοσιαλιστικής. Μέσα εκεί, το σπέρμα της Παγκαλικής Ιδέας, γονιμοποιημένο με τον χυδαιότερο λαϊκισμό και μέσω της πνευματικής και λογικής επεξεργασίας επιπέδου αμοιβάδας και πλέοντας μέσα στα αμνιακά υγρά της εθνικής ενοχής, έδωσε το σαρκοφάγο αυτό άνθος.
______________________________________________________________________


-------------------------------------------------------------------
Ένα μπουκέτο των αντιλήψεων αυτών μπορεί κανείς να βρει (που αλλού;) εδώ αλλά και σε άλλα γραφικά μέρη όπως εδώ
Με συστηματική επανάληψη, φροντίζουν και άλλοι, κυρίως εφοπλίστές , βιομήχανοι, μεγαλοεργολάβοι, πετρελαιάδες- να καλλιεργούν την πεποίθηση που πρέπει να γίνει "κοινή", περί της τεμπελιάς, της φυγοπονίας, δημοσιοϋπαλληλισμού, της ροπής προς την απάτη του νεοέλληνα. Ναι,παραδέχονται πως ο ΟΟΣΑ κατατάσσει τον Έλληνα πρώτο σε εργασία (ωράρια και ημέρες εργασίας) αλλά αυτό δε σημαίνει πως και τα στοιχεία είναι σωστά, κατά τις αυθεντίες των σχολιαστών που αγαπάει το σύστημα (και το αγαπούν κι αυτοί)
Σαν αποτέλεσμα λοιπόν του καλλιεργούμενου "ζωτικού" -για τους opinion makers- ψεύδους, που καλλιεργούν με περισσή φροντίδα, πρέπει να επιβληθεί και μία ποινή στο λαμόγιο τον Έλληνα. Εκτός από τη φτωχοποίηση, ένα μοντελάκι τύπου Ουγγαρίας, ένα μοντελάκι για την προώθηση της εργασίας, θα ήταν ότι έπρεπε.
Η ελληνική ακροδεξιά η οποία μέσα στα αίτια της ανεργίας έβαζε από τη μία τη φύση της (τηςανεργίας) ως "δομικό στοιχείο" του οικονομικού συστήματος (πράγμα που δεν την εμποδίζει να το στηρίζει) και από την άλλη, το συμπέρασμα - προϊον στοχασμού αμοιβάδας πως
"Κλείνοντας το σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το θέμα της έκτασης της
ανεργίας των συμπολιτών μας είναι ένα θέμα στο οποίοι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε
μερίδιο ευθύνης. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε φορά που κάνουμε επιλογές
ανθρώπων στους οποίους αναθέτουμε τακτικές ή έκτακτες εργασίες, όπως πχ το βάψιμο
του σπιτιού μας, ή επιλέγουμε ένα προϊόν για να το αγοράσουμε, όπως πχ ένα πουκάμισο,
πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε και το ότι ταυτόχρονα επιλέγουμε το εάν τα χρήματά μας
δώσουν δουλειά σε έναν συμπολίτη μας, σε έναν οικονομικό μετανάστη στην Ελλάδα ή σε
έναν άνθρωπο σε κάποια άλλη χώρα της γης. "
Δε θα είναι περίεργο αν στο "Πλαίσιο θέσεων" του 2010, περιλαμβάνονται (εκτός από την καλλιέργεια της λαϊκής ενοχής) και οι ιδέες Όρμπαν (Ούγγρος πρωθυπουργός). Άλλωστε το μοντελάκι αυτό το προωθεί πάρα πολύ, τόσο ο Μέγας Μπενίτο όσο και ο πρωθυπουργός του.
Άρα υπάρχει και το άλλοθι της "σοσιαλιστικής επίφασης" αλλά και του "πατριωτικού συμαφέροντος". Και οι πατριώτες ψηφοφόροι του Μνημονίου έχουν σημαία το "πατριωτικό συμφέρον" που το υπερασπίζονται μέσω του "πατριωτικού παρεμβατισμού" τους. Οι σοσιαλιστές σύμμαχοι τους μήπως, δεν ήταν που νομιμοποίησαν, με την πρόφαση των επιταγών των πιστωτών μας, την εξαθλίωση των εργαζομένων με τη μετατροπή τους σε "ενοικιαζόμενο" υλικό; Αυτό που άφηναν να γίνεται οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το έκανε νόμο του κράτους η παρέα των όψιμων roosters που αποτελείται από το ΠΑΣΟΚ, το ΛάΟΣ και τη Ντόρα την εξερευνήτρια.
Τους εξαθλίωσαν αλλά τους έκαναν πιο "ανταγωνιστικούς".
Επειδή η ιδέα της "κρατικής" βοήθειας στην εξεύρεση εργασίας δεν είναι και πολύ καινούργιο
μοντελάκι και για την αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών, κάποια φωτισμένα μυαλά της Ουγγρικής κυβέρνησης κατάλαβαν πως το όλο εγχείρημα έμοιαζε με ένα παλιότερο και κάπως "ίδιο". Έτσι, όπως σημειώνει και το blog Elva:
Το πλανο ήταν αρχικά με την επωνυμία «Εθνικό Σχέδιο Εργασίας", αλλά μετονομάστηκε μετά
απο...επισημάνση ότι ειχε το ίδιο όνομα με ένα πρόγραμμα που διεξάγονται από το ...φασιστικό καθεστώς της δεκαετίας του 1930 στην Ουγγαρία!!
"Ο στόχος δεν είναι πλέον να κανουμε αυτούς τους ανθρώπους να επιστρεψουν στη δουλειά.
Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί από την επιμορφωση αυτων των ανθρώπων, ή να τους διδάξει τις νέες δεξιότητες. Αντ 'αυτού, θα φτυαριζουν χωμα για μερικα χρονια σε δημόσια κτίρια »,
σχολιαζειτο blog Ηungarian Spectator.
Και ποιος θα είναι ο φορέας υλοποίησης του προγράμματος; Όχι βέβαια κάποιο υφιστάμενο
υπουργείο με κάποια υφιστάμενη υπηρεσία του, σχετική με τα προγράμματα εργασίας (ή ανεργίας) αλλά ...συνταξιούχοι αστυνομικοί.
Οι -αναγκαστικά και φτηνά- εργαζόμενοι, δεδομένου πως θα μπορούν να νοικιάζονται σε εταιρείες, κοινοπραξίες, φορείς εκτέλεσης έργων γενικά, θα σχηματίζουν κοινότητες επί τόπου του έργου. Αυτές οι κοινότητες βέβαια δε θα έχουν σχέση με κοινότητες ανθρώπων που κατοικούν σε έναν τόπο μόνιμα και από επιλογή ή από κληρονομιά αλλά, θα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μίας γνώριμης μας "δομής". Μίας δομής που γνωρίσαμε οι νεώτεροι από τις ταινίες για τον Β παγκόσμιο πόλεμο και το "προαύλιο" που έγραφε στην πύλη του το φιλοσοφικό Arbeit macht frei. Δε θα λέγονται στρατόπεδα συγκέντρωσης πια αλλά "εργασίας" και η φιλοσοφία τους τελικά, θα είναι η ίδια.
Το στρατοπεδο εργασίας θα πρέπει να παρακολουθείται από συνταξιούχους αστυνομικούς. Αυτοι παλιοτερα ειχαν καταφερει να συνταξιοδοτηθούν από την ηλικία των 45 στην Ουγγαρία, αλλά η σύνταξη τους είναι χαμηλή, και δεν είναι σαφές αν θα αναγκαστούν με καποιο τροπο να επανέλθουν στα καθήκοντά τους. (ARBETAREN και Elva)
Η Ένωση Αστυνομικων, η οποία αποκάλυψε το σχέδιο στα ΜΜΕ σε κάθε περίπτωση, επέκρινε το σχέδιο. Σε απάντηση στους επικριτές, ο υπ. Εσωτερικών Sandor Pintér σχολίασε:
- Εμείς δεν μιλάμε για παρακολούθηση, αλλά και για καθοδηγηση, διαχείριση και οργάνωση. Για
να τοποθετήσει κανεις 300.000 άνθρωποι στο πρόγραμμα εργασιών είναι μια περίπλοκη ιστορία που απαιτεί ακριβώς τις ικανότητες που εχει η αστυνομία.
Όμορφος κόσμος.
Διάβαζα την Elva και το δημοσίευμα της Σουηδικής εφημερίδας και στο μυαλό μου τρίγύριζε η
εικόνα του έλληνα πρωθυπουργού να αναρωτιέται ακαδημαϊκά:
Σοσιαλισμός ΄ή βαρβαρότητα; 
 
 
 
 
http://jungle-report.blogspot.com/
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...