Νέος νόμος για τα ναρκωτικά
Χαριστική βολή σε μία Ελλάδα που ψυχορραγεί
Εφαρμόζουν όλα όσα απέτυχαν σε άλλα κράτη
Πού αποσκοπούν αν όχι στην πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού;
Ήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα από τον υπουργό Δικαιοσύνης, το νέο σχέδιο νόμου για την χρήση και διακίνηση των ναρκωτικών, που επεξεργάστηκε επιτροπή νομικών, με την καθοδήγηση της κυβέρνησης (http://www.tovima.gr/society/article/?aid=413947).
Οι βασικές αλλαγές, που εισάγει αυτό το σχέδιο νόμου είναι:
-Αποποινικοποιείται πλήρως η χρήση ναρκωτικών για όλους τους χρήστες, ακόμη και για αυτούς που είναι φυλακισμένοι.
-Μειώνονται δραματικά οι ποινές (κράτηση μέχρι 3 μήνες ή πρόστιμο μέχρι 1.000 ευρώ) για κατοχή ναρκωτικών, ακόμη και για καλλιέργεια φυτών κάνναβης, εφ’ όσον αποδεικνύεται ότι είναι για χρήση του δράστη.
-Τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι 2 ετών όσοι πλαστογραφούν ή νοθεύουν συνταγές με ναρκωτικά για να τα χρησιμοποιήσουν προσωπικά.-Οι μεγαλέμποροι και μεγαλοδιακινητές ναρκωτικών θα αντιμετωπίζουν αυστηρότερες ποινές (μέχρι 20 ετών κάθειρξη και μέχρι 600.000 ευρώ χρηματική ποινή).
-Αυξάνονται οι ποινές για εγκλήματα σχετικά με τα ναρκωτικά για πρόσωπα που εργάζονται σε ευαίσθητους χώρους, όπως σχολεία, φυλακές, νοσοκομεία κλπ.
-Δίνεται η δυνατότητα στους φυλακισμένους χρήστες να συμμετέχουν σε ειδικά προγράμματα απεξάρτησης.-Επεκτείνεται η παροχή προγραμμάτων μεθαδόνης (υποκατάστατο ναρκωτικών) σε χρήστες, με σκοπό την σταδιακή απεξάρτησή τους.
Ένα πρώτο σχόλιο για το νέο αυτό νομοσχέδιο είναι ότι προσπαθεί να δώσει μία ωραιοποιημένη εικόνα ότι γινόμαστε πιο ανθρώπινοι προς τους χρήστες, τους οποίους αντιμετωπίζουμε σαν ασθενείς που πρέπει να θεραπευτούν και πιο αυστηροί προς τους εμπόρους. Είναι, όμως, αυτή η αλήθεια;
Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε απόλυτα σύμφωνοι με την αντιμετώπιση των χρηστών σαν θύματα και ασθενείς, που είναι εγκλωβισμένοι και δεν έχουν τις δυνάμεις να απεγκλωβιστούν μόνοι τους. Χρειάζονται την βοήθεια και συμπαράσταση τόσο των δικών τους ανθρώπων όσο και ολόκληρης της κοινωνίας.
Ποιο είναι όμως το πραγματικό μήνυμα που θα λάβει το μεγαλύτερο μέρος χρηστών και εμπόρων;
Ότι απελευθερώνεται η χρήση και μπορούν άνετα πια όλοι οι χρήστες να βρίσκουν τηνδόση τους και να κάνουν χρήση των ναρκωτικών οπουδήποτε, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς.
Θα βλέπουμε σε πλατείες, παραλίες και πεζοδρόμια να καπνίζουν χασίς αμέριμνοι. Θα δούμε καλλιέργειες κάνναβης σε μπαλκόνια και κήπους «για προσωπική χρήση».
Οι έμποροι θα μοιράζουν μικρές ποσότητες σε περισσότερα «βαποράκια», ώστε, αν συλληφθούν, να δηλώνουν ότι τις ε8χαν για «προσωπική χρήση».
Ακόμη και η θεραπεία με την χρήση μεθαδόνης είναι αμφισβητούμενη από την επιστημονική κοινότητα(http://ar2005.emcdda.europa.eu/el/page069-el.html).
Τελικά τι επιδιώκει να πετύχει η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο; Να περιορίσει την χρήση των ναρκωτικών; Μα ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η αστυνομία λειτουργεί άψογα και συλλαμβάνει όλους τους εμπόρους ναρκωτικών (πράγμα που μοιάζει με ανέκδοτο σήμερα), η δικαιοσύνη απονέμεται με ακρίβεια και οι έμποροι φυλακίζονται για πολλά χρόνια, θα πάψουν, άραγε, να υπάρχουν χρήστες; Όχι βέβαια! Οι χρήστες θα υπάρχουν και θα αυξάνονται. Και αφού θα υπάρχει «πελατεία», καινούργιοι έμποροι θα εμφανιστούν, πιο καλά οργανωμένοι για να μην έχουν την κατάληξη των προηγούμενων.
Η Κυβέρνηση αρνείται να ασχοληθεί με την ουσία του προβλήματος.
Αρνείται να αναγνωρίσει ότι η αιτία δεν βρίσκεται στους εμπόρους, αλλά στην ίδια την ψυχολογία του λαού, ενός λαού που με μεθοδικό και συστηματικό τρόπο αποκόπηκε από τις Αξίες του, από τις Παραδόσεις του και από τα ιδανικά που τον στήριξαν να μεγαλουργήσει στο παρελθόν.
Οι περισσότεροι νέοι σήμερα δεν έχουν σε τίποτα να ελπίζουν, σε τίποτα να πιστεύουν πέρα από τις εφήμερες διασκεδάσεις, την καλοπέραση και το εύκολο χρήμα. Δεν έχουν πρότυπα που να τους οδηγήσουν σε υγιή τρόπο ζωής, στην δημιουργικότητα, τον αλτρουϊσμό και στην πρόοδο. Όλοι τους έχουν απογοητεύσει, πολιτικοί, πνευματικοί ηγέτες, δημοσιογράφοι, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Αποτέλεσμα η κατάθλιψη, το κενό, η κατάρρευση και τελικά η εξάρτηση από τα ναρκωτικά για πολλούς από αυτούς, σαν διέξοδος στην απελπισία τους.
Ο ελληνικός πληθυσμός φθίνει
Μιά άλλη συνέπεια της ψυχικής κατάπτωσης που πλήττει την Ελληνική
κοινωνία είναι η δραματική μείωση των γεννήσεων. Τα αποτελέσματα
φαίνονται σε αριθμούς από τα πρώτα στοιχεία της πρόσφατης απογραφής
πληθυσμού (http://www.statistics.gr/portal/page/)Το σύνολο των μονίμων κατοίκων της Ελλάδος ανέρχεται σε 10.787.690 πρόσωπα έναντι 10.934.097 που ήταν δέκα χρόνια πριν. Δηλαδή μείωση κατά περίπου 1,34%.
Αν λάβουμε υπ’ όψιν την μεγάλη αύξηση των μεταναστών, συμπεραίνουμε ότι η μείωση των Ελλήνων είναι πολύ μεγαλύτερη και ασφαλώς ο Ελληνικός πληθυσμός είναι σημαντικά γερασμένος σε σχέση με το παρελθόν. Τι μέλλον μπορεί να έχει ένα έθνος που γερνάει και οι νέοι του (πολύ λιγότεροι πλέον) είναι αποπροσανατολισμένοι;
Σε αυτή την κατάσταση έρχεται το υπουργείο και συντάσσει τον νέο νόμο σαν να είναι αποφασισμένο να δώσει την χαριστική βολή!
Ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη από παρόμοια νομοσχέδια. Έχει ανάγκη από «πνευματικό ξεσηκωμό» σε κάθε τομέα, Παιδεία, Οργάνωση Κράτους, Παραγωγή, Κοινωνική Δράση, που θα αφυπνίσει τις συνειδήσεις και θα δώσει όραμα για μια ζωή με νόημα και με σκοπό. Έχει ανάγκη από πνευματικό ξεσηκωμό που θα στηρίζεται στα ακλόνητα θεμέλια της Ορθόδοξης Πίστης, στο παράδειγμα, τα ιδανικά και τις αρετές που ε8χαν οι επαναστάτες του 1821 και στον πατριωτισμό και την αυτοθυσία που επέδειξε στην πράξη ο πρώτος και σημαντικότερος Κυβερνήτης του νέου Ελληνικού κράτους, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Τον ξεσηκωμό αυτό δεν μπορούμε βέβαια να τον περιμένουμε από τους πολιτικούς ηγέτες των διεφθαρμένων κομμάτων ή την μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων, αλλά δυστυχώς ούτε από τους περισσότερους «πνευματικούς» ταγούς, που και αυτοί έχουν παρασυρθεί από τον υλισμό της εποχής μας.
Πρέπει άμεσα όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες να συνταχθούν με τους πνευματικούς αδελφούς μας που εισήλθαν πρόσφατα στον πολιτικό στίβο με τις Αρχές της Πίστεώς μας και του Γένους μας, ώστε να δυναμώσει η φωνή μας και να ξυπνήσει τους αποκοιμισμένους και τους απογοητευμένους.
Νίκος Ζώτος