Τι
ζητάει η Τρόικα; Περισσότερες περικοπές; Μα με όσες έχουν γίνει έχουμε
ύφεση πάνω από 7%. Αν γίνονταν όλα όσα ζητούσαν πόσο θα είχαμε; 20%; Ή
μήπως νομίζουν ότι οι δημόσιες δαπάνες ή ακόμη και σπατάλες δεν δίνουν
ανάσες στην αγορά αφού τα χρήματα πάνε σε κάποιους στο εσωτερικό και όχι
στο άδυτο του χρέους στο εξωτερικό;
Και πως θα έχουμε ανάπτυξη χωρίς δημόσιες δαπάνες;
Χρέος
στο 160%. Ύφεση στο 7%, επιτόκια στο 5%. Απλός υπολογισμός: το χρέος
αυξάνεται κατά 160 x 7%=11.2% και το ΑΕΠ μειώνεται κατά 5%. Συνολικά το
χρέος αυξάνεται κατά 16.2%. Μπράβο!
Η λύση: Το "δικαίωμα στη χρεοκοπία"
μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στις κερδοσκοπικές κινήσεις των αγορών που
σπεκουλάρουν την χρεοκοπία των κρατών από την μία αλλά την απεύχονται
από την άλλη!
Όταν
υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα πρέπει να εξετάζεται το χρέος συνολικά και
να περικόπτεται το κομμάτι που δεν αφορά συνταξιοδοτικά ή ασφαλιστικά
ταμεία. Οι υπόλοιποι, τράπεζες και λοιποί, μπορούν να περιμένουν. Ποιος
θα μπει στον κόπο να κερδοσκοπήσει τότε;
Η προσπάθεια να περιοριστεί το έλλειμμα με περικοπές δαπανών προκαλεί
ύφεση. Το ΑΕΠ συρρικνώνεται. Εντωμεταξύ το χρέος αυξάνεται. Από ένα
σημείο και ύστερα ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ αυξάνει καθώς ο παρανομαστής
μικραίνει γρηγορότερα από τον αριθμητή. Ακόμα και με μηδενικά επιτόκια,
με την ύφεση μικράινει ο παρανομαστής με σταθερό αριθμητή. Οπότε και
πάλι τζίφος!
Όταν το χρέος ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ το παιχνίδι έχει χαθεί.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να μπαίνει σε λειτουργία ένας
προστατευτικός μηχανισμός χρεοκοπίας. Οι επενδυτές θα πρέπει να
αναγκάζονται να δέχονται απώλεια κερδών.
Τι χρειάζεται λοιπόν; Ένας μηχανισμός πολιτικής προστασίας όπως αυτός που προστατεύει τις χρεοκοπημένες εταιρίες από τις κατασχέσεις. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Με πολιτική βούληση.
Ας κάνουν επιτέλους οι "ηγέτες" (σχήμα λόγου) το χρέος που συνεπάγεται το αξίωμα που κατέχουν!
http://center24.blogspot.com/2011/09/blog-post_6214.html#ixzz1X3vz0P00
