Η αριστερά στην Ελλάδα είναι δυο αντιλήψεις: αυτοί που λέν για σοσιαλισμό, κι αυτοί που λεν για κάτι άλλο εκτός
από σοσιαλισμό, ή πριν το σοσιαλισμό, ή στην περιφέρεια του
σοσιαλισμού, ή στο μαλακό υπογάστριο του σοσιαλισμού, ή στην τριμμένη με
ελαφρόπετρα πτέρνα του σοσιαλισμού. Ελπίζω να έχει καταλάβει η μεγάλη
πλειοψηφία των κριτών του καναπέ τι θα πει τελικά “σοσιαλισμός”, όσοι
τουλάχιστον παρακολουθάν τα πολιτικά και “αναλύουν” τις θέσεις των
κομμάτων. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το ΚΚΕ, ίσως και μερικές
οργανωσούλες και κομματίδια, στη άλλη κατηγορία ανήκουν ΣΥΡΙΖΟ-Ανταρσύες
και κάτι ΔΗΜΑΡ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Σιγά μην κάτσουμε να τα “ξαναβρούμε” με τον Κουβέλη και τον Ψαριανό! Δεν έχουν καμμιά σχέση οι θέσεις του ΚΚΕ μ' αυτούς, μας χωρίζει το χάος! Κι αυτό θα το καταλάβουμε όλοι μας, όταν έρθει πραγματικά η κρίσιμη στιγμή, όταν έρθει η ώρα που μπορεί να υπάρξει επαναστατική κατάσταση στην Ελλάδα, τότε θα δούμε ποιος θα καλεί το λαό να ξεσηκωθεί και ποιος όχι.
Και για να χουμε καλό ρώτημα: Εσείς παλληκαράδες που λετε η “αριστερά δεν κάνει τίποτα” κλπ, άμα έρθω και σου πω πάρε το καλάσνικοφ κι έβγα να πάμε να καταλάβουμε τα χειμερινά ανάκτορα, θα βγείς μπροστά; Θα βγεις στο προσκήνιο, θα βάλεις το κεφάλι σου στον τορβά; Θα το τραβήξεις μέχρι το τέλος;
Τι νομίζετε, εμείς δεν ξέρουμε ποιο είναι το επίπεδο της εργατικής τάξης και πόσο είναι συνειδητοποιημένη ταξικά; Νομίζετε δεν ξέρουμε το επίπεδο οργάνωσης των εργαζομένων, του λαού γενικά; Γιατί τρέχουμε σαν παλαβοί και λέμε “οργανωθείτε” στα σωματεία, στις λαϊκές επιτροπές, στους ορειβατικούς συλλόγους κλπ; Αμα δεν είσαι ψημμένος στην οργάνωση, στον αγώνα, στις μαζικές διαδικασίες, στη λαϊκή παρέμβαση, πώς θα πας κατευθείαν απ' την πλατεία στην ένοπλη εξέγερση (που παρεμπτιπτόντως η έννοια επανάσταση δεν ταυτίζεται πάντα με την ένοπλη πάλη. Συνήθως η πρώτη οδηγεί στη δεύτερη); Η μήπως πιστεύετε κι εσείς στην αριστερή διακυβέρνηση, κάνα κυβερνητικό σχήμα βγαλμένο από μυαλό με επιστημονική φαντασία; Π.χ πρωθυπουργός η Παπαρήγα, α' αντιπρόεδρος ο Τσίπρας, β' αντιπρόεδρος ο Κουβέλης, υπουργός υγείας ο Ψαριανός κλπ;
Επειδή έχουμε σαν κουκουέ παρουσία σε χώρους δουλειάς και ξέρουμε τι μας γίνεται, ξέρουμε πως σκέφτεται και τι επίπεδο έχει ο μέσος εργαζόμενος, όλες αυτές τις παπαρολογίες τις ρίχνουμε στον κάλαθο των αχρήστων και βάζουμε αυτό που λέμε: ΑΜΕΣΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΠΑΛΗΣ! Πάνω σε τι πρέπει και μπορεί να αγωνιστεί ο λαός, σύμφωνα με το σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα από άποψη ταξικής συνειδητοποίησης και οργάνωσης και πάνω στα νέα δεδομένα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της αστικής πολιτικής κρίσης.
Σιγά μην κάτσουμε να τα “ξαναβρούμε” με τον Κουβέλη και τον Ψαριανό! Δεν έχουν καμμιά σχέση οι θέσεις του ΚΚΕ μ' αυτούς, μας χωρίζει το χάος! Κι αυτό θα το καταλάβουμε όλοι μας, όταν έρθει πραγματικά η κρίσιμη στιγμή, όταν έρθει η ώρα που μπορεί να υπάρξει επαναστατική κατάσταση στην Ελλάδα, τότε θα δούμε ποιος θα καλεί το λαό να ξεσηκωθεί και ποιος όχι.
Και για να χουμε καλό ρώτημα: Εσείς παλληκαράδες που λετε η “αριστερά δεν κάνει τίποτα” κλπ, άμα έρθω και σου πω πάρε το καλάσνικοφ κι έβγα να πάμε να καταλάβουμε τα χειμερινά ανάκτορα, θα βγείς μπροστά; Θα βγεις στο προσκήνιο, θα βάλεις το κεφάλι σου στον τορβά; Θα το τραβήξεις μέχρι το τέλος;
Τι νομίζετε, εμείς δεν ξέρουμε ποιο είναι το επίπεδο της εργατικής τάξης και πόσο είναι συνειδητοποιημένη ταξικά; Νομίζετε δεν ξέρουμε το επίπεδο οργάνωσης των εργαζομένων, του λαού γενικά; Γιατί τρέχουμε σαν παλαβοί και λέμε “οργανωθείτε” στα σωματεία, στις λαϊκές επιτροπές, στους ορειβατικούς συλλόγους κλπ; Αμα δεν είσαι ψημμένος στην οργάνωση, στον αγώνα, στις μαζικές διαδικασίες, στη λαϊκή παρέμβαση, πώς θα πας κατευθείαν απ' την πλατεία στην ένοπλη εξέγερση (που παρεμπτιπτόντως η έννοια επανάσταση δεν ταυτίζεται πάντα με την ένοπλη πάλη. Συνήθως η πρώτη οδηγεί στη δεύτερη); Η μήπως πιστεύετε κι εσείς στην αριστερή διακυβέρνηση, κάνα κυβερνητικό σχήμα βγαλμένο από μυαλό με επιστημονική φαντασία; Π.χ πρωθυπουργός η Παπαρήγα, α' αντιπρόεδρος ο Τσίπρας, β' αντιπρόεδρος ο Κουβέλης, υπουργός υγείας ο Ψαριανός κλπ;
Επειδή έχουμε σαν κουκουέ παρουσία σε χώρους δουλειάς και ξέρουμε τι μας γίνεται, ξέρουμε πως σκέφτεται και τι επίπεδο έχει ο μέσος εργαζόμενος, όλες αυτές τις παπαρολογίες τις ρίχνουμε στον κάλαθο των αχρήστων και βάζουμε αυτό που λέμε: ΑΜΕΣΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΠΑΛΗΣ! Πάνω σε τι πρέπει και μπορεί να αγωνιστεί ο λαός, σύμφωνα με το σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα από άποψη ταξικής συνειδητοποίησης και οργάνωσης και πάνω στα νέα δεδομένα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της αστικής πολιτικής κρίσης.
Αν αυτοί οι στόχοι παλευτούν,
ανοίγουν το δρόμο για να ξεσκαλώσει το μυαλό του ο κόσμος και να
συνειδητοποιήσει την προοπτική της λαϊκής εξουσίας, του σοσιαλισμού. Οι κατακτήσεις μπορεί να είναι μικρές και προσωρινές, αλλά ασκούν τον κόσμο στον αγώνα, διαπαιδαγωγούν κιόλας, καθιστούν ευκολότερο να συνειδητοποιήσει ο εργαζόμενος την λαϊκή εξουσία.
Να ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι, τα μέτωπα πάλης όπως τα λέμε:
1. Αμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών.
2. Φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% - Μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων και κατάσχεση - εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των μεγαλομετόχων.
3. Να μην πληρώσει ο λαός χαράτσια με οργανωμένη άρνηση πληρωμής. Να αποτρέψουμε στην πράξη τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν και να καταργηθεί ο νόμος.
4. Μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους για όλο το διάστημα της ανεργίας.
5. Προστασία του παιδιού, του άνεργου, του ανήμπορου υπερήλικα με συσσίτια στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κ.λπ. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας, που παίρνουν υπόψη τις πολλαπλές υποχρεώσεις.
6. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης.
7. Κατάργηση στην πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων που κατοχυρώνουν μεσοπρόθεσμο - πολυνόμος, Επιβολή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
8. Να μην πληρώσει η λαϊκή οικογένεια φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και προνοιακές παροχές, βιβλιάριο Υγείας για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
9. Κατάργηση του ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας κατοικίας, αγροκτήματος.
10. Να καταργηθούν όλα τα τροφεία και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στους παιδικούς σταθμούς, να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί.
1. Αμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών.
2. Φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% - Μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων και κατάσχεση - εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των μεγαλομετόχων.
3. Να μην πληρώσει ο λαός χαράτσια με οργανωμένη άρνηση πληρωμής. Να αποτρέψουμε στην πράξη τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν και να καταργηθεί ο νόμος.
4. Μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους για όλο το διάστημα της ανεργίας.
5. Προστασία του παιδιού, του άνεργου, του ανήμπορου υπερήλικα με συσσίτια στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κ.λπ. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας, που παίρνουν υπόψη τις πολλαπλές υποχρεώσεις.
6. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης.
7. Κατάργηση στην πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων που κατοχυρώνουν μεσοπρόθεσμο - πολυνόμος, Επιβολή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
8. Να μην πληρώσει η λαϊκή οικογένεια φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και προνοιακές παροχές, βιβλιάριο Υγείας για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
9. Κατάργηση του ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας κατοικίας, αγροκτήματος.
10. Να καταργηθούν όλα τα τροφεία και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στους παιδικούς σταθμούς, να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί.
11. Κατάργηση όλων των διοδίων και δωρεάν εισιτήρια για εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους απ' τις 6 έως τις 9 π.μ.
