Η κυπριακή ανατριχίλα που διαπερνά όλο το ευρωπαϊκό σύστημα, παρά τις διαβεβαιώσεις του Βολφγκανγκ Σόιμπλε ότι η Κύπρος δεν είναι συστημική χώρα της ευρωζώνης, φαίνεται πως έχει ενεργοποιήσει πολλές ευαίσθητες καταστάσεις.
1. Ο μεν Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) εξέφρασε ξαφνικά την έντονη ανησυχία του για την πορεία της γαλλικής οικονομίας και τον «υπερμεγέθη» δημόσιο τομέα της (το 23% των εργαζομένων απασχολούνται σε αυτόν) που εμποδίζει τη μείωση των δημοσίων δαπανών και δεν επιτρέπει να πέσουν μεσοπρόθεσμα τα φορολογικά βάρη. Ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι το χρέος της Γαλλίας έχει εκτιναχθεί από το 57% του ΑΕΠ το 2001 στο 91% το 2012 και προβλέπει ότι θα φθάσει στο 96% το 2014.
2. Ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Οικονομίας στη Γαλλία – IIF, Τιμ Ανταμς εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τη λύση του κουρέματος των καταθέσεων στην Κύπρο «σπάζοντας τη ρητή εγγύησή τους και ανοίγοντας την πόρτα σε κάθε πιθανή εξέλιξη με αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα». Εξήγησε πως την επόμενη φορά που θα υπάρξει κρίση σε κάποια από αυτές τις χώρες, οι καταθέτες δεν θα κάτσουν να αναρωτηθούν εάν θα εφαρμοστούν οι ίδιοι κανόνες, απλώς θα πάρουν τις καταθέσεις τους.
3. Τι εννοούσε άραγε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, όταν έλεγε ότι «είναι απαράδεκτο να υπάρχουν τράπεζες που θεωρούνται “πολύ μεγάλες ώστε να αφεθούν να χρεοκοπήσουν”. Αυτό πρέπει να διορθωθεί».
Κάτι φαίνεται λοιπόν ότι παίζεται κάτω από το τραπέζι. Διότι, Μήπως επίκειται κάποιο μεγάλο μπαμ;
