Γράφει ο Iπποκράτης Χατζηαγγελίδης*
«Θέλει η πουτάνα να κρυφθεί κι η χαρά δεν την αφήνει!» Η γνωστή παροιμία περιγράφει πλήρως τη στάση των δήθεν φιλελευθέρων, δήθεν μεταρρυθμιστών, δήθεν κεντρώων, δήθεν προοδευτικών έναντι των ενεργειών του Δημάρχου Αθηναίων κατά της διανομής τροφίμων που είχε προγραμματίσει η Χρυσή Αυγή στο Σύνταγμα.
Βεβαίως, οι -απολύτως κατανοητές και άλλο τόσο προφανείς- σκοπιμότητες του κ. Καμίνη δεν ταυτίζονται με τα -καλώς ενοούμενα- πολιτικά συμφέροντα του χώρου αυτού, τον οποίο ευλόγως -και σαρκαστικώς- κάποιοι αποκαλούν «φιλελέ»! Πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές και ο -εμφανώς- αποτυχημένος Δήμαρχος αποδύεται σε προσπάθεια περιχαρακώσεως του εκλογικού του ακροατηρίου, επιλέγοντας να παίξει το ρόλο του -δήθεν- αμείλικτου διώκτη της Χρυσής Αυγής, με τις πλάτες των Μ.Α.Τ., όπως με τις ίδιες πλάτες επιχείρησε να εκμεταλλευθεί τις επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως της βίλλας Αμαλία κλπ. Εύλογη και απολύτως αναμενόμενη η προσπάθεια του κ. Καμίνη: είτε θα εξασφαλίσει οριακή πλειοψηφία, είτε θα πέσει δήθεν «ηρωϊκώς μαχόμενος» κατά του νεοφασισμού και της αντίδρασης. Όλα δήθεν…
Τυπικά παλαιοκομματικά και βαθειά λαϊκίστικα τερτίπια κάθε αποτυχημένου πολιτικάντη: εν τη απουσία πολιτικής και έργου, τα οποία θα εξασφάλιζαν μια άνετη επανεκλογή, ανακαλύπτει βολικούς εχθρούς εναντίον των οποίων ξιφουλκεί εκ του ασφαλούς (θυμίζει Δον Κιχώτη, αλλά, δεν έχει ούτε το ρομαντισμό ούτε την αφέλεια του ήρωα του Θερβάντες) και, εαν παρ’ ελπίδα χάσει έχει όλη την άνεση να μιλήσει για συνωμοσίες, σκοτεινά συμφέροντα και άλλες τέτοιες ανοησίες. Επίσης, εξασφαλίζει ο αποτυχημένος Δήμαρχος, την μετατόπιση της προεκλογικής εκστρατείας για το Δήμο σε γενικότερα πολιτικά θέματα (βλ. Διλλήμματα) αντί του πραγματικού διακυβεύματος, δηλαδή την τραγική κατάσταση των δημοτικών υπηρεσιών, την τραγική κατάσταση στην οποία είναι η πόλη.
Η κίνηση Καμίνη βολεύει και την τρικομματική κυβέρνηση, η οποία έσπευσε να θέσει στη διάθεσή του τα Μ.Α.Τ., παρά την αμφιλεγόμενη νομιμότητα της απαιτήσεώς του. (Τι είδους αδίκημα είναι η επιλογή των αποδεκτών μιας αγαθοεργίας; Δηλαδή τα φιλανθρωπικά ιδρύματα δεν έχουν κριτήρια επιλογής; Από πότε αυτό είναι παράνομο ή/και ανήθικο; Ή μήπως οι αγαθοεργίες δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πολλάκις ως μέσο προσελκύσεως -δηλαδή εκμαυλισμού- ψηφοφόρων;).
Η επανεκλογή του δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να της συμβεί, άλλωστε ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ. είχαν στηρίξει την εκλογή του. Ιδίως τη Ν.Δ., αν μάλιστα αποφασίσει να μην ορίσει επίσημο υποψήφιο, την αφήνει αδιάφορη η τύχη του, αφού δεν θα χρεωθεί την πιθανή αποτυχία του. Εαν, όμως, χρίσει επίσημο υποψήφιο (π.χ. η κα Κεφαλογιάννη) μπορεί να αποδώσει την αποτυχία του στη διάσπαση του δημοκρατικού μετώπου που θα προκαλέσει η εκ νέου υποψηφιότητα Καμίνη. Βεβαίως, εαν ο υποψήφιος της Ν.Δ. είναι ο κ. Βορίδης, τότε η πολιτική του προέλευση από την άκρα δεξιά θα είναι ένα καλό κίνητρο για την υπερψήφισή του -ήδη από τον πρώτο γύρο- από τους ψηφοφόρους του περίγυρου της Χρυσής Αυγής καθώς και αυτούς των Ανεξαρτήτων Ελλήων, όλοι τους προερχόμενοι από την παραδοσιακή εκλογική πελατεία της Ν.Δ. Με δυο λόγια, η Ν.Δ. μόνο να κερδίσει έχει από τις κινήσεις Καμίνη.
Το σκηνικό του Συντάγματος βολεύει και την Χρυσή Αυγή, η οποία «κάνει κηδεία» με εντελώς ξένα κόλλυβα! Εκτός του ότι, χρησιμοποιώντας δημόσιο χρήμα (επιχορήγηση και αμοιβές βουλευτών και συνεργατών της), πουλάει αγαθοεργία στους «αναξιοπαθούντες», απολαμβάνει δωρεάν προβολής και διευρύνει το ακροατήριό της παίζοντας το ρόλο του διωκόμενου πατριώτη. Εννοείται ότι ο αποτυχημένος Δήμαρχος, γνωστός για τις -δήθεν φιλελεύθερες, δήθεν προοδευτικές- προτιμήσεις του, υπέρ των πάσης φύσεως μειονοτήτων και περιθωριακών, αποτελεί τον ιδανικό στόχο για τους ημιαγράμματους (λειτουργικώς αναλφάβητους) λάτρεις κάθε συνομωσιολογίας, που αποτελούν το πιστό ακροατήριο της Χρυσής Αυγής!
Τελικώς, όπως συνήθως συμβαίνει στις κακής ποιότητος θεατρικές παραστάσεις, ο μόνος χαμένος είναι τα κορόϊδα που προσήλθαν ως θεατές και πλήρωσαν το εισιτήριο, εν προκειμένω οι Έλληνες φορολογούμενοι με τα χρήματα των οποίων ο μεν Καμίνης χρηματοδοτεί γελοίες παρελάσεις περιθωριακών η δε Χρυσή Αυγή παριστάνει τον προστάτη των γνήσιων -πλην πενόμενων- Ελλήνων.
Και για να επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα, τι κέρδισε ο -αυτοαποκαλούμενος ως- φιλελεύθερος ή κεντρώος ή μεταρρυθμιστικός χώρος ώστε να εκφράζει την αγαλλίασή του για τις ενέργειες Καμίνη;
Η απάντηση είναι απλή: ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Εκτός του ότι επιβεβαίωσε, για άλλη μία φορά, την πλήρη έλλειψη πολιτικής αντιλήψεως, την πλήρη αδυναμία κατανοήσεως της πολιτικής πραγματικότητος, του πραγματικού πολιτικού διακυβεύματος («σεχταρισμός» ονομάζεται αυτό στη διάλεκτο του τιμημένου Κ.Κ.Ε.;!!!), απέδειξε ότι δεν μπορεί να αναλάβει την πολιτική πρωτοβουλία αλλά σύρεται πίσω από τις όποιες ενέργειες του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Αντί να προβάλλει μια σοβαρή και αξιόλογη υποψηφιότητα με δημιουργικό -και γι’ αυτό βαθύτατα πολιτικό- περιεχόμενο για την απαξιωμένη πόλη μας, θα ικανοποιηθεί με τα ψίχουλα μιας ακόμη αντιδημαρχίας και πολλών εκδηλώσεων τύπου gay parade! Ακόμη και η υποψηφιότητα του ηλικιωμένου Στέφανου Μάνου, πλαισιωμένου από μια νέα γενιά δυναμικών αντιδημάρχων, θα μπορούσε να έχει καταλυτικά αποτελέσματα τόσο στο δημοτικό όσο και στο πολιτικό πεδίο.
Όμως, η έλλειψη πολιτικής αντιλήψεως σημαίνει, μοιραίως, και έλλειψη πολιτικού οράματος, έλλειψη πολιτικού θάρρους, γενικώς έλλειψη κάθε είδους δυνατότητος για την άσκηση πραγματικής πολιτικής. Αρκεί να λέμε ότι έχουμε κόμμα(τα) και να ακιζόμαστε ότι είμαστε φιλελεύθεροι… προς μεγάλη χαρά των υποψηφίων της Χρυσής Αυγής και του λαϊκισμού, κάθε χρώματος και αποχρώσεως, τελικώς προς μεγάλη χαρά -και μακροημέρευση- του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος!!!
* O Iπποκράτης Χατζηαγγελίδης είναι Χρηματοπιστωτικός Σύμβουλος Επιχειρήσεων
Πηγή
