Του Δημήτρη Τσίτου
Η Τρόικα έστειλε ένα email στην Ελληνική κυβέρνηση το οποίο δημιούργησε μεγάλη αναταραχή. Το ύφος, και το ήθος, που χαρακτηρίζει το email είναι ενδεικτικό των αντιλήψεων, των διαθέσεων και των συμπεριφορών ενός αλαζόνος επικυρίαρχου ο οποίος είναι αδίστακτος και με απόλυτη περιφρόνηση σε κάθε ηθική αξία και κάθε εθνική υπόσταση.
Πέραν όμως του φυσικού αποδέκτη (της κυβέρνησης δηλαδή), αποδέκτης του email είναι και ο ίδιος ο Ελληνικός λαός!
Πέραν από κάθε αμφισβήτηση πρέπει ο Ελληνικός λαός να μάθει ποιος έχει την πραγματική εξουσία να τον κυβερνά –να ορίζει δηλαδή την τύχη του- και ο οποίος είναι ένας άλλος «κυβερνήτης» από αυτόν που ψήφισε (με εκλογές, ο λαός) και ο οποίος έχει καταστεί θλιβερό ενεργούμενο του πραγματικού κυβερνήτη της χώρας. Είναι λοιπόν ένα πανίσχυρο και ξεκάθαρο μήνυμα το οποίο πρέπει να γίνει αντιληπτό – ίσως και αυτός ήταν ο πραγματικός ρόλος του email της Τρόικα.
Παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε εξαθλιωμένη κατάσταση, λόγω της πτώχευσης, και της απίσχνασης των πολιτών –δηλαδή αυτών, και μόνον αυτών, που δεν μπορούν να αμυνθούν στις αφαιμάξεις επιδρομές της κρατικής ληστοσυμμορίας- δεν μπορεί να μην σκεφθεί κάποιος τι θα γινόταν σε άλλες εποχές – έστω κι αν οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δυσμενείς.
Δηλαδή, εάν κυβερνήτης της χώρας –ακόμη κι αν ήταν η κατάσταση το ίδιο ελεεινή όσο σήμερα- ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο εκλιπών, όχι ο νυν), ή ο Ανδρέας Παπανδρέου θα τολμούσαν οι της Τρόικα να απευθύνουν ένα παρόμοιο, ή έστω το ίδιο, email;
Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Δεν θα τολμούσαν να στείλουν τέτοιο email ούτε κατά διάνοια. Αν μάλιστα τολμούσαν να το προτείνουν, σαν σκέψη, στα αφεντικά τους οι Τροϊκανοί, θα είχαν πρόβλημα και θα χαρακτηρίζονταν ως ανεγκέφαλοι.
Η αλήθεια είναι ότι ο ζητιάνος –διότι σε αυτή την κατάσταση είμαστε ως κράτος- έχει πάντα τη δυνατότητα να αρνηθεί τη βοήθεια όταν αυτή προσφέρεται με ταπεινωτικούς και εξευτελιστικούς όρους.
Επίσης ο ζητιάνος πάντα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια «θέση διαπραγμάτευσης» και να διατηρήσει, έστω στοιχειωδώς, ένα αποδεκτό επίπεδο αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς, οι κυβερνήτες της χώρας τα τελευταία χρόνια –αρχίζοντας από το ΠΑΣΟΚ που απέσυρε την μοναδική και πολύτιμη ευκαιρία (στην ουσία σημαντική διαπραγμάτευση) του δημοψηφίσματος- και φθάνοντας στις μέρες μας, είναι ανίκανοι να διαπραγματευθούν αποτελεσματικά.
Επαίτες είναι, και ζητιανιά κάνουν ενώ έχουν στερήσει από τον λαό κάθε ίχνος στοιχειώδους αξιοπρέπειας και τον έχουν καταδικάσει σε απίθανη κακομοιριά. Αλλά και αυτή τη ζητιανιά ακόμη, δεν την ασκούν με το σωστό τρόπο – ή μπορεί και να μην θέλουν. Για εσωτερική όμως κατανάλωση, διατυμπανίζουν το επιχείρημα: δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο διότι θα μας «κόψουν» τις δόσεις και τότε με τι θα σας πληρώσουμε; Αυτό το επιχείρημα, στην πραγματικότητα, αποτελεί απειλή και τρομοκράτηση του λαού προκειμένου να αποδέχεται τα τεκταινόμενα χωρίς να αντιδρά.
Σχεδιάζοντας, όμως, ένα σενάριο φαντασίας, λέμε απλά: Φαντασθείτε έναν πρωθυπουργό ο οποίος κάνει ένα διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό και λέει:
«Επειδή μας έχουν ταπεινώσει, επειδή μας έχουν εξουθενώσει, επειδή μας έχουν εξαθλιώσει, αν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν έθνος πρέπει να ακολουθήσουμε το δικό μας δρόμο αποτινάζοντας την τυραννία που μας επιβάλλεται. Θα βρούμε αλλού συμμαχίες, θα δυσκολευτούμε πολύ στη προσπάθειά μας να επιβιώσουμε αλλά δεν θα γίνουμε παίγνιο στα χέρια αυτών των τοκογλύφων που μας εξώθησαν στη χρεοκοπία».
Έτσι ή κάπως έτσι, χωρίς τον λεκτικό εξωραϊσμό των διπλωματών και χωρίς περιθώρια αμφισημίας.
Φαντάζεστε πόσα πρόθυμα ο λαός θα ακολουθούσε έναν τέτοιο ηγέτη ο οποίος θα έβαζε πάνω απ όλα τα συμφέροντα της πατρίδας του αγνοώντας το πόσο ευχάριστος είναι στους υποτιθέμενους «εταίρους» – στην ουσία εχθρούς της χώρας;
Και μάλιστα, αν αυτό γινόταν τώρα – πριν τις εκλογές στη Γερμανία.
Επειδή ο Ελληνικός λαός δεν ξεγελιέται, πλέον, το μόνο όπλο που έχουν στα χέρια τους οι … «κρατούντες» (όποιοι κι αν είναι αυτοί) είναι οι απειλές και η τρομοκράτηση που ασκούνται με πολυποίκιλους τρόπους (φημολογίες καταστροφής, φυλακίσεις για χρέη σε εφορία και άλλους κρατικούς οργανισμούς, εκποιήσεις και πλειστηριασμοί περιουσίας, κλπ. κλπ.). Το πόσο θα τις αποδεχτεί τελικά ο λαός, και για πόσο χρονικό διάστημα, είναι ένα ερώτημα.
Το email λοιπόν της Τρόικα είναι μια καλή αφορμή να σκεφθούμε ευρύτερα τόσο για τις πιθανές επόμενες συμπεριφορές των «εταίρων» μας, αλλά και τις δυνατότητες του κυβερνητικού σχήματος (ΝΔ & ΠΑΣΟΚ) να αντιμετωπίσει με εθνική συνείδηση το θέμα.
Είναι μια καλή ευκαιρία για ένα «ΟΧΙ», το οποίο θα είναι ισάξιο με το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940 τον καιρό που απειλήθηκε η Ελλάδα με τρόπο ιταμό και της ζητούσαν να παραδοθεί και να υποδουλωθεί αυτοβούλως.
freepen.gr
