Του Κώστα Καπνίση “ Ο γερμανικός λαός, έστω κι αν διαφωνεί σε πολλά με την Μέρκελ, έχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή του γιατί ξέρει ότι υπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα. Ο ελληνικός λαός από την πλευρά του δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στο συνονθύλευμα που παριστάνει ότι κυβερνά και σε καμιά περίπτωση δεν υπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτή η συγκυβέρνηση είναι πολιτικά… «τελειωμένη» και αυτό θα αποδειχθεί σύντομα… ”
Όταν μιλούν προσωπικότητες όπως Μέρκελ, Σόιμπλε, Ρεν, Αλμούνια, Άσμουσεν και λοιποί… πολιτισμένοι εταίροι είναι δυνατόν η ελληνική κυβέρνηση να αντισταθεί; Μπορεί αλήθεια κάποιος να φέρει αντίρρηση, ειδικά αν συμμετέχει στην συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου; Όχι, δε μπορεί. Οφείλει να υπακούσει πιστά και να εφαρμόσει κατά γράμμα τις εντολές. Τι κι ανεπιφανείς οικονομολόγοι και διεθνή ΜΜΕ που και γνωρίζουν και βλέπουν αλλά κυρίως δε φοβούνται να σπάσουν την «ομερτά» της διεθνούς τοκογλυφίας και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους; Δεν ξέρουν αυτοί. Θέλουν το κακό της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Η επίσκεψη – αστραπή του Γιόργκ Άσμουσεν, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ και συμβούλου της Άνγκελα Μέρκελ, στην Αθήνα, ήρθε να επιβεβαιώσει την πλήρη υποταγή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου στα κελεύσματα και τις εντολές της νυν και επόμενης Γερμανίδας καγκελαρίου. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ήρθε στην Ελλάδα προκειμένου να οσμιστεί κι από κοντά τον φόβο της συγκυβέρνησης, η οποία έχει αποφασίσει να τεθεί αντιμέτωπη με τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Οι Γερμανοί αυτό το γνωρίζουν και το φοβούνται εξίσου. Συνεχή δημοσιεύματα άλλωστε, υπογραμμίζουν, ότι η Άνγκελα Μέρκελ εκφράζει πλέον ανοιχτά τους φόβους της για ένα πιθανό «ατύχημα» στην Ελλάδα. Όταν η γερμανική κυβέρνηση μιλά για «ατύχημα», προφανώς εννοεί την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Είναι πλέον ξεκάθαρο πως ακόμα και το δίδυμο Μέρκελ – Σόιμπλε, αισθανόμενο τις αφόρητες διεθνείς πιέσεις, σκέφτεται πιθανούς τρόπους αλλαγής στρατηγικής. Οι γερμανικές εκλογέςείναι μεν ένα «ανάχωμα» αλλά είναι καθαρά προσωρινό από τη στιγμή που και ο γερμανικός Τύπος προετοιμάζει τον γερμανικό λαό για μια αναγκαστική αλλαγή πλεύσης της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της Wall Street Journal, η οποία επισημαίνει τοαυτονόητο: «Οι Γερμανοί ψηφοφόροι δεν είναι ηλίθιοι. Μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά όπως όλοι, πως η Ελλάδα με ένα χρέος πάνω από 170% του ΑΕΠ και μια ολοένα και πιο βυθιζόμενη οικονομία, δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει όλα όσα την υποχρέωσε η Ευρωζώνη να δανειστεί από το 2010».
Σε αυτά τα πλαίσια, η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αρχίζουν και καταλαβαίνουν και κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, ενός δηλαδή συστήματος που οδήγησε την Ελλάδα μέχρι εδώ, δε θα έχει κάτι να προσφέρει ως υπηρεσία στους Γερμανούς. Το αναμενόμενα «καυτό» φθινόπωρο, σχετικά με τις κινητοποιήσεις και την αντίδραση του ελληνικού λαού, ο οποίος φαίνεται πως ξυπνά από τον λήθαργο και το σοκ της άγριας επίθεσης μνημονιακής λιτότητας, ίσως φανεί περισσότερο χρήσιμο για τους Γερμανούς.
Οι πιθανότητες να άρουν την εμπιστοσύνη τους στη λαομίσητη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η οποία στηρίζεται σε απομεινάρια κομμάτων τύπου «ΠΑΣΟΚ» και ΝΔ και έχουν χάσει κάθε λαϊκό έρεισμα, είναι πλέον πολλές. Έτσι δεν αποκλείεται να τραβήξουν ξαφνικά το χαλί από τα πόδια του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος όχι μόνο δεν το περιμένει, αλλά νομίζει ότι με την πλήρη υποταγή της κυβέρνησής του σε εταίρους και δανειστές, δεν έχει να φοβάται τίποτε, έστω και αν γνωρίζει ότι αυτή η κυβέρνηση δε μπορεί να σταθεί και να στηριχτεί πέρα από τη γνωστή αλλά καταρρέουσα από τα οικονομικά ανοίγματα μιντιοκρατία αλλά και την ξεπεσμένη βλαχομπαρόκ επιχειρηματική «ελίτ».
Με λίγα λόγια, οι Γερμανοί είναι εύκολο να κάνουν τη «στροφή» και να παραδεχτούν ότι το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε μέχρι τώρα δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στον κίνδυνο να δημιουργηθούν ανεπανόρθωτες ζημιές στην Ευρωζώνη και την ενότητα της Ευρώπης γενικότερα. Έτσι θα φανεί ότι δεν ενδιαφέρονται μεν για μια «γερμανική Ευρώπη» κατά τα λεγόμενα Σόιμπλε και από την άλλη θα επαινεθούν για το ότι δεν είναι ξεροκέφαλοι και αναγνωρίζουν τα λάθη τους.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου όμως δε μπορεί να κάνει ούτε «στροφή» ούτε άλλη κυβίσθηση. Έπαιξε κι έχασε. Διάλεξε στρατόπεδο. Προτίμησε να δηλώσει υποταγή στην Γερμανία, την τρόικα και τα μνημόνια και όχι να υπηρετήσει τον ελληνικό λαό. Εξάλλου υπάρχει μια τεράστια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη γερμανική και την ελληνική κυβέρνηση. Ο γερμανικός λαός, έστω κι αν διαφωνεί σε πολλά με την Μέρκελ, έχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή του γιατί ξέρει ότι υπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα. Ο ελληνικός λαός από την πλευρά του δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στο συνονθύλευμα που παριστάνει ότι κυβερνά και σε καμιά περίπτωση δεν υπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτή η συγκυβέρνηση είναι πολιτικά «τελειωμένη» και αυτό θα αποδειχθεί σύντομα…
