Για εκείνους που έζησαν τα προδικτατορικά γεγονότα στην πολιτική ιστορία του τόπου, η οποιαδήποτε συσχέτιση του ΠΑΣΟΚ με την Ένωση Κέντρου, συνιστά ύβρη. Όχι για το ΠΑΣΟΚ, αλλά για την Ένωση Κέντρου. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι το κόμμα που συνδέθηκε με τον Γεώργιο Παπανδρέου, δεν είχε καμία σχέση με το λαϊκιστικών αποχρώσεων μόρφωμα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ανοίγοντας τις πόρτες σε όσους…
έβλεπαν φως, χωρίς ιδεολογικά και πολιτικά φίλτρα.
Σε αυτή ακριβώς τη γονιδιακή αστοχία, οφείλεται εν πολλοίς η παροιμιώδης ευχέρεια του ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώνει και να φιλοξενεί στις τάξεις του στελέχη τα οποία είχαν ως κοινό τόπο το πάθος για την εξουσία.
Η Ένωση Κέντρου αντιθέτως, αδικήθηκε από την ιστορία. Πάνω στα δικά της συντρίμμια πάτησε το ΠΑΣΟΚ για να μετεξελιχθεί σε πλειοψηφικό ρεύμα, που να εκτείνεται από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά μέχρι τις παρυφές της Κεντροδεξιάς, τουλάχιστον στα χρόνια του «μασκαρεμένου» εκσυγχρονισμού, του Κώστα Σημίτη.
Κάπως έτσι, οι περισσότεροι θυμούνται την Ένωση Κέντρου ως έναν μεγάλο πολιτικό σχηματισμό, που παρουσίασε ρυτίδες, και τελικά έσβησε για να αντικατασταθεί από το ΠΑΣΟΚ. Μια διαδρομή εξαϋλωσης, που σε πολλά σημεία της θυμίζει την πολιτική και κοινωνική κατολίσθηση που υφίσταται το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, την πρώτη σεζόν του Μνημονίου.
Τα ευρήματα της δημοσκόπησης της «V-PRC» που δημοσίευσαν τα «Επίκαιρα», είναι αρκούντως ενισχυτικά του… πολιτικού μιμητισμού, που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ, σε σχέση με τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας, συγνώμη, της Ένωσης Κέντρου.
Το σημερινό κυβερνών κόμμα, υφίσταται μια πρωτόγνωρη πολιτική φθορά, που τείνει να προσλάβει μόνιμα χαρακτηριστικά. Δηλαδή να παγιωθεί η εγκατάλειψη της εκλογικής δεξαμενής του ΠΑΣΟΚ, από πολίτες που επιλέγουν να μετακομίσουν σε όμορους πολιτικούς χώρους.
Όπως ακριβώς συνέβη με το ΠΑΣΟΚ, την εποχή που λεηλατούσε την Ένωση Κέντρου. Μόνο που σήμερα, σε ρόλο «ΠΑΣΟΚ του 1974-81», εμφανίζονται το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Δημοκρατική Αριστερά, οι Οικολόγοι και το Άρμα Πολιτών.
Έτσι, η Ιπποκράτους βρίσκεται στα πρόθυρα, αν δεν βιώνει ήδη πολιτική μοναξιά. Στον νοητό ιδεολογικό άξονα, από την Αριστερά μέχρι τη Δεξιά, το ΠΑΣΟΚ απομονώνεται σε ένα ενοχικό Κέντρο. Σκέτο. Χωρίς την Κεντροαριστερά δίπλα του, και με την Κεντροδεξιά πολύ μακριά του.
Δεν θα μπορούσε φυσικά να συμβεί διαφορετικά, από τη στιγμή που από τον Δεκέμβριο του 2010 μέχρι και σήμερα, το ΠΑΣΟΚ έχει δει την εκλογική επιρροή του να μειώνεται κατά 10%. Ένα ποσοστό το οποίο πιθανόν να χαθεί… για πάντα, εφόσον επιλέξει συνειδητά τα κόμματα που κινούνται στα Αριστερά του ΠΑΣΟΚ.
Από τη στιγμή που οι παραπάνω εκτιμήσεις θα επιβεβαιωθούν στην πράξη, οι επόμενες εκλογές δεν θα συνεπάγονται απλώς και μόνο το στρατηγικό ξερίζωμα του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Θα ανοίξουν και τη συζήτηση για το ποιο καινούριο πολιτικό μόρφωμα θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ, όπως το ΠΑΣΟΚ διαδέχτηκε πριν από το 1981 την Ένωση Κέντρου.
http://kostasxan.blogspot.com/