Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας
Η Ελλάδα, όπως και σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Ευρώπης κι όχι μόνον, είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής χρέους, σε πλήρη αντίθεση με την Νορβηγία.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
1. Η Νορβηγία δεν αποδέχτηκε να συμμετέχει στη λεγόμενη Νομισματική Ένωση. Έχει εθνικό νόμισμα την “krone ” (νορβηγική κορόνα) και εκτυπώνεται από την ΚΡΑΤΙΚΗ (χωρίς καμία ιδιωτική συμμετοχή) Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας…
2. Η Νορβηγία δεν έχει ιδιωτικοποιήσει καμία κρατική Τράπεζα της χώρας (DnB NOR)…
3. Δεν έχει ιδιωτικοποιήσει ΚΑΜΙΑ από τις εταιρίες του ενεργειακού τομέα (Statoil, κρατική πετρελαιοειδών), (Statkraft, κρατική υδροηλεκτρική), (Norsk Hydro, αλουμινίου) και την κρατική εταιρία τηλεπικοινωνιών Telenor. Φυσικά κανείς δεν τολμάει καν ν’ αναφερθεί σε ιδιωτικοποίηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς…
4. Το 30% των εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο του Όσλο είναι ΚΡΑΤΙΚΕΣ…
5. Τα Κρατικά Ομόλογα αποδίδουν καθαρό κι εγγυημένο επιτόκιο 6,75% στους αποταμιευτές…
6. Αν και είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη, δεν συμμετέχει στον ΟΠΕΚ…
7. Η Δημόσια Παιδεία αποτελεί επένδυση. Οι δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία φθάνουν το 6,6%, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 4,9%. 15.000 Νορβηγοί φοιτητές χρηματοδοτούνται από Κρατικό Ταμείο Σπουδών για σπουδές στο εξωτερικό και 7.000 φοιτητές για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Και όλα αυτά χωρίς να περιλαμβάνονται οι δημόσιες επενδύσεις για την Έρευνα, την Ανάπτυξη των σπουδών και παρεμφερείς δραστηριότητες…
8. Tο Εθνικό Σύστημα ΔΩΡΕΑΝ Δημόσιας Υγείας με το δίκτυο Νοσοκομείων και Κοινωνικές Υπηρεσίες αποτελεί κι αυτό επένδυση. Οι δημόσιες επενδύσεις στην Υγεία (νέα νοσοκομεία, προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών) κατατάσσουν τη Νορβηγία στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
9. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το 29,3% του πληθυσμού! (ο πληθυσμός της Νορβηγίας είναι περίπου 6 εκατομμύρια κάτοικοι) και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ξεκινούν από 3.000 και φθάνουν τις 5.000 ευρώ.
Όπως είναι κατανοητό και πασιφανές, στη Νορβηγία κανένα πολιτικό κόμμα, κίνημα, φορέας δεν ονειρεύεται, δεν κάνει καμία αναφορά, σε ζητήματα όπως του να ιδιωτικοποιηθούν οι κρατικές ή δημοτικές εταιρίες ύδρευσης, η συλλογή και επεξεργασία των απορριμμάτων (πρόκειται για καθαρά ΚΡΑΤΙΚΕΣ επιχειρήσεις).
Σε αντίθεση, στην Ελλάδα και τις χώρες που είναι “φορτωμένες” με το περιβόητο “δημόσιο χρέος”, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Νορβηγίας είχε μια αύξηση της τάξης του 16,5%, σε αντίθεση με τις χώρες που ιδιωτικοποιούν τα πάντα.
Εμείς με τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, που οικοδομήθηκε
με τον ιδρώτα των παππούδων, των γονιών μας, όλων των Ελλήνων πολιτών,
με «συγχωνεύσεις» Σχολείων, κλείσιμο Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, με
ιδιωτικοποιήσεις Σιδηροδρόμων, Τραπεζών, του νερού κ.ο.κ. τι αναμένουμε;
