Indignados Artinoi!!!
Λοιπόν, όπως σας είπα και χθες συγκεντρώθηκαν περίπου 100 άτομα, αριθμός που μάλλον είναι ικανοποιητικός για τα Αρτινά δεδομένα και για το ότι η ιδέα έγινε γνωστή λίγες ώρες πριν την εκδήλωση...
Στην αρχή ήταν λίγοι, ούτε 30-40 άτομα:
Και επειδή, όπως έλεγε ο παππούς μου "Κακό χωριό, τα λίγα σπίτια", κάποια στιγμή κάποιοι του ΛΑΟΣ, που αρχικά είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία Κιλκίς (5-6 άτομα), ήρθαν κι αυτοί στον Άγιο Δημήτριο και ξεδίπλωσαν επιδεικτικά μια ελληνική σημαία στο κέντρο της συγκέντρωσης. Την κρατούσε ένας τύπος με ένα μπλουζάκι που κάτι έγραφε για ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, κάτι που θύμιζε λιγουλάκι από Χρυσή Αυγή τέλος πάντων κι ήταν παρέα με κάποιον που παλιά είχε κατέβει υποψήφιος βουλευτής με το ΛΑΟΣ...
Όχι ότι είναι κακό που ήρθανε με την ελληνική σημαία, ίσα-ίσα που κι εδώ στην Αθήνα υπήρχαν εκατοντάδες σημαίες, αλλά ήταν ο τρόπος που το έκαναν:
Έκανε κρα ότι ήθελαν να "καπελώσουν" την συγκέντρωση, ότι αποζητούσανε αντιδράσεις...
Κάποιοι μικρότεροι σε ηλικία "τσίμπησαν" και άρχισαν να φωνάζουνε, άλλοι μεγαλύτεροι, προσπάθησαν με την κουβέντα να τους πείσουνε ότι δεν θα περάσει το καπέλωμα και μερικοί πιο χαβαλέδες το γύρισαν στην πλάκα:
- "Οι Αθηναίοι να κάτσουνε, οι Σπαρτιάτες να σηκωθούνε", ή
- "Οι σύντροφοι του Μ-Λ από δω, οι σύντροφοι της Χρυσής Αυγής από κει"!!!
Ο Σιν Φέιν μου, που μου έστειλε τις φωτογραφίες φώναξε:
"Δεν αρκεί να υπάρχει συναίνεση για τη σημαία, πρέπει να υπάρξει και ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ" για να θυμηθούμε τον Καρατζαφέρη, που είναι πιο μνημονιακός κι απ' την τρόικα κι ακούει συγκυβέρνηση και παθαίνει ...οργασμικές αντιδράσεις!!!
Αυτοί έλεγαν ότι δεν τους εκφράζει ο Καρατζαφέρης, άλλος έλεγε ότι για αυτή τη σημαία ο παππούς του πολέμησε στην Μικρά Ασία, μύλος δηλαδή, αλλά μετά από κανά πεντάλεπτο ηρέμησαν όλα και έγιναν διάφορα πηγαδάκια...
Και άρχισε να έρχεται κι άλλος κόσμος, που δεν ήξερε καν ότι γινότανε αυτή η εκδήλωση και σιγά-σιγά μαζεύτηκαν αρκετοί που δήλωσαν ότι θα συνεχίσουνε και τις επόμενες μέρες...
Όταν θα γυρίσω στην Άρτα το απόγευμα ελπίζω να έχω κι άλλα να σας πω...
Αλλά το κυριότερο, ελπίζω να γίνει ξανά μάζωξη στην πλατεία, και σήμερα και αύριο και μεθαύριο και κάθε μέρα να έρχονται και πέντε-δέκα περισσότεροι και να υπάρξει περισσότερη κουβέντα και περισσότερο κέφι και λιγότερη γκρίνια...
Τα λέμε το απόγευμα λοιπόν...