Δηλαδή ζητούν να αλλάξουμε την ...μορφή του χρεόυς και να δεθούμε με ένα τεράστιο χρέος σε ευρώ, το οποίο χρέος σήμερα είναι στο μεγαλύτερο μέρος του σε δραχμές από το δανειστήκαμε πριν από το 2002. Γίνεται εύκολα αντιληπτό το πόσο επαχθές θα είναι να το μετατρέψουμε σε ευρώ. Για καλό (εντος ευρωζώνης) και κακό (εκτός ευρωζώνης) πρέπει να χρωστάμε σε εθνικό νόμισμα. Σημειώνεται ότι ο Λ.Παπαδήμος πρόσφατα δήλωσε ότι η σύμβαση δεν θα γίνει με το αγγλικό δίκαιο.
Από εκεί και πέρα δεν είναι σαφές αν εξακολουθεί να ισχύει η πρόταση για καταβολή μετρητών ίση με το 15% των ομολόγων και έκδοση νέων ομολόγων ίση με το 35%.
Το δημόσιο επιμένει σε επιτόκιο 4,5% και η απόσταση είναι πολύ μεγάλη με τους τραπεζίτες να δέχονται το 6% το οποίο είναι σαφώς βελτιωμένο από το 8% που ζητούσαν αρχικά, αλλά και πάλι είναι πολύ μακριά από το 4,5%.
Κατά τους τραπεζίτες η εφαρμογή του PSI με τους όρους που βάζει στο τραπέζι το δημόσιο σημαίνει για τις τράπεζες κεφαλαιακές ζημίες που κυμαίνονται από 65% μέχρι 80%. Σ’ αυτή την περίπτωση οι τράπεζες τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση της διαπραγμάτευσης ούτε καν συζητούν την εθελοντική τους συμμετοχή σ’ ένα πρόγραμμα που θεωρούν «καταδικαστικό».
Επίσης ζητούν να εγγυηθεί το EFSF τα νέα κουπόνια! Δηλαδή ένα είδος "ευρωομολόγου" ειδιοκά για την Ελλάδα! Κάτι που δεν αφορά την Ελλάδα, αλλά είναι 100% απορριπτικό από τους γαλλογερμανούς.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το δημόσιο εξετάζει επίσης να συμπεριλάβει στους όρους της συμφωνίας τα CACS. Πρόκειται για τις ρήτρες συλλογικής δράσης που καθιστούν από εθελοντική σε υποχρεωτική, τη συμμετοχή όσων δεν προσέλθουν εθελοντικά, υπό την προϋπόθεση ότι η συμμετοχή όσων ιδιωτών συμφωνήσουν θα ξεπερνά το 60% - 65%, ποσοστό που κρίνεται επαρκές για την ενεργοποίηση της ρήτρας αυτής χωρίς η υποχρεωτική συμμετοχή του 20% - 25% να θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός.
Έχοντας "στο χέρι", η ελληνική κυβέρνηση, το 30-35% περίπου από τα ομόλογα που βρίσκονται επί ελληνικού εδάφους (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία) και υπολογίζοντας ότι θα μαζέψει άλλο ένα ποσοστό περί το 25-30% από την ευρωπαϊκή αγορά που θα πιεστούν από τις κυβερνήσεις τους, θα φτάσει κατ'ελάχιστον στο 60%. Εκεί μπορεί να λειτουργήσει εκβιαστικά το CACS.
Από την πλευρά των τραπεζών, εκτιμούν ότι το θέμα ενσωμάτωσης των CACS τίθεται «εκβιαστικά» στο τραπέζι ως μέσο πίεσης από την πλευρά του δημοσίου και απλά δεν το δέχονται
Τώρα, τι σημαίνουν όλα αυτά: Κατ'αρχήν αποκλείεται να βρεθεί λύση μέσα στην χρονιά. Νταλάρας και σία, αποχωρούν στο τέλος της εβδομάδας. Αλλά και πολύ δύσκολα γενικότερα θα βρεθεί συνολικά λύση για ποσοστό πάνω από το 60%. Κανείς από τους τραπεζίτες δεν θέλει το PSI και κανείς από τις τράπεζες δεν κινδυνεύει πραγματικά από μια πτώχευση της Ελλάδας. Προτιμούν να μείνουν οι απαιτήσεις τους έντοκα στο 100%.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα βοηθηθούν από τις κυβερνήσες τους, οι εκτός Ε.Ε. έχουν ήδη παίξει μεγάλα ποσά υπέρ της πτώχευσης της χώρας ή έχουν ασφαλίσει τις απώλειές τους. Πρακτικά οι μοναδικοί που ενδιαφέρονται να μην πτωχεύσει η χώρα είναι οι ασφαλιστικές των CDS και αυτοί που έχουν κόψει κουπόνια στοιχήματος με την πτώχευση της χώρας. Αλλά είναι πολύ λίγοι...
Aν αποτύχει το PSI, κάτι πιθανότερο σήμερα από το αντίθετο, όλα είναι ανοιχτά. Ακόμα και το τέλος του δράματος με την Νέμεσι να έρχετραι πριν το Πάσχα...
http://logioshermes.blogspot.com/2011/12/psi.html
