Όταν ήρθε η τρόικα στα αρχικά σχέδια του μνημονίου υπολόγιζε η δημοσιονομική εξυγίανση να στηρίζεται κατά 75% στη μείωση των δαπανών και κατά 25% στην αύξηση των φόρων.Τα «σοσιαλιστικά» αντανακλαστικά της κυβέρνησης επέβαλαν μια τροποποίηση στα χαρτιά κατά 50%-50% για να καταλήξει στην πράξη 75% από αύξηση της φορολογίας και 25% από τη μείωση των δαπανών...
Το αποτέλεσμα της μεθόδευσης είναι να αυξάνονται οι δαπάνες και να μειώνονται τα έσοδα. Όπερ, η χώρα να συνεχίζει να βυθίζεται αφού παράγει ακόμη πρωτογενή ελλείμματα...
Το πολιτικό κατεστημένο από τη δεξιά μέχρι την αριστερά, το οποίο στηρίζεται αποκλειστικά σε πελατειακές ρίζες, αρνείται να «αυτοκτονήσει», αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο μιας πλήρους κατάρρευσης, που θα συνοδευτεί με επιστροφή στη δραχμή και θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες.
Αφελώς, πιστεύει πως μετά τον Αρμαγεδδώνα θα καταφέρουν οι ίδιοι να είναι στα πράγματα. Αρνούνται να πειράξουν τις δαπάνες σίτισης της πελατείας στο δημόσιο πρυτανείο...
Προσωπική διαφορά...
Πάρτε για παράδειγμα το περίφημο ενιαίο μισθολόγιο με το οποίο η κυβέρνηση διαφήμιζε πως θα πετύχει τον έλεγχο των δαπανών, περικόπτοντας τα επιδόματα στο δημόσιο. Κατέληξε στις νεοελληνικές καλένδες με την προσθήκη της προσωπικής διαφοράς...
Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά απέδειξε πως αρνείται να τα βάλει με το σκληρό πυρήνα της πελατειακής της βάσης που περιφέρεται και μισθοδοτείται από τον δημόσιο τομέα.
Στο μόνο που έχει φανεί συνεπής, τον ενάμισι χρόνο της ελληνικής χρεοκοπίας, η κυβέρνηση είναι η επιβολή νέων φόρων οι οποίοι παρά τα προσδοκώμενα δεν καταφέρνουν να αυξήσουν τα έσοδα...
Η αύξηση της φορολογίας πέραν ενός ορίου, ούτε τα έσοδα μπορεί να αυξήσει αλλά και οδυνηρές επιπτώσεις πετυχαίνει στην οικονομική δραστηριότητα. Μοιραία αυξάνει την ανεργία...
Το πολιτικό σκηνικό της χώρας φαίνεται να αδιαφορεί για το ένα εκατομμύριο ανέργους μπροστά στο ενδεχόμενο να μην θίξει ούτε το ελάχιστο από τις κατακτήσεις του ενός εκατομμυρίου των δικών του παιδιών...
Το ελληνικό κράτος συμπεριφέρεται ληστρικά προς τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών επειδή ελέγχεται με πελατειακές σχέσεις από τις συντεχνίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Θα μπορούσε να διατηρήσει στο διηνεκές αυτή την κατάσταση αν δεν ήταν ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας αυτός που παράγει πλούτο. Η καταλήστευση του ιδιωτικού τομέα μοιραία μοιάζει με την εξόντωση της αγελάδας την οποία αρμέγουμε...
Μοιραία θα φτάναμε σε κινήσεις σαν και αυτές των εστιατόρων της άρνησης καταβολής του ληστρικού ΦΠΑ. Το πιθανότερο είναι αυτή η πράξη να βρει μιμητές και το ήδη αποτυχημένο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης να ανατραπεί πλήρως με απροσδιόριστες προς το παρόν συνέπειες.
Μετά τις οργανωμένες από την άκρα αριστερά ομάδες άρνησης καταβολής εισιτηρίων και διοδίων ήρθε και η ώρα της άρνησης καταβολής φόρων από τους νοικοκυραίους. Αισίως βαδίζουμε προς το πλήρες χάος... Εν τω μεταξύ οι συνεχείς αποκλίσεις από τους στόχους επαναφέρουν στην επιφάνεια δηλώσεις και δημοσιεύματα περί δραχμής...
Μετά τα δεν χρωστάω δεν πληρώνω για το δημόσιο χρέος του πάντα σε εγρήγορση κρατικοδίαιτου δημοσίου τομέα και της πελατειακής κομματοκρατίας που τον υποστηρίζει, είναι θέμα χρόνου να δούμε την αντίρροπη αντίδραση...
Την αντίδραση των μόνιμων φορολογικών υποζυγίων στην εξόντωσή τους...
Είναι θέμα χρόνου να δούμε το...
Δεν χρωστάω δεν πληρώνω. Πουλήστε και απολύστε...
Θεία δίκη...
γράφει ο Κ. Στούπας
http://apneagr.blogspot.com/2011/09/blog-post_5321.html#ixzz1WiaINhTi
