Αν μια λέξη χαρακτηρίζει την σημερινή κατάσταση της χώρας, είναι η λέξη τέλμα! Είναι η διαπίστωση πως τίποτα δεν προχωράει, τίποτα δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Τα οικονομικά δεδομένα που φωτογραφίζουν την πραγματική κατάσταση της χώρας, επιδεινώνονται μέρα με την ημέρα.
Η πρόσφατη έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους, σύμφωνα με την οποία το Δημόσιο Χρέος έχει πάρει ανεξέλεγκτη, μη αναστρέψιμη πορεία, δεν είναι παρά η δημοσιοποίηση στην κοινή γνώμη, αυτού που γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν προσεκτικά τις εξελίξεις και έχουν πρόσβαση στα πραγματικά δεδομένα. Ότι η κατάσταση έτσι όπως εξελίσσεται δεν οδηγεί πουθενά. Ή για την ακρίβεια οδηγεί στον γκρεμό!
Η εκτίμηση της έκθεσης, πως το δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 172%(!) του ΑΕΠ το 2012 και πως ακόμη και αν μηδενιζόταν αύριο το πρωί, πάλι η δημοσιονομική θέση της χώρας δεν θα ήταν βιώσιμη χωρίς εκ νέου προσφυγή σε δανεισμό, είναι μεν οδυνηρές διαπιστώσεις, αλλά δεν προκαλούν καμία έκπληξη, καθώς είναι περίπου αυτό που συζητούν μεταξύ τους τεχνοκράτες, αλλά και πολιτικοί που γνωρίζουν την κατάσταση.
Ως εκ τούτου μικρή σημασία έχουν οι αυτονόητες προσπάθειες του Υπουργού Οικονομικών να υποβαθμίσει το θέμα, δηλώντας πως περίπου το γραφείο Προϋπολογισμού δεν γνωρίζει τη δουλειά του (τότε γιατί υπάρχει;).
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Ότι η στασιμότητα της κυβέρνησης , η αναβλητικότητα, οι παλινωδίες, οι προσωπικές πολιτικές, η έλλειψη συνεννόησης και οι έριδες, μας φέρνουν κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού.
Και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα, καθώς τα δύσκολα έρχονται, με την εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου της τρόικας και το μεγάλο μπαράζ των κινητοποιήσεων του Φθινοπώρου! Οι κινητοποιήσεις στην Παιδεία ξεκινούν δειλά δειλά, αλλά εύκολα μαντεύει κανείς πως σύντομα θα πάρουν δυναμικό χαρακτήρα, ενώ μια σειρά από επαγγελματικές ομάδες περιμένουν ήδη με το δάκτυλο στην σκανδάλη. Δημόσιοι υπάλληλοι, ταξιτζήδες, υπάλληλοι ΔΕΚΟ, γιατροί, εκπαιδευτικοί κλπ.
Τι πιθανότητες έχει η κυβέρνηση, κάτω από αυτά τα δεδομένα, να επιβάλει την πολιτική της; Από ελάχιστες έως καθόλου! Είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί δεν μπορεί! Όμως οι εξελίξεις είναι προδιαγεγραμμένες και μια σειρά από πολιτικές θα πρέπει υποχρεωτικά να υλοποιηθούν. Οι ιδιωτικοποιήσεις, το ενιαίο μισθολόγιο, η εργασιακή εφεδρεία και οι διαφαινόμενες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, οι αλλαγές στα ΑΕΙ , η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και πολλά άλλα, είναι προαπαιτούμενο για να συνεχίζουμε να λαμβάνουμε την ξένη βοήθεια.
Μοιάζει με ένα δύσκολο κουίζ αυτό το Φθινόπωρο, καθώς είναι άγνωστο αν υπάρχει τρόπος να βγούμε από το τέλμα και το αδιέξοδο! Πάντως μοιάζει ικανό να μας οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις.
δημοσιεύτηκε στην Ισοτιμία
http://adianoito.blogspot.com/2011/09/blog-post.html
