Η Ελλάδα της Επόμενης Ημέρας!

Και ενώ οι αγορές προεξοφλούν τα χειρότερα για την ελληνική οικονομία - δυστυχώς οι οικονομικοί και χρηματιστηριακοί δείκτες σπανίως λανθάνουν στην κρίση τους- παρατηρούμε μια όψιμη και άρα επίπλαστη ευρωπαϊκή κινητικότητα γύρω από το ελληνικό ζήτημα.

Στο πολιτικό πεδίο, οι ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να εμφανίζονται είτε ως «τιμωροί» των «ατάκτων» της ευρωζώνης είτε ως... επιμηθείς της αναταραχής που δήθεν προκαλείται από την ελληνική αμέλεια στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων.

Παρατηρούμε δηλαδή μια περίεργη προσπάθεια, αφύσικη και ασύμβατη σε σχέση με το μέγεθος και τις δυνατότητες χωρών όπως η Γερμανία ή η Γαλλία, να περιορισθούν οι συνέπειες μιας επερχόμενης δυσμενούς εξέλιξης πηγάζουσας από τα ελληνικά τεκταινόμενα. Και η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται περίεργη, εφόσον μόνο επιτείνει την ένταση δια της αμφισημίας, της ημι-ενημέρωσης, της πολυγλωσσίας που μόνο ζημία επιφέρουν, αντί να εμπλέκονται συντεταγμένα και αποφασιστικά οι ευρωπαϊκοί και κρατικοί θεσμοί ή ηγέτες και αξιωματούχοι κυρίως αθόρυβα και πρωτίστως αποτελεσματικά.

 Έχουμε συνεπώς τις εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο να βαίνουν επιδεινούμενες ενώ επί του πρακτέου να μην απασχολούν κανέναν με ουσιαστικό τρόπο κι από πολιτική άποψη παρατηρούμε έναν ορυμαγδό καταστροφολογίας ή μυστικοπάθειας με αρνητικά υπονοούμενα σχετικά με την Ελλάδα, τα οποία εκτοξεύονται προφανώς και με εκ των προτέρων γνώση περί του αρνητικού αποτελέσματος που επιφέρουν. Επειδή σε τόσο υψηλό επίπεδο η άγνοια ή η αβελτηρία δεν μπορεί να διαρκεί επί μακρόν ή εν εκτάσει, είναι φανερό ότι διεξάγεται ένα αγνώστου περιεχομένου πολιτικό παίγνιο αυτή τη φορά, κρυπτόμενο υπό την οικονομική καταιγίδα.

Που το πάνε λοιπόν οι Ευρωπαίοι; 

Γνώμη του γράφοντος είναι πως οι Γερμανοί επιθυμούν την επιτάχυνση της υλοποίησης των σχεδιασμών τους σε σχέση με τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρασίας. Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν σχετικά με αυτές τις γερμανικές επιδιώξεις:

• Αναβάθμιση και διάκριση του Βορειο-Γερμανικού μπλοκ από την υπόλοιπη Ευρώπη και Ευρωζώνη.

• Η συγκρότηση και ισχυροποίηση του άξονα Βερολίνου-Μόσχας-Πεκίνου ικανού να αντιπαρατεθεί με το ΑμερικανοΣαξωνικό μέτωπο.

Παρεπόμενες εξελίξεις γύρω από αυτό το βασικό σενάριο αποτελούν ασφαλώς:

• Η υπό τη γερμανική συναίνεση διείσδυση του κινεζικού μεταφορικού κεφαλαίου στον ευρωπαϊκό νότο.

• Η αυξανόμενη εμπλοκή της Ρωσίας στα πράγματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

• Η οικονομική «συμπίεση» χωρών της Ευρωζώνης με αποτέλεσμα την απαξίωση των κεφαλαίων τους, την υπαγωγή τους υπό γερμανικό οικονομικό έλεγχο και τον εξαναγκασμό τους να «διαλέξουν στρατόπεδο». Ο δρόμος της λιτότητας - καθαρά γερμανικό κατασκεύασμα - αποτελεί το εργαλείο εκβιαστικής άσκησης αυτής της πολιτικής.

Γιατί όμως τόση βιασύνη τώρα;

Οι εξελίξεις επιταχύνονται αμιγώς με γερμανική ευθύνη εξαιτίας των γεωπολιτικών εξελίξεων στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία ξεκάθαρα προορισμένη από τον αμερικανικό παράγοντα να αποτελέσει τη χώρα-πρότυπο στο νέο μουσουλμανικό κόσμο που προέκυψε από την «αραβική άνοιξη» και άρα την ηγέτιδα δύναμη στην περιοχή, χρειάζεται επειγόντως μια ισχυρή έξωθεν καλή μαρτυρία ώστε να είναι σε θέση να επιτελέσει αυτό το ρόλο. Μια σύγκρουση χαμηλής ή μεσαίας έντασης με το Ισραήλ στην παρούσα φάση θα της προσδώσει ανεξαρτήτως αποτελέσματος το απαιτούμενο κύρος ώστε να καταστεί προνομιακός συνομιλητής με τους Άραβες.

Από την άλλη το Ισραήλ επιθυμεί διακαώς να διασυνδεθεί ενεργειακά με τη Γερμανία, ηγέτιδα του νεοτευχθέντος άξονα, και δε θα βρει καλύτερη ευκαιρία να καταστεί ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή των κοιτασμάτων νοτίως της Κύπρου, πουλώντας ενέργεια και ταυτόχρονα «σπάζοντας» την επικίνδυνη απομόνωσή του στον κόσμο της Μ. Ανατολής.

Το αποτέλεσμα της επικείμενης σύγκρουσης στην περιοχή διαμορφώσει τις απαιτούμενες ισορροπίες ώστε να ξεκινήσει η μεταφορά ενέργειας προς το Βορρά.

Οι Γερμανοί λοιπόν βιάζονται να «ανακατασκευάσουν» την Ελλάδα, ώστε να παίξει το ρόλο της σε αυτή τη νέα αρχιτεκτονική. Δεν μπορεί να είναι ακριβή, δεν μπορεί να είναι αναποτελεσματική και αργή, δε μπορεί να αυτοπεριορίζεται από αγκυλώσεις του παρελθόντος και κυρίως πρέπει να διαθέτει απολύτως ελεγχόμενες και παραγωγικές δομές. Η Ελλάδα πρέπει να καταστεί ικανή να «σηκώσει» το βάρος της φθηνής διαμετακόμισης της ενέργειας και της διασύνδεσης με τα νέα ζωτικά κέντρα που αναδύονται. Κι αυτό πρέπει να γίνει σύντομα!


Παράλληλα η γεωγραφική θέση της χώρας και το προφίλ του κ. Παπανδρέου ο οποίος μάλλον όχι τυχαία φρόντισε να αποκαταστήσει πολύ γρήγορα γέφυρες επικοινωνίας με τον κ. Ερντογάν αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα στα χέρια των Γερμανών, που αποφάσισαν να διεκδικήσουν το γεωπολιτικό τους μερίδιο μετά το Β' ΠΠ.

Ποια λοιπόν τα χαρακτηριστικά των επόμενων εξελίξεων;

• Η Ελλάδα και συγκεκριμένα ο κ. Παπανδρέου αναμένεται να διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο στη μετα-συγκρουσιακή κατάσταση που θα περιέλθουν Ισραήλ και Τουρκία. Ο Γιώργος θα βρεθεί και πάλι στο 'στοιχείο του" κάνοντας ταξίδια μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας!

• Η καταβύθιση των αξιών στην ελληνική οικονομία αναμένεται να είναι βαθειά ώστε να καταστεί η διαμετακόμιση ανταγωνιστική.

• Σε αυτό το πλαίσιο, αναμένεται η ταχεία και πιεστική αναδόμηση της ελληνικής οικονομίας μέσα από μια επώδυνη διαδικασία, ώστε γρήγορα να καταστεί ικανή να διαχειριστεί χωρίς την κρατική αρτηριοσκλήρωση τις επερχόμενες απαιτήσεις.

• Μεγάλο μέρος βασικών στρατηγικών δικτύων (ενέργειας, μεταφορών κλπ) και κομβικών επιχειρήσεων αναμένεται να περάσει στα χέρια χωρών του «άξονα» που περιγράψαμε παραπάνω.

periplanomenos