Ο Arthur Schlessinger ο νεώτερος, από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ σ’ έναν λόγο του τον Αύγουστο του 1995 δήλωσε:
«Δεν πρόκειται να επιτύχουμε μία νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, χωρίς να πληρώσουμε για αυτήν με αίμα, καθώς και με λόγια και χρήμα».
Η δήλωση του Schlessinger έγινε τέσσερα χρόνια μετά την «Καταιγίδα της Ερήμου».
1) «Ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες απ’ότι φαντάζονται αυτοί που δεν είναι στα παρασκήνια».
Βρετανός Πρωθυπουργός Benjamin Disraeli, 1844, σε ένα μυθιστόρημα του Corningsby (The new Generation).
2) «Οι κυβερνήσεις των ημερών μας δεν συνδιαλλάσονται απλώς με άλλες κυβερνήσεις, αυτοκράτορες, βασιλείς και υπουργούς, αλλά επίσης με τις μυστικές οργανώσεις, που έχουν διασκορπίσει παντού τους αδίστακτους και ασυνείδητους πρακτορές τους, οι οποίοι δύνανται να ανατρέψουν, ανά πάσαν στιγμή τα σχέδια της Κυβερνήσεως ».
Βρετανός Πρωθυπουργός Benjamin Disraeli, 1876
3) «Αφ’ ότου εισήλθα στην πολιτική, δέχομαι τις εκμυστηρεύσεις πολλών ατόμων. Μερικοί από τους πιό ισχυρούς ανθρώπους της Αμερικής, στον τομέα του εμπορίου και της βιομηχανίας, φοβούνται κάτι αόρατο. Γνωρίζουν ότι υπάρχει κάποια δύναμη κάπου τόσο καλά οργανωμένη, τόσο διακριτική, τόσο παρατηρητική, τόσο κλειστή και ολοκληρωμένη, τόσο τέλεια, τόσο διεισδυτική, που πρέπει να ομιλεί κανείς ψιθυριστά, όταν την καταδικάζει».
Woodrow Wilson, The New Freedom, 1913
4) «Τον Μάρτιο του 1915, τα οικονομικά συμφέροντα J.P.Morgan και οι θυγατρικοί τους οργανισμοί συγκέντρωσαν 12 ανθρώπους υψηλά ισταμένους στον δημοσιογραφικό κόσμο, τους οποίους προσέλαβαν να επιλέξουν τις εφημερίδες με την μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ και αρκετοί από αυτούς να ελέγχουν την γενική πολιτική γραμμή του καθημερινού τύπου. Ανεκαλύφθη λοιπόν ότι χρειαζόταν να εξαγοράσουν τον έλεγχο των 25 μεγαλυτέρων εφημερίδων μόνο. Συνήφθη συμφωνία και η πολιτκή γραμμή των εφημερίδων αγοράστηκε με τον όρο ότι θα πληρώνονται με τον μήνα. Τοποθετήθηκε ένας συντάκτης σε κάθε εφημερίδα, για να επιθεωρεί και να εκδίδει πληροφορίες σχετικά με ζητήματα ετοιμότητας, μιλιταρισμού και οικονομικών πολιτικών γραμμών, καθώς και άλλα ζητήματα εθνικού και διεθνούς χαρακτήρα που θεωρούνταν σημαντικά για τα συμφέροντα των αγοραστών».
Oscar Callaway Γερουσιαστής των ΗΠΑ, 1917
5) «Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει να καταναλώνουμε χρόνο και σκέψη για τις αυξανόμενες αποδείξεις που υπάρχουν σχετικά με την μυστική συνομωσία ανά τον κόσμο, και η οποία έχει ως στόχο της την καταστροφή της οργανωμένης κυβέρνησης και της εξάπλωσης των δυνάμεων του κακού».
Κύριο άρθρο της Christian Seince Monitor, 19 Ιουνίου 1920
6) «Η αληθινή απειλή της δημοκρατίας μας είναι η αόρατη κυβέρνηση, η οποία σαν ενα γιγαντιαίο χταπόδι απλώνει τα γλοιώδη του πλοκάμια πάνω από την πόλη, την πολιτεία και το έθνος.Δρα όπως ακριβώς το χταπόδι, με την κάλυψη ενός αυτοδημιούργητου προσωπείου που στην κεφαλή αυτού του χταποδιού βρίσκεται η εταιρεία πετρελαίων Rockfeller Standard Oil και μία ομάδα ισχυρών τραπεζικών οίκων, που είναι γενικά γνωστοί ως διεθνείς τραπεζίτες. Η στενή κλίκα των ισχυρών διεθνών τραπεζιτών, στην κυριολεξία, διοικεί τις ΗΠΑ εξυπηρετώντας τους δικούς της εγωιστικούς σκοπούς.Ουσιαστικά ελέγχει και τα δύο κόμματα(Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους)».
John F.Mylan, Δήμαρχος της Ν. Υόρκης, 1922
7) «Από τον καιρό του Σπάρτακου, του Βισκόφ, του Μάρξ, του Τρότσκυ, της Ρόζας Λούξενμπουργκ και της Έμμα Γκόλντμαν, αυτή η παγκόσμια συνομωσία μεγαλώνει σταθερά. Αυτή η συνομωσία έπαιξε οριστικό και αναγνωρίσιμο ρόλο στην τραγωδία της Γαλλικής Επανάστασης. Είναι το κίνητρο κάθε ανατρεπτικής πράξης κατά τον 19ο αιώνα. Και τώρα τουλάχιστον, αυτή η συμμορία των εξαιρετικών προσωπικοτήτων του υποκόσμου των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και της Αμερικής ελέγχουν τον ρωσικό λαό και έχουν γίνει οι πανίσχυροι εξουσιαστές μίας τεράστιας αυτοκρατορίας».
Winston Churchill, σε δήλωση του στον λονδρέζικο τύπο, 1922
8) «Αυτήν την περίοδο εργαζόμαστε διακριτικά με όλες μας τις δυνάμεις για να ελευθερώσουμε από την μέγγενη της μυστηριώδους αυτής δυνάμεως , που ονομάζεται Κυριαρχία, τα τοπικά έθνη-κράτη του κόσμου»
Καθηγητής Arnold Toynbee, σε λόγο που εκφώνησε στο Ινστιτούτο για την μελέτη των Διεθνών Υποθέσεων στην Κοπεγχάγη, Ιούνιος 1931
9) «Η κυβέρνηση των Δυτικών Εθνών , είτε μοναρχία είτε δημοκρατία, είχε περάσει στα αόρατα χέρια μίας πλουτοκρατίας, με διεθνή ισχύ, η οποία ώθησε τις μάζες των Αμερικανών στο καζάνι του Α’Παγκοσμίου Πολέμου»
J.F.C Fuller, Βρετανός στρατιωτικός ιστορικός, 1941
10) «Για μεγάλο διάστημα είχα την εντύπωση ότι οι ιδέες που ανέπτυξε ο Φράνκλιν Ρούσβελτ προς όφελος της χώρας των ΗΠΑ ήταν ολοκληρωτικά δικές του. Οι περισσότερες από τις ιδέες του, τα πολιτικά του πυρομαχικά ήσαν προσεκτικά κατασκευασμένα γι’αυτό από το περίφημο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων(Council of Foreign Relations), μία ομοσπονδία που προωθεί την παγκοσμιοποίηση. Έξυπνα και εύστροφα εκτόξευε τα πυρομαχικά που του είχαν ετοιμάσει άλλοι σε έναν ανύποπτο στόχο, τον αμερικανικό λαό, και έτσι ξεπλήρωσε το χρέος του στους Διεθνιστές για την πολιτική υποστήριξη που του πρόσφεραν. Τα Ηνωμένα Έθνη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μηχανισμός μακράς διαρκείας, υποστηριζόμενος από Διεθνιστές, ο οποίος έχει δημιουργηθεί για οικονομικά και χρηματικά κέρδη μίας μικρής ομάδας επαναστατών με στόχο την παγκοσμιοποίηση που θα τους αποφέρει ατελείωτα κέρδη και δύναμη. Η οικονομική κρίση του 1929 ήταν η «προγραμματισμένη» διχοτόμηση του λαού από τις παγκόσμιες δυνάμεις του χρήματος, η οποία ξεκίνησε από την επίσης «σχεδιασμένη» έλλειψη χρηματικών αποθεμάτων στην χρηματιστηριακή αγορά της Ν. Υόρκης. Η ηγεσία της παγκόσμιας κυβέρνησης και οι συνεργαζόμενοι μαζί τους τραπεζίτες, απέκτησαν μ’ αυτόν τον τρόπο τον πλήρη έλεγχο των χρημάτωνκαι του πιστωτικού μηχανισμού των ΗΠΑ μέσω της δημιουργίας της Federal Reserve Bank(Κρατική Τράπεζα Αποθεμάτων), που είναι ιδιωτική τράπεζα μετόχων»
Curtis Dall, γαμπρός του F.D.R Roosevelt, στο βιβλίο του «Πως εκμεταλλεύονταν τον πεθερό μου»
11) «Η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) εκπροσωπεί μία επιδέξια συντονισμένη προσπάθεια για τον σφετερισμό της εξουσίας και την εδραίωση των κέντρων εξουσίας –της πολιτικής, πνευματικής και εκκλησιαστικής. Αυτό που σκοπεύει να δημιουργήσει η Επιτροπή είναι να καταστήσει μία παγκόσμια οικονομική δύναμη, ανώτερη από τις πολιτικές κυβερνήσεις των εθνών σε διεθνές επίπεδο. Έτσι αποβλέπουν τα μέλη αυτής της επιτροπής να κυβερνούν το μελλον.»
12) «Οι δυνάμεις του οικονομικού καπιταλισμού είχαν έναν άλλο μακροπρόθεσμο στόχο, την δημιουργία ενός παγκοσμίου συστήματος οικονομικού ελέγχου σε χέρια ιδιωτών, οι οποίοι είναι ικανοί να υπερισχύσουν του πολιτικού συστήματος της κάθε χώρας και της οικονομίας του κόσμου στο σύνολο της.Το σύστημα επρόκειτο να ελέγχεται με τρόπο φεουδαρχικό από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, οι οποίες θα ενεργούν συντονισμένα, από μυστικές συμφωνίες, που θα ήταν αποτέλεσμα συχνών ιδιωτικών συναντήσεων και συνεδρίων.Το αποκορύφωμα του συστήματος ήταν η Τράπεζα των Διεθνών Διακανονισμών (Bank of International Settlements) στην Βασιλεία της Ελβετίας, μία ιδωτική τράπεζα που ανήκει και ελέγχεται από τις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες, και οι ίδιες, ήταν ιδιωτικές εταιρείες.Η ανάπτυξη του οικονομικού καπιταλισμού έκανε δυνατή την συγκέντρωση του παγκοσμίου οικονομικού ελέγχου και την χρήση αυτής της δύναμης για το άμεσο κέρδος των χρηματοδοτών και το έμμεσο πλήγμα σε όλες τις άλλες οικονομικές ομάδες.»
Καθηγητής Caroll Quigley, Πανεπιστήμιο Τζωρτζτάουν, «Τραγωδία και Ελπίδα», 1966, (Εκδ. Mac Millan Company)
13) «Οι διευθυντές του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων αποτελούν ένα είδος Πρεζίντιουμ (Διευθύνων Οργανισμός Ανώτατου Σοβιέτ) για αυτό το μέρος του καθεστώτος που ορίζει την μοίρα μας ως έθνος.»
Christian Science Monitor 1/9/1961
14) «Η πιό ισχυρή κλίκα σε αυτές τις ομάδες (Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων) έχουν ένα κοινό στόχο: θέλουν να προκαλέσουν την παράδοση της κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.Θέλουν να θέσουν τέρμα στα εθνικά σύνορα και στο φυλετικό και εθνικό πιστεύω, υποτίθεται για την αύξηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και την εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης. Αυτό για το οποίο αγωνίζονται θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε δικτατορία και απώλεια ελευθερίας των ανθρώπων. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ιδρύθηκε με σκοπό την προώθηση του αφοπλισμού και την μετατροπή της κυριαρχίας των ΗΠΑ και της εθνικής ανεξαρτησίας σε μία ισχυρή παγκόσμια κυβέρνηση.»
Harpers, Iούλιος 1958.
15) «Αν υπάρχουν ορισμένοι που πιστεύουν ότι θα εισέλθουμε αμέσως σε μία νέα τάξη πραγμάτων, η οποία θα βασίζεται και θα υποκινείται από πλήρη κατανόηση και αδελφική αγάπη, τότε χωρίς αμφιβολία θα απογοητευθούν.Αν ποτέ πλησιάσει αυτή η στιγμή, θα είναι μετά από υπομονετική και επίμονη προσπάθεια μακράς διαρκείας.Η παρούσα διεθνής κατάσταση καχυποψίας και φόβου μπορεί να διορθωθεί μόνο αν εφαρμόζεται, διαρκώς και σε κάθε φάση των διεθνών επαφών, η αρχή των ισοτίμων κοινωνικών θέσεων, μέχρις ότου οι ιστοί της παλιάς τάξης να σβήσουν από το μυαλό των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.»
Dr August O.Thomas, Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Σωματείων, Αύγουστος 1927, στο βιβλίο του «διεθνείς Γνωστικοί παράγοντες Επιμόρφωσης για έναν νέο κόσμο», 1931
16) «Ο όρος διεθνισμός έγινε ευρέως γνωστός τα τελευταία χρόνια για να καλύψει μία ερμητικά κλειστή χρηματιστική, πολιτική και οικονομική δύναμη για την καθιέρωση μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης.Σημέρα ο Διεθνισμός διακηρύσσεται από τον κλήρο και τους πολιτικούς ως συμμαχία των Εθνών, Ομοσπονδιακή Ένωση, Παγκόσμια Κοινοπολιτεία Εθνών κτλ.Όλοι αυτοί οι όροι έχουν τον ίδιο σκοπό .Ωστόσο η γραμμή προσέγγισης μπορεί να είναι θρησκευτική ή πολιτική ανάλογα με τα γούστα ή την εκπαίδευση του ατόμου.»
Απόσπασμα από υπόμνημα προς την Επισκοπή και τον Οίκο των Κληρικών και λαϊκών Εκπροσώπων της Διαμαρτυρόμενης Επισκοπιής Εκκλησίας σε μία Γενική Συνέλευση, 1942
17) «Υπάρχουν μερικές αντιλήψεις κοινής λογικής σχετικά με τις προσπάθειες της παγκοσμιοποίησης. Οι αντιλήψεις αυτές εν συνόψει:
το να μιλάμε για προσχέδια του μέλλοντος, ή για την οικοδόμηση μίας παγκόσμιας τάξης, μπορεί να σημαίνει πολλά, αλλά είναι και επικίνδυνο.Οι κοινωνίες αναπτύσσονται με πολύ περισσότερη ακρίβεια απ’ότι όταν οικοδομούνται.Ένα σύνταγμα για μία νέα παγκόσμια τάξη δεν είναι ποτέ σαν ένα προσχέδιο ενός ουρανοξύστη.»
Norman Thomas στο βιβλίο του «Ποιά είναι η μοίρα μας», 1944
18) «Ο ΟΗΕ δεν μπόρεσε ούτε θα μπορέσει να διαμορφώσει μία νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που τόσο επιτακτικά απαιτούν οι περιστάσεις... Η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που θα έχει μία απάντηση στα οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά προβλήματα απαιτεί επειγόντως, πιστεύω, να αναλάβουν οι ΗΠΑ την ηγεσία όλων των ελευθέρων λαών για να δώσουν στις βασικές έννοιες και βλέψεις της Εθνικής κυριαρχίας αληθινό νόημα μέσω μίας Ομοσπονδιακής προσέγγισης».
Κυβ. Νέλσον Ρόκφελλερ της Ν.Υόρκης σε ένα άρθρο με τίτλο «Ο Rockfeller ζητά ένωση των ελευθέρων εδαφών: περάστε από το Χαρβαρντ για την οικοδόμηση νέας παγκόσμιας τάξης, 1962»
19) «Η ιστορία της χώρας μου κ. Πρόεδρε μας λέει ότι είναι δυνατόν να υπάρχει ένωση με ταυτόχρονη διατήρηση της διαφορετικότητας, ότι η κοινή δράση είναι δυνατή παρά την ποικιλία συμφερόντων και φυλών, που πιστεύω ότι αντικρίζουμε σ’ αυτήν την αίθουσα. Η πρόοδος, η ειρήνη και η δικαιοσύνη είναι εφικτές. Έτσι λέμε σε όλους τους λαούς και τις κυβερνήσεις: ας φτιάξουμε μαζί μία νέα παγκόσμια τάξη»
Henry Kissinger, σε χαιρετισμό της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, Οκτώβριος 1975
20) «Η μελλοντική οικουμενική πρόοδος είναι τώρα δυνατή μέσω της αναζήτησης πανανθρώπινης συναίνεσης στον προσανατολισμό μας προς μία νέα παγκόσμια τάξη».
Μιχαήλ Γκορμπατσώφ Δεκέμβριος 1988, σε χαιρετισμό του προς τον ΟΗΕ.
21) «Αν δεν ακολουθήσουμε τις επιταγές της εσωτερικής μας ηθικής πυξίδας και δεν υπερασπιστούμε την ανθρώπινη ζωή, τότε αυτή η αναρχία θα απειλήσει την ειρήνη και την δημοκρατία της αναδυόμενης νέας παγκόσμιας τάξης που τώρα βλέπουμε, αυτό το όραμα που ονειρευόμαστε καιρό και για το οποίο έχουμε εργαστεί τόσο καιρό.»
George Bush, Ιανουάριος 1991.
22) «Είναι το δημιούργημα του Bush, μολονότι μοιράζεται την διάδοση του με τον Γκορμπατσώφ. Ας ξεχάσουμε την παλαιότερη έκφραση του Ρούσβελτ που αναφερόταν στον «Νέο Κόσμο» του Χίτλερ».
William Safire, New York Times, Φεβροάριος 1991
Είναι απόλυτα σημαντικό να αναγνωρισθεί ότι αυτοί που γνωρίζουν το «παιχνίδι», δεν θα επέτρεπαν ποτέ να αφεθεί ο πλούτος τους έρμαιον στα χέρια της τύχης, εκτός αν είχαν την δυνατότητα να αντισταθμίσουν τις απώλειες σε άλλους τομείς του οικονομικού φάσματος. Είναι επίσης εξίσου σημαντικό να εκμηδενίζουν με κάθε τρόπο τον ανταγωνισμό, ο οποίος αποτελεί σοβαρή απειλή στην οικονομική τους ανάπτυξη και κυριαρχία.
Ο Tom Doweese από το ίδρυμα American Policy σε μία εμφάνιση του στο Fox News στις 6/6/2001 μίλησε για την αμερικανική κυριαρχία και εξέφρασε τις ανησυχίες του σχετικά με το γεγονός ότι οι Αμερικανοί χάνουν την εθνική τους ταυτότητα και ανεξαρτησία. Στην συνέχεια επιχειρηματολογούσε αναφερόμενος σε μία διεθνή ομάδα ανθρώπων (αόρατη ομάδα), οι οποίοι δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν και οι οποίοι προωθούν την παγκοσμιοποίηση εις βάρος της αμερικανικής κυριαρχίας. Ακόμη η «αόρατη ομάδα» καλύπτει τα ίχνη της χρησιμοποιώντας την μέθοδο της μεταμφίεσης. Με την πρόφαση ότι βοηθά και υποστηρίζει τις εργαζόμενες τάξεις και τους λιγότερο προνομιούχους, διαδίδει την θεωρία της Παγκοσμιοποίησης ως το νέο «οικονομικό φαινόμενο».
Εν τούτοις δεν έχει γίνει καμία ανακάλυψη «φαινόμενο» στον τομέα των οικονομικών. Τα βασικά στοιχεία καλής οικονομίας δεν έχουν αλλάξει από την εποχή του Αδάμ και της Εύας, όπως ακριβώς και το Πυθαγόρειο θεώρημα παραμένει ακόμα αναλλοίωτο.
Αυτό που αλλάζει συνεχώς είναι η κοινωνική δομή, η δημογραφία και ιδιαίτερα η πληθυσμιακή έκρηξη των τελευταίων 50 ετών (αστυφιλία), μετά το τέλος του Β’ΠΠ. Όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα ενός απαιτητικού τρόπου ζωής στους ειδικούς τομείς των ανταγωνιστικών βιομηχανιών, του ανταγωνιστικού εμπορίου, με τις τεράστιες καταναλωτικές ποσότητες που παράγουν.
Αλλά εδώ έγκειται το βασικό πρόβλημα:είναι έτοιμος ο καταναλωτής να καταναλώσει;
Πολλοί ισχυρίζονται ναι. Άραγε ο κόσμος τις περίμενε αυτές τις νέες εφευρέσεις;
Ο αρχικός ενθουσιασμός είναι τόσο έντονος που κάνει την ζωή, πριν από αυτές τις καινούργιες εφευρέσεις, να φαίνεται ασήμαντη και μηδαμινή.
Ωστόσο υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτών που είναι δύσπιστοι προς τα νέα στοιχεία που εισβάλλουν στην ζωή τους. Η μερίδα αυτή συνειδητοποιεί ότι για όλες αυτές τις νεωτεριστικές εφευρέσεις απαιτείται επιπλέον χρόνος και επιπλέον κεφάλαιο για την συγκάλυψη εξόδων προς απόκτηση των νέων βελτιώσεων.
Παρόλα αυτά, οι διεθνείς κοινοπραξίες εξαρτώνται από τους πρόθυμους και ανυπόμονους καταναλωτές οι οποίοι με λίγη σκέψη, ή μάλλον απερίσκεπτα, θα αγκαλιάσουν αυτά τα νέα επιτεύγματα ανεξαρτήτως χρόνου και κόστους.
Πηγή: «Η ρίζα του κακού»
Συγγραφέας: Evi Martin
