Από τις συζητήσεις που γίνονται στην πιάτσα και στο διαδίκτυο, διατυπώνονται τρεις απόψεις.
1) Η πρώτη άποψη λέει ότι βάζουν εξοντωτικά χρηματικά ποσά με τη συνήθη λογική «ότι πιάσουν και από όπου τα πάρουν».
2) Η δεύτερη άποψη λέει ότι αυτό γίνεται για τα μάτια της τρόϊκας, προκειμένου να δείξουν οι πολιτικοί κοτζαμπάσηδες προς τους ξένους ότι αυτοί προσπαθούν, αλλά το εγχείρημα δεν αποδίδει.
3) Η τρίτη άποψη λέει ότι βάζουν τόσο εξοντωτικά ποσά προκειμένου, είτε να εξαναγκάσουν τον κόσμο να πουλήσει περιουσίες όσο όσο σε σύγχρονους μαυραγορίτες που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα, είτε να αρχίσουν να γίνονται αναγκαστικές εκτελέσεις περιουσιών και πώληση σε πλειστηριασμούς για ένα «κομμάτι ψωμί».
Εμείς όμως που έχουμε μελετήσει σε βάθος την διαστροφική λογική του πολιτικού συστήματος κάνουμε και μια άλλη πιο απλή σκέψη. Πέρα και ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, το πελατειακό πολιτικό σύστημα βρήκε μέσα στην κρίση μια άλλη πελατειακή ευκαιρία για να επιβιώσει. Επιβάλει τόσο εξοντωτικά χρηματικά ποσά και εξωθεί σε πίεση τους πολίτες και σε κινδύνους πλειστηριασμών, προκειμένου στη συνέχεια τα πολιτικά γραφεία να πουλάνε πολιτική εκδούλευση προς άγραν πελατείας. Το ίδιο εξάλλου γίνεται με τα αυθαίρετα, με τα επιβαλλόμενα υπέρογκα πρόστιμα και με κάθε είδους παρανομία και αυθαιρεσία που το ίδιο το πολιτικό σύστημα «προάγει» προκειμένου στη συνέχεια να πουλάει «πολιτική προστασία» για είσπραξη ψήφων.
Τώρα μάλιστα που έγιναν δύσκολοι οι διορισμοί στο δημόσιο, κάτι θα πρέπει να βρουν οι άνθρωποι για να εξασκήσουν το πολιτικό τους επάγγελμα.
Ήδη πολλοί πολιτικοί προστάτες, άρχισαν να μιλάνε για απαλλαγές από χρέη, για «κούρεμα» στεγαστικών δανείων ή καταναλωτικών δανείων κ.λ.π. χαϊδεύοντας αυτιά και αποκτώντας πελατειακό ακροατήριο. Δεν ακούσαμε όμως ποτέ κανέναν από αυτούς να διαμαρτύρεται όταν οι τράπεζες επέβαλαν στους δενειολήπτες δυσανάλογα υψηλά επιτόκια!!
hassapis-peter.blogspot.gr
