Σε συμφωνία σε ορισμένα κρίσιμα σημεία του πακέτου μέτρων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, φαίνεται να έχουν καταλήξει Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν και κανείς δε μπορεί να μιλήσει για οριστική συμφωνία καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά να συζητηθούν, εκτιμάται ότι το Eurogroup της Δευτέρας θα καταλήξει σε συγκεκριμένο πακέτο ώστε να «ξεκλειδώσει» η εκταμίευση της δόσης.
Πάντως, από τις Βρυξέλλες μπαίνει κι ένα ενδεχόμενο που δεν είναι καλό για την Ελλάδα. Σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, υπάρχουν πληροφορίες που δημοσίευσαν κι ορισμένες εφημερίδες, ότι ενδεχομένως να μην υπάρξει καταληκτική συμφωνία και τα πάντα να κριθούν στις 3 Δεκεμβρίου σε νέα συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών.
Ασφαλώς αυτό το σενάριο δεν είναι καλό διότι προκαλεί πιέσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, στέλνει μηνύματα ανικανότητας στις αγορές και δεν αποκλείει τον κίνδυνο… ατυχήματος στην ελληνική αστυνομία.
Ας ελπίσουμε να μην αποδειχθούν ανίκανοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, πάντως, υπάρχουν τρία σημεία στα οποία φαίνεται να υπάρχει σύμπνοια των δύο «αντιπάλων», της Γερμανίας και του ΔΝΤ.
Το πρώτο σημείο επαφής είναι η απόφαση για επαναγορά χρέους αλλά όχι από την ίδια την Ελλάδα αλλά από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το σενάριο κάνει λόγο για αγορά κοντά στο 30% της ονομαστικής τους αξίας. Μένει να αποφασιστεί το ποσό που θα δοθεί για επαναγορά χρέους αν και εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να δοθούν περί τα 10 δισ. με τα οποία θα μπορούσε να αγοραστεί χρέος κοντά στα 30 δισ. ευρώ. Ένα πρόβλημα που έχει το σενάριο αυτό είναι αν η επαναγορά θα αφορά και τα ομόλογα που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους ελληνικές τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε έμμεσο «κούρεμα» προκαλώντας νέο σημαντικό πρόβλημα ρευστότητας κυρίως στις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται αλλά και στα ταμεία που θα καταρρεύσουν οριστικά. Ένα σενάριο αναφέρει ότι θα αφορά τα ομόλογα που διακρατούν ιδιώτες ή hedge funds, τράπεζες του εξωτερικού. Τα ομόλογα αυτά διαπραγματεύονται αυτή την περίοδο στις αγορές σε τιμές οι οποίες δεν ξεπερνούν το 25% – 28% της ονομαστικής τους αξίας, αναλόγως την λήξη. Συνολικά ο ιδιωτικός τομέας έχει στην κατοχή του μετά το PSI+ περί τα 61,4 δισ. ευρω. Από αυτά τα 29 περίπου δισ. ευρώ είναι στην κατοχή φορέων (τραπεζών, ταμείων, κ.λ.π.) από την Ελλάδα. Εξ αυτών τα 17 δισ. ευρώ βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.
Το δεύτερο σημείο είναι η μείωση των επιτοκίων για τα προγενέστερα διμερή δάνεια ύψους 53 δισ. ευρώ. Θεωρείται σίγουρο ότι η μείωση θα είναι από 150 μονάδες σε 60 έως 75 μονάδες, δηλαδή στο μισό. Πάντως, δεν πρόκειται να υπάρξει μηδενισμός όπως είχε προταθεί από κάποιους.
Το τρίτο σημείο είναι η επιστροφή μέρους των κερδών της ΕΚΤ από τη διακράτηση των ομολόγων. Πρόκειται για ομόλογα που διακρατούν και κεντρικές τράπεζες και αγοράστηκαν κάτω από την ονομαστική τους αξία το 2010. Θεωρείται ανήθικο να μην επιστραφούν αυτά τα χρήματα.
Αυτά τα τρία σημεία είναι όπως λένε οι ειδικοί, μια αρχή για διάλογο ώστε να συζητηθεί η τελική λύση. Εκτιμάται ότι με το πακέτο αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί μέρος του χρηματοδοτικού κενού των 10 δισ. ευρώ αν και το ΔΝΤ εμφανίζεται «σκληρό» και θα απαιτήσει περισσότερα πράγματα, καθώς και πιο δραστικές κινήσεις.
