Ειδικότερα, η παρ. 1 του άρθρου 44 του Συντάγματος λέει κατά λέξη:
«Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου». Η κρίσιμη λέξη που απονέμει αποφασιστική αρμοδιότητα στον ΠτΔ για την έκδοση ή μη των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου είναι η λέξη «μπορεί». Η λέξη αυτή δεν επιβάλει δεσμευτικά στον ΠτΔ την έκδοση των Πράξεων αυτών που προτείνει η κυβέρνηση, αλλά του δίνει την διακριτική ευχέρεια να τις εκδώσει ή να μην τις εκδώσει. Σε περίπτωση μη έκδοσης των Πράξεων αυτών ο Πρόεδρος δεν προκαλεί συνταγματική εκτροπή, αλλά σύννομη εφαρμογή της διακριτικής ευχέρειας που του απονέμει το Σύνταγμα.
Αντίθετα η δεύτερη παράγραφος του ίδιου άρθρου λέει ότι: «O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου». Δηλαδή με τη λέξη «προκηρύσσει», και όχι «μπορεί να προκηρύξει» το Σύνταγμα επιβάλλει υποχρεωτικά στον ΠτΔ την προκήρυξη δημοψηφίσματος, το οποίο δεν μπορεί να αρνηθεί. Αν το αρνηθεί θα προκαλέσει συνταγματική εκτροπή.
Επομένως ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραψε και εξέδωσε τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που εκδόθηκαν την περασμένη εβδομάδα και όσες έχουν εκδοθεί κατά το παρελθόν, με δική του βούληση, αν και θα μπορούσε να αρνηθεί και άρα είναι απολύτως συνυπεύθυνος μαζί με την κυβέρνηση για ό,τι κακό προκαλέσουν στο λαό αυτές οι Πράξεις, καθώς και για την συνταγματικότητα ή αντισυνταγματικότητα των Πράξεων αυτών.
hassapis-peter.blogspot.gr
