Με το δάχτυλο στη... σκανδάλη, έτοιμοι να πυροβολήσουν την επόμενη μεγάλη οικονομία, βρίσκονται οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης.
Μετά την υποβάθμιση-σοκ των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Standard & Poor's το «κλαμπ» των χωρών που απολαμβάνουν την ανώτατη αξιολόγηση ΑΑΑ συρρικνώθηκε και αποτελείται πλέον από 15 μόνο κράτη συν τη μικροσκοπική Νήσο Μαν.
Το αναπάντεχο «ψαλίδισμα» των ΗΠΑ είχε ως αποτέλεσμα να οργιάσουν οι φήμες σχετικά με τον επόμενο «αδύναμο κρίκο» στο ντόμινο του χρέους. Πολλοί οικονομολόγοι και επενδυτές εκτιμούν ότι η Γαλλία είναι πλέον η χώρα με αξιολόγηση ΑΑΑ που κινδυνεύει περισσότερο να χάσει την ανώτατη βαθμολογία της.
Λάδι στη... φωτιά της κρίσης ρίχνουν τα γαλλικά CDS που έχουν υπερδιπλασιαστεί και είναι ήδη ακριβότερα από τα ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας κρατών με χαμηλότερες αξιολογήσεις όπως η Μαλαισία, η Ταϊλάνδη, η Ιαπωνία, το Μεξικό ή η Τσεχία, κινώντας για ακόμη μία φορά τις υποψίες ότι η κερδοσκοπία στην Ευρώπη αλωνίζει παρά τις αποφάσεις των ηγετών.
Κατηγορίες
Στην ίδια δεινή θέση με τη Γαλλία εκτιμάται από κάποιους αναλυτές ότι θα μπορούσε να βρεθεί η Γερμανία, ενώ ο «γκουρού» των αγορών Τζιμ Ρότζερς θεωρεί πιθανό το ενδεχόμενο υποβάθμισης της βρετανικής οικονομίας. Οι ΗΠΑ κατατάσσονται πλέον στην αξιολόγηση ΑΑ+ μαζί με το Βέλγιο, ενώ η Κίνα, που είναι «νούμερο 2» οικονομία στον κόσμο, αξιολογείται δύο βαθμίδες χαμηλότερα από τις ΗΠΑ, στο ΑΑ-.
Εμπόλεμη είναι στο μεταξύ η κατάσταση μεταξύ των Αμερικανών και των... «παιδιών» τους, δηλαδή των οίκων αξιολόγησης. Πέραν της κατηγορίας για αριθμητικό λάθος 2 τρισ. δολαρίων από τη Standard & Poor's που εξαρχής διατυπώθηκε, σοβαρές κατηγορίες είδαν το φως της δημοσιότητας και αφορούσαν διαρροή της υποβάθμισης πριν από την ανακοίνωσή της, γεγονός που εφόσον συνέβη επηρέασε σημαντικά τη συνεδρίαση της προπερασμένης Παρασκευής στη Γουόλ Στριτ.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) δέχεται μάλιστα πιέσεις να εφαρμόσει έναν νόμο που τέθηκε σε ισχύ το 2006, βάσει του οποίου έχει τη δυνατότητα ανάκλησης της άδειας ενός οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης σε περίπτωση διαρροής κινήσεων υποβάθμισης ή αναβάθμισης πριν από την επίσημη ανακοίνωση της απόφασης.
Σε εξέλιξη παραμένουν εξάλλου οι έρευνες που διεξάγονται στην Ιταλία σε βάρος τριών κορυφαίων αναλυτών του οίκου αξιολόγησης Standard & Poor's, ενός του οίκου Moody's και των νομικών αντιπροσώπων των δύο εταιρειών. Η οικονομική αστυνομία έχει πραγματοποιήσει εφόδους στα γραφεία τους προς εντοπισμό και κατάσχεση εγγράφων.
Οι αναλυτές κατηγορούνται για «χειραγώγηση της αγοράς» και για «κατάχρηση μη ευρέως γνωστών στοιχείων», σε εκθέσεις που δημοσιοποιήθηκαν τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
Ψάχνουν αδύναμους κρίκους και στη Γερμανία
«Καμπανάκι» ότι ακόμη και η Γερμανία θα μπορούσε να χάσει την ανώτατη αξιολόγηση ΑΑΑ χτυπούν οι αναλυτές.
Με την κρίση χρέους να διαχέεται από την περιφέρεια στον πυρήνα της Ευρωζώνης το Βερολίνο μοιάζει με τον μόνο πιστωτή που μπορεί να τη? δαμάσει. Ομως, όσο το κόστος διάσωσης αυξάνεται η πιστοληπτική ικανότητα της «νούμερο 1» οικονομίας στην Ε.Ε. δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη.
Αυτό τουλάχιστον αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Saxo Bank, Stehen Jakobsen, κατά τον οποίο η αγορά δείχνει με έμμεσο τρόπο ότι τελικά όλοι κρέμονται από τη Γερμανία. Το κόστος από αυτήν τη μεγάλη επιβάρυνση θα μπορούσε ενδεχομένως να μεταφραστεί σε κακό βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας για τη χώρα, ενώ πυκνώνουν οι αναλύσεις για αδύναμο τραπεζικό συστημα.
83 μονάδες
Ηδη τις τελευταίες μέρες τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) της χώρας ενισχύθηκαν στις 83 μονάδες βάσης ξεπερνώντας της Μεγάλης Βρετανίας (81 μ.β.)., η οικονομία της οποίας είναι σε κρισιμότερη κατάσταση.
Αναλυτές της Citigroup εκτιμούν ταυτόχρονα ότι στην περίπτωση που η κρίση μεταδοθεί σε Ισπανία - Ιταλία, ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης της Ευρωζώνης θα πρέπει να «προικοδοτηθεί» με τουλάχιστον 2 τρισ. ευρώ. Το ποσό αυτό απαιτεί παροχή εγγυήσεων που μπορεί να ξεπεράσουν τα 3,45 τρισ. ευρώ! Κάτι τέτοιο θα κόστιζε στη Γερμανία περί τα 727 δισ. ή το 28% του ΑΕΠ της. Αυτό θα οδηγούσε το χρέος της πάνω από το 110% του ΑΕΠ. Αντίστοιχα, το μερίδιο της Γαλλίας θα αυξανόταν από 159 δισ. στα 705 δισ. ευρώ, ή αλλιώς το 27% του ΑΕΠ, γεγονός που θα οδηγούσε το χρέος πάνω από το 112% του ΑΕΠ.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/08/blog-post_9187.html