Όταν πρωτοβγήκε η είδηση ότι η Ελλάδα θα έπαιρνε χρήματα από τον οργανισμό, πολλές χώρες βγήκαν και είπαν ότι η Ελλάδα δεν τα δικαιούται.
Το αν ήταν πρέπον η Ελλάδα να αντλήσει πολύτιμους πόρους από τον Οργανισμό δεν θα το κρίνω εγώ. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι το γεγονός πως έχει εμπλακεί το ΔΝΤ στην όλη υπόθεση είναι μια πολιτική αποτυχία της Ευρώπης. Όχι διότι μας χρεώνουν ληστρικά επιτόκια (το αντίθετο μάλιστα), αλλά διότι θα έπρεπε η Ευρώπη να διευθετήσει το θέμα της Ελλάδος χωρίς το ΔΝΤ.
Αντιπρόσωποι του ΔΝΤ από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες έχουν........ αρχίσει και προειδοποιούν ότι το Ταμείο δανείζει την Ελλάδα με αβέβαιες προοπτικές. Οι αντιπρόσωποι έχουν κυριολεκτικά τρομάξει με το ρίσκο που παίρνει ο Οργανισμός δανείζοντας την Ελλάδα. Τονίζουν ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα δεν φτάνει για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα της χώρας.
Ο Paulo Nogueira Batista, που αντιπροσωπεύει τη Βραζιλία καθώς και οχτώ άλλες χώρες στο εκτελεστικό συμβούλιο του Οργανισμού, τονίζει ότι το σχέδιο για την Ελλάδα είναι πάρα πολύ αυστηρό και η αναδιάρθρωση που προτάθηκε πρόσφατα, με σκοπό να επιμεριστεί ο ιδιωτικός τομέας ένα μέρος της προσαρμογής της Ελλάδας, είναι πολύ μικρό.“Οι Έλληνες έχουν επιφορτιστεί πολλά βάρη, αλλά οι Ευρωπαϊκές τράπεζες πολύ λίγα”, είπε ο Batista.
Ο Arvind Virmani, που αντιπροσωπεύει την Ινδία, είπε ότι το όλο σχέδιο δίνει έμφαση στις βραχυπρόθεσμες ταμειακές ροές, αλλά αφήνει την Ελλάδα με ένα τεράστιο χρέος, που θα χρειαστεί να αντιμετωπιστεί μελλοντικά με περαιτέρω αναδιαρθρώσεις. Είπε επίσης ότι ο οργανισμός είναι πολύ επιεικής στους ευρωπαϊκούς δανειστές. Επίσης τονίζει ότι αν αυτό που έγινε στην Ελλάδα συνέβαινε σε μια άλλη χώρα αντί μιας ευρωπαϊκής, το εκτελεστικό συμβούλιο του Οργανισμού θα το είχε καταψηφίσει.
Προσωπικά δεν βρίσκω πολλά να διαφωνήσω με τους καλούς αντιπροσώπους στον καλό οργανισμό. Έτσι περίπου είναι, όπως τα λένε. Άλλωστε, έχουμε πει και πολλά από αυτά εδώ σε αυτό το βήμα.
Αλλά το γεγονός ότι έχουν ξεσηκωθεί ορισμένοι μέσα στο ΔΝΤ με όλα αυτά πού γίνονται για χάρη της Ελλάδος, υποψιάζομαι ότι μελλοντικές περιπτώσεις όπως της Ελλάδος, εντός της ΕΕ, δεν θα έχουν την ίδια μεταχείριση όπως έχει η Ελλάδα σήμερα. Για να μην κάνουμε αναφορά ότι ενδεχομένως να αλλάξει και η στάση του Οργανισμού με την Ελλάδα 180 μοίρες μελλοντικά.
Αλλά ακόμα και αν η Ελλάδα είναι ένοχη προνομιακής μεταχείρισης, οι αναδυόμενες χώρες θα πρέπει αναγκαστικά να πάνε με τα νερά της προεδρίας του ΔΝΤ, άσχετα αν (κατά την άποψη τους) είναι άδικη η ειδική μεταχείριση της Ελλάδας.
Ο λόγος είναι διότι οι αναδυόμενες οικονομίες έχουν την ανάπτυξη που έχουν χάρη στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Αν δεν υπήρχε η πιστωτική επέκταση (πιστωτική φούσκα) στη δύση τόσα χρόνια και αν οι κεντρικές τράπεζες δεν είχαν τόσο χαμηλά επιτόκια και αν... πολλά αν ακόμα, δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι αυτές οι οικονομίες (οι αναδυόμενες) θα ήταν εδώ που είναι σήμερα.
Η Κίνα είναι δεδομένο ότι είναι μια από αυτές. Ακόμα και αν η Κίνα θεωρεί παράτυπα όλα αυτά που συμβαίνουν στο ΔΝΤ, ούτε μπορεί να πάει κόντρα και ούτε να φέρει αντίρρηση.
Όλοι ακούσατε ότι η Κίνα επεξεργάζεται σχέδιο βάσει του οποίου, θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα με το θέμα του χρέους. Η ιδέα είναι να αγοράσει η Κίνα στη δευτερογενή αγορά ομόλογα με discount και στη συνέχεια η Ελλάδα να χρωστά αυτά τα λεφτά (στο επίπεδο του discount) στην Κίνα. Κάτι δηλαδή σαν τις επαναγορές που ανακοινώθηκαν πρόσφατα, από το μεγάλο Ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης!!
Μπορεί πριν από 2 χρονιά να διάβαζα αυτή την είδηση και να γέλαγα (όπως γελούσα τότε με τους Ρώσους κτλ), αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι σοβαρά και ίσως πράγματι η Κίνα κάνει κάποια τέτοια ντρίμπλα.
Ο λόγος; Ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Κίνας δεν είναι η Αμερική αλλά η Ευρώπη. Οι εξαγωγείς της Κίνας στην Ευρώπη είναι περίπου 400 δισ. ευρώ. Την Κίνα ασφαλώς δεν την νοιάζει τι θα πάθει η Ελλάδα, αρκεί αυτό που θα πάθει, να μην την επηρεάσει αρνητικά. Και εδώ είναι τώρα που μπλέκονται τα πράγματα.
Αν η Ευρώπη βυθιστεί στην ύφεση, είναι σίγουρο ότι αυτές οι εξαγωγές θα συρρικνωθούν. Συρρίκνωση σημαίνει λιγότερες δουλειές στην Κίνα και λιγότερη ανάπτυξη. Συρρίκνωση εξαγωγών και μείωση των θέσεων εργασίας είναι κάτι που η πολιτική ηγεσία της Κίνας δεν θέλει να ακούσει.
Άρα αν μπορεί η Κίνα να βάλει λίγο το χεράκι της, εξυπηρετώντας την Ελλάδα (πάντα με το αζημίωτο) και να αποφύγει η Ελλάδα μια περαιτέρω εκτροχίαση, ίσως αυτό βοηθήσει την Ευρώπη οικονομικά και ίσως αυτό βοηθήσει να κρατηθούν οι εξαγωγές προς την Ευρώπη στα ίδια επίπεδα. Επίσης, ποιος ξέρει, ίσως η Κίνα βάλει και πολιτικό πόδι στην ίδια την Ευρώπη.
Το να ξοδέψει η Κίνα 70 δισ. ας πούμε, βοηθώντας στην Ελλάδα να μειώσει το χρέος της κατά 20 δισ. (ας πούμε), χωρίς παράλληλα να χάσει λεφτά, είναι έως ένα βαθμό the cost of doing business. Αν μπορεί η Κίνα να κάνει κάτι τέτοιο, χωρίς να χάσει, γιατί να μην το κάνει;
Άρα, άδικο ξε άδικο, τόσο οι ανεπτυγμένες αγορές όσο και οι αναπτυσσόμενες, είναι λίγο πολύ όλες στο ίδιο λούκι. Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία η αλληλεξάρτηση της μιας οικονομίας από την άλλη δεν ήταν τόσο έντονη.
Τα μεγέθη όμως της Ελλάδος είναι του χεριού τόσο της Ευρώπης όσο και του ΔΝΤ. Τι θα γίνει όμως αν δούμε κάποια άλλη πιο μεγάλη οικονομία να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα δεν ξέρω, αλλά ούτε η Ευρώπη, ούτε το ΔΝΤ, ούτε η ΗΠΑ, ούτε οι αναδυόμενες και ούτε η ίδια η Κίνα θα μπορεί να κάνει κάτι.
Να θεωρούμε επιτυχία δηλαδή, ότι είμαστε οι πρώτοι πού αντιμετωπίσαμε αυτό το πρόβλημα χρέους, διότι όταν θα είναι η σειρά άλλων, δεν θα έχουν την ίδια επιεικής αντιμετώπιση.
Πηγή:www.capital.gr
