Ιδιαίτερα σημαντική αύξηση καταγράφει η «φυγή» των ελληνικών επιχειρήσεων προς τη γειτονική Βουλγαρία, με τη φορολόγηση στο 10% να αποτελεί το ισχυρότερο δέλεαρΉσαν 733 το 2006 και έγιναν 2.074 μέχρι τα τέλη του 2010 (υπολογίζεται ότι άλλες 800 ελληνικές επιχειρήσεις μετεγκαταστάθηκαν κατά το τρέχον έτος). Ο "ενιαίος φόρος" (10%) είναι ένας από τους παράγοντες για χαμηλή δαπάνη λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Αν προστεθεί το χαμηλό εργατικό κόστος, οι απλούστερες γραφειοκρατικές διαδικασίες, τα χαμηλότερα μεταφορικά, τα φθηνά ενοίκια ακινήτων και η σταθερή (μέχρι στιγμής) οικονομική κατάσταση στη Βουλγαρία, τότε είναι φυσικό να προσελκύονται οι ξένες επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τους SETimes, εκτός από τις εγγεγραμμένες στη Βουλγαρία επιχειρήσεις, υπάρχουν και επιχειρήσεις που αναθέτουν σε εξωτερικούς συνεργάτες μερικές από τις δραστηριότητές τους. Ο κ. Γέσκο Ντιμίτροφ, πρόεδρος του Βουλγαρικού Ινστιτούτου Εξωτερικού Εμπορίου, δηλώνει ότι ο αριθμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος από τις εγγεγραμμένες επιχειρήσεις. Πολλοί θεωρούν ότι αυτό είναι καλό για τη χώρα αφού εξασφαλίζει τα προς το ζην για τους ανθρώπους σε ορισμένες περιοχές. Ο κ. Ντιμίτροφ όμως έχει αντίθετη άποψη, βασιζόμενος στη γενικότερη οικονομική εικόνα.
«Οι επιχειρήσεις αυτές μεταφέρουν όλα τους τα κέρδη στο εξωτερικό. Αυτό δεν είναι καλό για τη Βουλγαρία. Θα πρέπει να προσπαθούμε να προσελκύσουμε επενδυτές και να τους πείσουμε να μεταφέρουν όλες τις δραστηριότητες της επιχείρησής τους στη Βουλγαρία», είπε.
Κατά τον κ. Ντιμίτροφ, ο μηχανισμός των χαμηλότερων φόρων δεν αποδίδει καρπούς στη χώρα του. Εάν όντως απέδιδε, υποστηρίζει, «θα βλέπαμε πολύ μεγαλύτερους επενδυτές να μεταφέρουν την έδρα των επιχειρήσεών τους και τον ισολογισμό των οικονομικών τους στη Βουλγαρία».
Ο κ. Ντιμίτροφ, αναδεικνύει και τα αρνητικά σημεία: «Αποδεικνύεται ότι αυτό που μετράει δεν είναι η ονομαστική αξία των φόρων, αλλά η συνολική διατίμηση του επιχειρείν στη Βουλγαρία», είπε. «Εάν δεν έχεις καλές υποδομές μεταφορών, εάν έχεις προβλήματα με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά, η άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας αποδεικνύεται περισσότερο δαπανηρή. Και τότε, ποιο το όφελος από τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές»;
«Η προσέλκυση μικρών επιχειρήσεων σε χωριά και μικρές πόλεις δεν μπορεί να αποτελεί πολιτική για την ανάπτυξη μιας περιοχής και της γενικότερης οικονομίας, κατέληξε ο κ. Ντιμίτροφ.
Δεν γνωρίζω κατά πόσο παρακολουθούν τις εξελίξεις στις γειτονικές χώρες τα αρμόδια υπουργεία μας. Ακούω τον κ. Χρυσοχοΐδη και τους συναρμόδιους υπουργούς, αλλά και τον κ. Σαμαρά να μιλούν για ανάπτυξη και προσέλκυση επενδυτών. Αλλά κανείς δεν τολμά να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημα, για κομματικούς προφανώς λόγους. Να αντιμετωπιστούν δηλαδή με δραστικό τρόπο οι αιτίες που εξέθρεψαν την γραφειοκρατία στη χώρα μας. Διότι είναι συνυφασμένη με τη διαφθορά.
Έχω την καταγγελία π. γενικού διευθυντή νομαρχίας της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου διαπίστωσε σε μια μόνο περίπτωση, ότι ζητούνται επτά «χαρτιά», ενώ οι νόμοι προβλέπουν μόνον τέσσερα. Τα άλλα τρία είναι ένας καλός τρόπος για να ζητήσει ο ενδιαφερόμενος ταχύτερη έγκριση της επένδυσής του, και φυσικά θα απαιτηθεί το «κάτι τις». Αν δεν δούμε και αν δεν πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν πρόκειται να δούμε σοβαρή επένδυση (ούτε μία δεν έχει πραγματοποιηθεί, παρά το πλήθος των συμβούλων και των επιτροπών που υπάρχουν για αντιμετώπιση του θέματος).
http://www.voria.gr/index.php
