Πρέπει η χώρα να εξοπλιστεί.; Η απάντηση στο ερώτημα είναι αυτονόητη και είναι καταφατική. Αυτό είναι το εύκολο. Τα δύσκολα αρχίζουν αμέσως μετά. Στο πως θα γίνει αυτό.
Κατ΄ αρχήν για όσους έχουν αμφιβολίες η Ελλάδα οφείλει να θέσει πρώτα απ΄ όλα σε ύψιστη επιχειρησιακή ετοιμότηα το υπάρχον οπλοστασιό της και αν χρειαστεί να διερευνήσει τη πιθανότητα προσθήκης νέων γιατί:
•ο υπερεξοπλισμός της Τουρκίας δεν μπορεί να αγνοηθεί σε καμία περίπτωση
•η όποια προσπάθεια ανακήρυξης ΑΟΖ θα πρέπει απαραίτητα να έχει αξιόπιστη στρατιωτική υποστήριξη και
•το μεγαλύτερο μέρος των εξοπλισμών που αγοράστηκαν την εποχή των “παχέων αγελάδων” αποδείχτηκαν είτε αχρείαστοι, είτε ελαττωματικοί, είτε ...δεν έχουν καν παραληφθεί!!!
Η Ελλάδα ΔΕΝ χρειάζεται να εξοπλιστεί:
•για να κρατήσει -πάλι- ανοιχτές γραμμές παραγωγής μεγάλων βιομηχανιών
•για να κάνει δήθεν “εξοπλιστική διπλωματία” η οποία τόσα χρόνια που εφαρμόστηκε δεν απέδωσε το παραμικρό και όχι πάντα με ευθύνη των πωλητών όπλων! Είναι γνωστό ότι το 2005 όταν αγοράσαμε αεροσκάφη 2 δις δολαρίων από τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί πίστευαν ότι κάποιο αντάλλαγμα θα ζητήσουμε και είχαν φτιάξει και σχετική λίστα για τα πιθανά “ελληνικά θέλω”. Δεν ζητήσαμε ποτέ τίποτα!!!
•αυτονόητο ότι δεν νοείται να γίνει αγορά έστω και μιας βίδας για να “πλουτίσουν” διάφοροι μεσάζοντες, “παπαγάλοι” και “κοράκια” των εξοπλισμών στην Αθήνα. Όλα αυτά τα είδη από χθες ...τρίβουν τα χέρια τους ...ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες.
Το ενθαρρυντικό όσων είπε ο ΥΕΘΑ Πάνος Παναγιωτόπουλος κατά τη διάρκεια συζήτησης που είχε με δημοσιογράφους είναι ότι πρώτα θα κατατεθεί η νέα αμυντική πολιτική της χώρας και σε συνδυασμό μ΄ αυτή θα εξεταστούν όλες οι ενισχυτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν για την Άμυνα της χώρας.
Ελπίζουμε ότι θα γίνει έτσι . Ώστε ο πρωθυπουργός που όπως είπε ο ΥΕΘΑ θα χειριστεί αυτές τις υποθέσεις να είναι έτοιμος να συζητά όχι για ότι θέλουν οι άλλοι να πουλήσουν , αλλά για το τι πραγματικά χρειάζεται η Άμυνα της χώρας. Όχι για το τι επιθυμούν “δημοσιογράφοι”, “παράγοντες” και άλλοι που κινούνται παρασιτικά στο χώρο των εξοπλισμών, αλλά για το τι πραγματικά ζητούν οι στρατιωτικοί.
Ακολουθώντας αυτό το αυτονόητο μονοπάτι το τι πρέπει να αποκτηθεί ,είτε με τη μορφή παραχώρησης δωρεάν υλικού , είτε με τη μορφή προμήθειας θα προκύψει σχεδόν αυτόματα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ...Αινστάϊν για να καταλάβει τι χρειαζόμαστε και τι όχι.
Πρώτα απ΄ όλα βέβαια θα πρέπει - επαναλαμβάνουμε- να ρυθμιστεί με αστραπιαίο τρόπο το πρόβλημα της συντήρησης του υπάρχοντος οπλοστασίου. Το κυρίαρχο πρόβλημα σ΄ αυτό το θέμα δεν είναι -όσο κι αν ακούγεται παράδοξο- το οικονομικό θέμα που υπάρχει, αλλά ο νόμος -έκτρωμα του Βενιζέλου, ο οποίος προσπαθώντας υποτίθεται να εξασφαλίσει διαφάνεια οδηγεί σε αφοπλισμό τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ας ξεκινήσουν λοιπόν απ΄ αυτόν οι αρμόδιοι ,μήπως και μετά από τρία χρόνια (!) καταφέρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις να προμηθευτούν τα άκρως απαραίτητα για την λειτουργία τους.
Υ.Γ Καλό είναι να θυμηθούμε τι έχει συμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις της ιστορίας μας η αγορά όπλων σε περιόδους οικονομικών κρίσεων ήταν πρακτική των δανειστών. Διαβάστε ΕΔΩ τι έχει συμβεί . Ελπίζουμε ότι δεν θα ξαναγίνει..
http://amina-politiki.blogspot.gr/2012/12/blog-post_25.html
