Όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας, ξεκινούν με την αγαθή πρόθεση να...συμμετέχει όλος ο λαός στη λήψη των αποφάσεων. Απογοητεύονται όμως, όταν βλέπουν πως οι πολίτες (ακόμα και πολλοί κοντινοί τους) αδιαφορούν, ενώ πρόκειται εμφανώς για το δικό τους καλό. Κάνουν δυστυχώς ένα σοβαρό λάθος και ως εκ τούτου προβαίνουν σε λάθος εκτιμήσεις και σχεδιαμό. Μπορεί οι ίδιοι να έχουν το πάθος και τη ζωντάνια για συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων (και γιατί όχι και για την κατάληψη κάποιας αιρετής δημόσιας θέσης), αλλά παραβλέπουν ένα σημαντικό παράγοντα. Δεν είναι όλοι το ίδιο.
Παραβλέπουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους δραστηριότητες. Μπορεί, σχεδόν όλοι οι γύρω μας, να συζητούν έντονα τα πολιτικά θέματα και να αγανακτούν, εξ αιτίας και της κρίσης, αλλά ωστόσο δεν φτάνουν μέχρι του σημείου να θέλουν και να καταλάβουν οι ίδιοι την εξουσία. Δεν φταίνε οι πολίτες γι’ αυτό. Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου. Δεν είναι όλοι πλασμένοι για όλα, ούτε όλοι είναι πλασμένοι να γίνουν εξουσιαστές. Αν ήταν έτσι, θα υπήρχε συνεχώς μόνο άμεση δημοκρατία, μεταξύ έντονα ενδιαφερόμενων πολιτών. Πολλές φορές οι λαοί, με την κατάλληλη διεργασία, ξεσηκώνονται, επαναστατούν και ανατρέπουν καθεστώτα, όμως στη συνέχεια επανέρχονται και πάλι στην καθημερινότητα και αφήνουν το νέο καθεστώς να ασκήσει εκείνο την εξουσία. Ακόμα και σε χώρες που προβλέπονται δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία, οι αντίστοιχοι λαοί σπάνια ασκούν αυτό το δικαίωμά τους. Ας αναρωτηθούμε γιατί;
Επειδή αυτή την περίοδο, πολλές κινήσεις πολιτών αναζητούν τρόπους επαφής και πολιτικής δράσης για ανατροπή του ολιγαρχικού καθεστώτος και επειδή προσπαθούν να προκαλέσουν κοινωνική ζύμωση πάνω σε ουτοπικές αντιλήψεις, καλό είναι να έχουν υπόψη τους την πιο πάνω πραγματικότητα και να αναζητήσουν και άλλα προτάγματα για ζύμωση. Θα αποφύγουν σπατάλη δυνάμεων και χάσιμο χρόνου.
hassapis-peter.blogspot.gr
