Απο την ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ
"Ποιος διοικεί, ποιος αποφασίζει;" αναρωτιέται ο Στεφάν Εσσέλ. Ο γνωστός αντιστασιακός αποστρέφεται τη βολική πολυθρόνα του καθιστικού του και την άβολη ηλικία του, και με τη σοφία των 93 του χρόνων αναλαμβάνει αυτό που η εποχή επιβάλλει.
"Αγανακτήστε", φωνάζει στους νέους, εξηγώντας επακριβώς έναν - έναν τους λόγους που ωθούν στη δική τους αντίσταση. Δεν του χρειάστηκαν πάνω από 43 σελίδες προκειμένου να προσφέρει τις λέξεις του, μικρές ομοβροντίες δράσης και αισιοδοξίας, στο ανέλπιδο μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας. "Μας χρειάζεται γνώση, όχι απόγνωση, ελπίδα όχι απελπισία" επιμένει ο Εσσέλ.
Πολλοί του αποδίδουν την "ηθική" αυτουργία στο κίνημα των Αγανακτισμένων. Ο ίδιος εντόπισε στη λέξη αγανακτώ την κινητήρια δύναμη της αντίστασης. Δεν προτείνει ριζοσπαστικές ιδέες και λύσεις, μάλλον καταφεύγει στο αυτονόητο. Η αδιαφορία είναι η χειρότερη στάση κατά τον Εσσέλ. Και η εποχή μας βρίθει αιτιών που ωθούν σε αντίσταση.
"Όποιος ψάχνει βρίσκει" λέει, και ο ίδιος εντοπίζει τις κοινωνικοπολιτικές και οικονομικές γάγγραινες που μαστίζουν τον σημερινό κόσμο. "Η όλο και μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών, η περιβαλλοντική κρίση του πλανήτη, η κακομεταχείριση των λαθρομεταναστών, αλλά και των Τσιγγάνων" κυρίως "η κούρσα του "όλο και περισσότερο", ο ανταγωνισμός, η δικτατορία των χρηματαγορών, η επίθεση στα δικαιώματα που εξασφάλισε η Αντίσταση - συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση" είναι λόγοι επαρκείς για τον Εσσέλ να οδηγήσουν στην αντίσταση. Με την αίρεση όμως ότι "για να είμαστε αποτελεσματικοί, πρέπει, όπως παλιά, να δικτυωθούμε και να δράσουμε συλλογικά".
Θιασώτης της μη βίας, υποστηρίζει πως αυτή ακριβώς η στάση αφήνει παράθυρα ανοιχτά στην ελπίδα για το μέλλον. Σε τούτο το σημείο ορίζει τη διαφωνία του με τον Σαρτρ, και ως προς τούτο οριοθετεί τη δική του "ριζοσπαστική ρήξη" με τη βίαιη συλλογιστική την οποία εκφράζει η Δύση με αποτέλεσμα να "παρασύρει τον κόσμο σε μια κρίση από την οποία πρέπει να βγούμε". Ο ίδιος εντοπίζει αυτή την κρίση όχι μόνο στην πληθωριστική λογική που διέπει το χρηματοπιστωτικό πεδίο αλλά στη διείσδυσή της και στο πεδίο των επιστημών και της τεχνολογίας.
"Είναι καιρός να επικρατήσει η ηθική, η δικαιοσύνη, η ισορροπία" επιμένει ο Εσσέλ, υπενθυμίζοντας λέξεις και έννοιες από καιρό ξεχασμένες. Η μη βίαιη αντίσταση που προτείνει, ίσως να ακούγεται αρκετά μετριοπαθής. Μπορεί και να είναι στις μέρες μας. Ξαναφέρνει όμως στο τραπέζι ζητήματα αυτονόητα κάνοντας το παιχνίδι με τις συνειδήσεις ακόμα πιο ενδιαφέρον. Κι όσο συμβιβαστικός κι αν ακούγεται ο λόγος του, σπείρει το δοκιμασμένο από παλιά δαιμόνιο της αντίδρασης και το προσφέρει ως αντίδωρο και αντίδοτο στη δική μας άγρια και επικίνδυνη εποχή.
Ο Στεφάν Εσσέλ γνώρισε τι σημαίνει αγανακτώ στη δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Γεννημένος Γερμανός και ταυτόχρονα εβραίος, βρέθηκε νωρίς με την οικογένειά του στο Παρίσι, νεαρός εντάχθηκε στην Αντίσταση, γλύτωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ και του Ντόρα-Μίτετλμπάου, μετά τον πόλεμο ως διπλωμάτης στον ΟΗΕ συμμετέχει στην επιτροπή που εκπονεί την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αγωνίζεται για την αλγερινή ανεξαρτησία, στέκεται στο πλευρό του αγώνα των Παλαιστινίων. Πάντα μέσα από τους κόλπους του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος.
"Ανέκαθεν υποστήριζα τους αντιφρονούντες" συνήθιζε να λέει. Το ίδιο εξακολουθεί να υποστηρίζει και σήμερα στα 93 του χρόνια μέσα και από το λιλιπούτειο βιβλιαράκι του "Αντισταθείτε" καλώντας σε ειρηνική εξέγερση.
