Πληροφορίες από Economist, με αναδημοσίευση από εφημερίδα Καθημερινή
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε η κατάσταση στη βαλκανική χερσόνησο για τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, τον 32χρονο Νορβηγό οι πράξεις του οποίου οδήγησαν σε τραγικό θάνατο δεκάδες ανθρώπους.
Όπως φαίνεται στο 1.500 σελίδων μανιφέστο του, «2083: A European Declaration of Independence» (2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας), το οποίο κυκλοφόρησε στο Ίντερνετ υπό το όνομα Άντριου Μπέργουϊκ, ο Μπρέιβικ είχε ένα ιδιαίτερο πάθος με τα Βαλκάνια.
Πιο συγκεκριμένα, στο μανιφέστο του
Μπρέιβικ αντικατοπτρίζονται σε μεγάλο βαθμό οι σερβικές τοποθετήσεις σχετικά με τους μουσουλμάνους, Αλβανούς και Βόσνιους, κατά τη διάρκεια του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, των αρχών της δεκαετίας του 1990. Ο Μπρέιβικ περιγράφει τους Αλβανούς και Βόσνιους μουσουλμάνους ως βίαιους, αδυσώπητους εχθρούς, με στόχο τη διεξαγωγή του ιερού πολέμου.
Επίσης, σε ένα σημείο αναφέρει πως θα επιθυμούσε να συναντήσει τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, τον ηγέτη των Σερβοβόσνιων που δικάζεται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τα Ηνωμένα Έθνη. «Αλλά είναι ο Ράντοβαν Κάρατζιτς ρατσιστής και μαζικός φονιάς; Μέχρι τώρα, η μελέτη μου δεν δείχνει τίποτα από τα δύο» αναφέρεται σχετικά στο μανιφέστο.
Στη συνέχεια, ο Μπρέιβικ ισχυρίζεται πως για δεκαετίες οι μουσουλμάνοι στη «βοσνιακή Σερβία» και οι Αλβανοί διεξήγαγαν σκοπίμως δημογραφικό πόλεμο- «έμμεση γενοκτονία» εναντίον των Σέρβων, κάτι που παραπέμπει σε έκθεση της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών του 1986, που θεωρήθηκε «κλειδί» της ιδεολογίας των Σέρβων εθνικιστών εκείνης της περιόδου. Κατά τον Μπρέιβικ, ο Κάρατζιτς «πρόσφερε στους μουσουλμάνους την ευκαιρία να αλλαξοπιστήσουν ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. «Έφτασε ακόμα και στο να δώσει στους μουσουλμάνους συγκεκριμένους οικισμούς. Όταν αρνήθηκαν, θέλησε να τους απελάσει με χρήση ισχύος. Όταν το ΝΑΤΟ το κατέστησε αυτό αδύνατο, έδωσε την εντολή για πόλεμο κατά αυτών που του αρνήθηκαν αυτό που ήταν κυριαρχικό του δικαίωμα και ευθύνη ως ενός από τους ηγέτες των σερβικών δυνάμεων. Δεν ήταν ποτέ θέμα εθνικότητας, αλλά θέμα απαλλαγής της χώρας από τη γενοκτονική, μισαλλόδοξη ιδεολογία που είναι γνωστή ως Ισλάμ. Σαφώς και καταδικάζω τις κτηνωδίες που έγιναν σε βάρος των Κροατών και αντίστροφα, αλλά για τις προσπάθειές του εναντίον του Ισλάμ θα θεωρείται πάντα ως ένας έντιμος Σταυροφόρος και Ευρωπαίος ήρωας πολέμου».
Ο Μπρέιβικ είναι επίσης σκληρός απέναντι στους Αλβανούς, καθώς οι οικογένειές τους, κατά τα λεγόμενά του, «αναπαράγονται σε μεγάλο βαθμό, προσπαθώντας να κατακτήσουν περιοχές δημογραφικά αρχικά και κατόπιν μέσω αιματοχυσίας». Ακόμη, κάνει λόγο για σχέσεις μεταξύ Αλβανών μουσουλμάνων και αλ Κάιντα.
Στον επικείμενο «πόλεμο» τον οποίο προβλέπει ο Μπρέιβικ, συζητά την απέλαση όλων των μουσουλμάνων από την Ευρώπη και προτείνει την φυσική εξόντωση των Αλβανών και των Βοσνίων μουσουλμάνων που θα αντισταθούν. Καθώς έχουν ζήσει στην Ευρώπη για αιώνες, «δεν θα δεχτούν να απελαθούν και θα πολεμήσουν, οπότε πρέπει να σχεδιαστεί και εφαρμοστεί μία πιο μακροπρόθεσμη και βίαιη στρατιωτική στρατηγική».
Μετά την εκκαθάριση της Ευρώπης από τους μουσουλμάνους, η Αλβανία, κατά τον Μπρέιβικ, πρέπει να αποτελέσει μία «ζώνη μετάβασης για τα Βαλκάνια». Κατόπιν, ο χάρτης θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί. Μετά την απομάκρυνση των μουσουλμάνων, το Κόσοβο θα επανενωθεί με τη Σερβία. Επίσης, η Βοσνία θα εξαφανιστεί επίσης από το χάρτη, και θα μοιραστεί μεταξύ Σερβίας και Κροατίας.
Για την Αλβανία, ο Μπρέιβικ προτείνει διαμελισμό της: η Ελλάδα και το Μαυροβούνιο θα πάρουν από 20% και το υπόλοιπο θα δοθεί στους χριστιανούς Αλβανούς. «Όλοι οι μουσουλμάνοι Αλβανοί θα απελαθούν στην κεντρική Ανατολία…» οι υπόλοιπες, ακατοίκητες πλέον, περιοχές της Αλβανίας θα μπορούσαν να δοθούν για να κατοικήσουν «χριστιανικές μειονότητες» που θα έρθουν από τη Μέση Ανατολή.
Ο Μπρέιβικ επίσης αναφέρει πως ήταν η εμπλοκή της Νορβηγίας στον πόλεμο κατά της Σερβίας για το Κόσοβο που τον ώθησε να συνεχίσει με το σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιθέσεων: «Ήταν απαράδεκτο το πώς οι ΗΠΑ και τα δυτικοευρωπαϊκά καθεστώτα βομβάρδισαν τους Σέρβους αδελφούς μας. Το μόνο που ήθελαν ήταν να διώξουν το Ισλάμ, απελαύνοντας τους Αλβανούς μουσουλμάνους στην Αλβανία. Όταν οι Αλβανοί αρνήθηκαν, δεν είχαν άλλη επιλογή από τη χρήση στρατιωτικής ισχύος. Αρνούμενοι στους Σέρβους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στην ίδια τους την επικράτεια, έμμεσα έσκαψαν τον τάφο της Ευρώπης. Ένα μέλλον με πολλά μίνι Πακιστάν θα υπάρξει σε κάθε δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Αυτό είναι απαράδεκτο, εντελώς απαράδεκτο».
Κλείνοντας, ο Μπρέιβικ συζητά τη δημιουργία ενός στρατιωτικού «Τάγματος», στο οποίο ισχυρίζεται ότι ανήκει. Οι αρχικές του επαφές έγιναν μέσω Σέρβων «συντηρητικών» (πιθανώς ακραίων εθνικιστών) τους οποίους συνάντησε στο Ίντερνετ- καθώς και άλλων, παρεμφερών πεποιθήσεων, από όλη την Ευρώπη. Όπως γράφει: «είχα την τιμή να συναντήσω έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή ήρωες πολέμου της Ευρώπης, έναν Σέρβο σταυροφόρο και ήρωα πολέμου που έχει σκοτώσει πολλούς μουσουλμάνους στη μάχη. Εξαιτίας της δίωξης από την Ε.Ε. για φημολογούμενα εγκλήματα σε βάρος μουσουλμάνων, κάποια στιγμή έζησε στη Λιβερία. Τον επισκέφθηκα κάποια στιγμή στη Μονρόβια, πριν την ιδρυτική συνάντηση στο Λονδίνο, το 2002».
posted by allenaki
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε η κατάσταση στη βαλκανική χερσόνησο για τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, τον 32χρονο Νορβηγό οι πράξεις του οποίου οδήγησαν σε τραγικό θάνατο δεκάδες ανθρώπους.
Όπως φαίνεται στο 1.500 σελίδων μανιφέστο του, «2083: A European Declaration of Independence» (2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας), το οποίο κυκλοφόρησε στο Ίντερνετ υπό το όνομα Άντριου Μπέργουϊκ, ο Μπρέιβικ είχε ένα ιδιαίτερο πάθος με τα Βαλκάνια.
Πιο συγκεκριμένα, στο μανιφέστο του
Μπρέιβικ αντικατοπτρίζονται σε μεγάλο βαθμό οι σερβικές τοποθετήσεις σχετικά με τους μουσουλμάνους, Αλβανούς και Βόσνιους, κατά τη διάρκεια του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, των αρχών της δεκαετίας του 1990. Ο Μπρέιβικ περιγράφει τους Αλβανούς και Βόσνιους μουσουλμάνους ως βίαιους, αδυσώπητους εχθρούς, με στόχο τη διεξαγωγή του ιερού πολέμου.
Επίσης, σε ένα σημείο αναφέρει πως θα επιθυμούσε να συναντήσει τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, τον ηγέτη των Σερβοβόσνιων που δικάζεται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τα Ηνωμένα Έθνη. «Αλλά είναι ο Ράντοβαν Κάρατζιτς ρατσιστής και μαζικός φονιάς; Μέχρι τώρα, η μελέτη μου δεν δείχνει τίποτα από τα δύο» αναφέρεται σχετικά στο μανιφέστο.
Στη συνέχεια, ο Μπρέιβικ ισχυρίζεται πως για δεκαετίες οι μουσουλμάνοι στη «βοσνιακή Σερβία» και οι Αλβανοί διεξήγαγαν σκοπίμως δημογραφικό πόλεμο- «έμμεση γενοκτονία» εναντίον των Σέρβων, κάτι που παραπέμπει σε έκθεση της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών του 1986, που θεωρήθηκε «κλειδί» της ιδεολογίας των Σέρβων εθνικιστών εκείνης της περιόδου. Κατά τον Μπρέιβικ, ο Κάρατζιτς «πρόσφερε στους μουσουλμάνους την ευκαιρία να αλλαξοπιστήσουν ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. «Έφτασε ακόμα και στο να δώσει στους μουσουλμάνους συγκεκριμένους οικισμούς. Όταν αρνήθηκαν, θέλησε να τους απελάσει με χρήση ισχύος. Όταν το ΝΑΤΟ το κατέστησε αυτό αδύνατο, έδωσε την εντολή για πόλεμο κατά αυτών που του αρνήθηκαν αυτό που ήταν κυριαρχικό του δικαίωμα και ευθύνη ως ενός από τους ηγέτες των σερβικών δυνάμεων. Δεν ήταν ποτέ θέμα εθνικότητας, αλλά θέμα απαλλαγής της χώρας από τη γενοκτονική, μισαλλόδοξη ιδεολογία που είναι γνωστή ως Ισλάμ. Σαφώς και καταδικάζω τις κτηνωδίες που έγιναν σε βάρος των Κροατών και αντίστροφα, αλλά για τις προσπάθειές του εναντίον του Ισλάμ θα θεωρείται πάντα ως ένας έντιμος Σταυροφόρος και Ευρωπαίος ήρωας πολέμου».
Ο Μπρέιβικ είναι επίσης σκληρός απέναντι στους Αλβανούς, καθώς οι οικογένειές τους, κατά τα λεγόμενά του, «αναπαράγονται σε μεγάλο βαθμό, προσπαθώντας να κατακτήσουν περιοχές δημογραφικά αρχικά και κατόπιν μέσω αιματοχυσίας». Ακόμη, κάνει λόγο για σχέσεις μεταξύ Αλβανών μουσουλμάνων και αλ Κάιντα.
Στον επικείμενο «πόλεμο» τον οποίο προβλέπει ο Μπρέιβικ, συζητά την απέλαση όλων των μουσουλμάνων από την Ευρώπη και προτείνει την φυσική εξόντωση των Αλβανών και των Βοσνίων μουσουλμάνων που θα αντισταθούν. Καθώς έχουν ζήσει στην Ευρώπη για αιώνες, «δεν θα δεχτούν να απελαθούν και θα πολεμήσουν, οπότε πρέπει να σχεδιαστεί και εφαρμοστεί μία πιο μακροπρόθεσμη και βίαιη στρατιωτική στρατηγική».
Μετά την εκκαθάριση της Ευρώπης από τους μουσουλμάνους, η Αλβανία, κατά τον Μπρέιβικ, πρέπει να αποτελέσει μία «ζώνη μετάβασης για τα Βαλκάνια». Κατόπιν, ο χάρτης θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί. Μετά την απομάκρυνση των μουσουλμάνων, το Κόσοβο θα επανενωθεί με τη Σερβία. Επίσης, η Βοσνία θα εξαφανιστεί επίσης από το χάρτη, και θα μοιραστεί μεταξύ Σερβίας και Κροατίας.
Για την Αλβανία, ο Μπρέιβικ προτείνει διαμελισμό της: η Ελλάδα και το Μαυροβούνιο θα πάρουν από 20% και το υπόλοιπο θα δοθεί στους χριστιανούς Αλβανούς. «Όλοι οι μουσουλμάνοι Αλβανοί θα απελαθούν στην κεντρική Ανατολία…» οι υπόλοιπες, ακατοίκητες πλέον, περιοχές της Αλβανίας θα μπορούσαν να δοθούν για να κατοικήσουν «χριστιανικές μειονότητες» που θα έρθουν από τη Μέση Ανατολή.
Ο Μπρέιβικ επίσης αναφέρει πως ήταν η εμπλοκή της Νορβηγίας στον πόλεμο κατά της Σερβίας για το Κόσοβο που τον ώθησε να συνεχίσει με το σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιθέσεων: «Ήταν απαράδεκτο το πώς οι ΗΠΑ και τα δυτικοευρωπαϊκά καθεστώτα βομβάρδισαν τους Σέρβους αδελφούς μας. Το μόνο που ήθελαν ήταν να διώξουν το Ισλάμ, απελαύνοντας τους Αλβανούς μουσουλμάνους στην Αλβανία. Όταν οι Αλβανοί αρνήθηκαν, δεν είχαν άλλη επιλογή από τη χρήση στρατιωτικής ισχύος. Αρνούμενοι στους Σέρβους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στην ίδια τους την επικράτεια, έμμεσα έσκαψαν τον τάφο της Ευρώπης. Ένα μέλλον με πολλά μίνι Πακιστάν θα υπάρξει σε κάθε δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Αυτό είναι απαράδεκτο, εντελώς απαράδεκτο».
Κλείνοντας, ο Μπρέιβικ συζητά τη δημιουργία ενός στρατιωτικού «Τάγματος», στο οποίο ισχυρίζεται ότι ανήκει. Οι αρχικές του επαφές έγιναν μέσω Σέρβων «συντηρητικών» (πιθανώς ακραίων εθνικιστών) τους οποίους συνάντησε στο Ίντερνετ- καθώς και άλλων, παρεμφερών πεποιθήσεων, από όλη την Ευρώπη. Όπως γράφει: «είχα την τιμή να συναντήσω έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή ήρωες πολέμου της Ευρώπης, έναν Σέρβο σταυροφόρο και ήρωα πολέμου που έχει σκοτώσει πολλούς μουσουλμάνους στη μάχη. Εξαιτίας της δίωξης από την Ε.Ε. για φημολογούμενα εγκλήματα σε βάρος μουσουλμάνων, κάποια στιγμή έζησε στη Λιβερία. Τον επισκέφθηκα κάποια στιγμή στη Μονρόβια, πριν την ιδρυτική συνάντηση στο Λονδίνο, το 2002».
posted by allenaki