Όλα ξεκίνησαν όταν ο Κ. Χατζηδάκης, τόλμησε να περπατήσει στο δρόμο μετά από μια διαδήλωση. Τον πήραν χαμπάρι και τον έσπασαν στο ξύλο. Ένας από τους δράστες συνελήφθη πριν από μερικές ημέρες και ομολόγησε ότι ήταν αγανακτισμένος και θόλωσε που είδε μπροστά του πολιτικό.
Ήταν η αρχή της απαξίωσης των πολιτικών και μιας σειράς επιθέσεων εναντίον τους. Μέχρι τότε ο κόσμος περιοριζόταν σε μούντζες α λα Μαυρογιαλούρο.
Από τότε κύλησε λίγος καιρός, αλλά έχουν γίνει τόσα πολλά που δεν ξέρουμε από πού ν΄ αρχίσουμε. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει πάρει τόσο αντιδημοφιλή μέτρα που έφερε τον κόσμο σε απίστευτη αγανάκτηση.
Κι έτσι, άρχισαν πιο ομαδικά τα…
χαστούκια, τα γιαούρτια και οι πέτρες. Πεταλωτής, Μερεντίτη, Τσώνης, Αθανασιάδης, Χατζηγάκης, Πάγκαλος, και μια σειρά άλλων πολιτικών, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, έχουν δεχθεί προπηλακισμούς και αποκλεισμούς από αγανακτισμένους πολίτες.
Σίγουρα πίσω από τις μορφές αυτές αντίδρασης υπάρχουν και κάποιοι που επιδιώκουν το μπάχαλο. Σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι που χάνουν κεκτημένα και αποφάσισαν να δράσουν μπας και αντιστρέψουν την πορεία των πραγμάτων.
Και είναι γεγονός ότι οι μορφές αντίδρασης είναι μερικές φορές σκληρές και καμιά φορά δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που λένε πολιτικό πολιτισμό. Τον δικό τους όμως “πολιτικό πολιτισμό” και όχι του λαού.
Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την οργή που νιώθει όποιος χάνει τη δουλειά του, το μισθό του, τις συντάξεις του. Και οι περισσότεροι δεν είναι ούτε βολεμένοι, ούτε κονομημένοι.
Τα έχουν πάρει με το υπάρχον πολιτικό σύστημα, με το πολιτικό προσωπικό που διοικεί αυτή τη χώρα εδώ και δεκαετίες και την έφερε στην κατάσταση που είναι.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ίδιοι στο ΠΑΣΟΚ είχαν πει πέρυσι ότι «αν δεν πετύχει το Μνημόνιο ο κόσμος θα μας πάρει με τις πέτρες». Γιατί διαμαρτύρονται λοιπόν που τους παίρνουν με τις πέτρες;
Είναι πράγματι πολλές φορές καταδικαστέες οι ακραίες ενέργειες. Τι είναι, όμως, πιο τρομακτικό, να μην έχεις να ταΐσεις τα παιδιά σου, ή να απειλείς τον υπουργό;
Όλοι οι πολιτικοί που βρίσκονται σήμερα στο προσκήνιο πρέπει να καταλάβουν ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που ήταν στο απυρόβλητο. Που έκαναν ότι ήθελαν και ζούσαν σε χρυσά κλουβιά.
Τώρα θα αναγκαστούν να ζουν μέσα στα σπίτια τους και μέσα στη Βουλή και δε θα μπορούν να πάνε ούτε στις εκλογικές τους περιφέρειες. Το κίνημα της αγανάκτησης, παίρνει διαστάσεις ακριβώς επειδή η συμπεριφορά των πολιτικών είναι άθλια.
Ας μην κόπτονται λοιπόν οι πολιτικοί της χώρας αυτής ότι κινδυνεύει η δημοκρατία από τις εξεγέρσεις των πολιτών. Δεν μπορούν να κάνουν κριτική αυτοί που «βιάζουν» τη χώρα με τα μνημόνια, τις λιτότητες και το ξεπούλημα.
Αν δεν αλλάξει το πολιτικό προσωπικό για να υπηρετεί όσα ορκίστηκε να υπηρετήσει, θα το πάρει το ρέμα της κοινωνικής εξέγερσης.
Ας το θυμούνται αυτό πριν είναι πολύ αργά.
