Ένα πράγμα αδυνατούμε να καταλάβουμε στην Ελλάδα: Ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Όλα δυστυχώς έχουν κάποιο κόστος. Μπορεί να μην το πληρώνουν οι τζαμπατζήδες με ή χωρίς ιδεολογικό πανωφόρι, αλλά το πληρώνει η κοινωνία στο σύνολο της. Όσοι ζητούν από το κράτος τις δαπάνες τους, στην ουσία ζητούν από το κράτος να υποχρεώσει το διπλανό τους να πληρώσει εκείνος.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και ..........
με το δημόσιο χρέος. Στην Ελλάδα σκεφτόμαστε (και κυρίως φανταζόμαστε) όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, εκτός από τον λογικό: να συμμαζευτούμε και να δουλέψουμε.
Έτσι φανταζόμαστε ότι Κινέζοι και Ρώσοι θα μας δώσουν τα λεφτά που χρειαζόμαστε, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι οφείλουν να μας πληρώνουν, διότι τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού, ή έστω να εκδώσουν ένα ευρωομόλογο για τα τρέχοντα έξοδά μας.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη κάτι πρέπει να κάνει με το πρόβλημα του χρέους που σωρεύσαμε και εμείς και άλλοι. Αλλά αυτό το κάτι δε πρόκειται να δώσει τη λύση στο πρόβλημά από μόνο του!!…θα πρέπει να συνοδεύεται με τη συνολική αλλαγή στην καθημερινή κουλτούρα και νοοτροπία που έχει αναπτύξει ο Έλληνας της μεταπολίτευσης.
Έτσι θα πρέπει να έρθει το τέλος μίας εποχής που παρήκμασε την κουλτούρα και τον πολιτισμό της καθημερινότητας που τόσο περηφανευόμασταν σαν Έλληνες…και επιτέλους να γυρίσει η σελίδα για ένα μέλλον με πραγματική προοπτική.
Μανώλης Ασημακόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας
posted by realpolitics.gr