Ενώ
όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν καταδίκασε
στην ουσία, ούτε ένα λαμόγιο από αυτά που καταλήστευαν το δημόσιο χρήμα,
ξαφνικά τώρα, στην εποχή της κοινωνικής οργής, κάθε μέρα βλέπουμε να
σκάει και από ένα σκάνδαλο. Προς το παρόν το βλέπουμε βέβαια, γιατί το
αν θα υπάρξει τελικά ή όχι καταδίκη, αυτό θα το μάθουμε έπειτα από πολλά
χρόνια, όταν όλα θα έχουν ξεχαστεί.Που ήταν λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική Δικαιοσύνη;
Ήταν ανίκανη και ξαφνικά έγινε ικανή; Την απάντηση την δίνει το καλοπληρωμένο παπαγαλάκι, στο πάνω δεξιό παράθυρο της τηλεοπτικής οθόνης. «Γιατί τώρα υπάρχει πολιτική βούληση», μας λέει. Εφόσον όμως ισχύει αυτό, τότε δεν έχουμε ανεξάρτητη, αλλά απόλυτα εξαρτώμενη από την πολιτική βούληση Δικαιοσύνη. Θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε τι Δικαιοσύνη έχουμε. Ανίκανη, εξαρτημένη ή ανεξάρτητη;
Εντάξει, βλέπουμε λοιπόν να σκάνε διάφορα σκάνδαλα. Αλλά βλέπουμε να πιάνεται «μαρίδα», τα τελευταία δηλαδή εξαρτήματα του συστήματος. Δεν βλέπουμε όμως να πιάνεται το ίδιο το σύστημα. Δεν βλέπουμε να κατηγορείται κανένας από αυτούς που στέκονται πάνω από το πολιτικό σύστημα και το ελέγχουν. Δεν βλέπουμε να καλείται ως μάρτυς ούτε ένας πολιτικός, ούτε ένας πρώην πρωθυπουργός, να εξηγήσει τι γνώριζε για όλα αυτά που συνέβαιναν στους τομείς της αρμοδιότητάς του. Γνώριζε ή ήταν ανίκανος να γνωρίζει; Έφταιγε αυτός ή φταίνε οι θεσμοί που δεν του επέτρεπαν να γνωρίζει; Αυτό θα πρέπει να το μάθει ο ελληνικός λαός. Πρέπει να διορθώσουμε αυτό που έφταιγε. Απλές κινήσεις εκτόνωσης της λαϊκής οργής δεν οδηγούν πουθενά. Είναι πρόσκαιρες και δεν επιφέρουν την κάθαρση που έχει ανάγκη το Έθνος για να βγει από την κρίση.
Θα πρέπει λοιπόν η Δικαιοσύνη, να προσχωρήσει σε βάθος. «Αναζητήσατε τη γυναίκα» έλεγε ένας Γάλλος δικαστής για την εξιχνίαση κάθε εγκλήματος. Στην εξιχνίαση των εγκλημάτων διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στην Ελλάδα ο Έλληνας δικαστής θα έπρεπε να λέει: «Αναζητήσατε τον πολιτικό».
Πέτρος Χασάπης
