του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκε σαν ένα επιπρόσθετο εργαλείο, για να βάλουν στο χέρι τον πραγματικό πλούτο της χώρας, αλυσοδένοντας το μέλλον της μέσα από κωλόχαρτα αποτιμώμενα σε δάνεια εκατοντάδων δις.
Και ξαφνικά στη μέση του πουθενά, ξέσπασε μια συζήτηση για ένα ακόμη «λάθος». Με αφορμή τις μελέτες που δημοσιοποιήθηκαν αναφορικά με τη διαδικασία κουρέματος του Ελληνικού χρέους…
Και από τις οποίες «προκύπτει» ότι: "Το ελληνικό χρέος, θα μπορούσε να είναι κατά 80 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ μικρότερο, και ως εκ τούτου να είναι βιώσιμο ήδη από το 2012, αν η επαναγορά ομολόγων που πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2012 γινόταν σε προσυμφωνημένες τιμές κατόπιν διαπραγμάτευσης".
Οι μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έγιναν...
αδικαιολόγητα λάθη τα οποία κόστισαν στην Ελλάδα περισσότερο από 80 δισ ευρώ σε χρέος που δεν κουρεύτηκε ή δεν επαναγοράστηκε. Σε αυτά δεν συνυπολογίζονται οι απώλειες από την πληρωμή τόκων και από την ύφεση και τα ομόλογα με κρατική εγγύηση τα οποία παρέμειναν εκτός αναδιάρθρωσης ενώ θα μπορούσε να είχε γίνει το αντίθετο.
Πρόκειται για την μελέτη των Jeromin Zettelmeyer, Christoph Trebesch και Mitu Gulati υπό την αιγίδα του Peterson Institute for International Economics, με τίτλο «Αναδιάρθρωση του Ελληνικού Χρέους: Μία Αυτοψία» και αυτή των Lee C. Buchheit και Mitu Gulati με τίτλο «Η Ενισχυόμενη Θύελλα των Εξαρτημένων Υποχρεώσεων σε μία Αναδιάρθρωση Κρατικού Χρέους».
Αυτά λέει η είδηση. Ας έρθουμε τώρα και στην ουσία.
Για να αποφανθεί κανείς αν πρόκειται για λεθεμένο συλλογισμό στη διαχείριση μιας οικονομικής διαδικασίας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να απαντήσει σε ένα θεμελιακό ερώτημα:
«Τι ήθελαν οι πρωταγωνιστές αυτής της θλιβερής ιστορίας??? Να απαλύνουν την Ελλάδα από ένα φορτίο δυσβάστακτο ήθελαν ή να την βάλουν χειρότερα στο χέρι και μέσα από αυτή τη διαδικασία???»
Αν δεν απαντηθεί με σαφήνεια αυτό το ερώτημα, τότε οποιαδήποτε συζήτηση περί ορθού η λαθεμένου χειρισμού, δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά μια καλοπληρωμένη, παραπλανητική και αποπροσανατολιστική φλυαρία.
Αλλά σ αυτό το ερώτημα, η απάντηση είναι κατά κανόνα πολιτική, και δεν αρκούν οι τεχνοκρατικές προσεγγίσεις για να την προσδιορίσουν.
Τα δεδομένα που συναπαρτίζουν το πρόβλημα, δίνουν από μόνα τους ασφαλέστατες απαντήσεις. Ας τα απαριθμήσουμε ενδεικτικά:
Παρά το πολυδιαφημισμένο ως εθνοσωτήριο PSI, σε πόσα δις ανέρχεται το ποσό των ομολόγων που πληρώθηκαν στο ακέραιο (ακούρευτα) από την Ελληνική πολιτεία (με εντολή πρωθυπουργών) και τα χρήματα κατέληξαν στα θησαυροφυλάκια των συμμοριών του πλανήτη???
Σε πόσα δις ανέρχεται η ζημιά του Ελληνικού δημοσίου, αφού από το PSI δεν εξαιρέθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία οδηγήθηκαν σε πλήρη κατάρρευση, και τα οποία βεβαίως δεν ανακεφαλαιοποιήθηκαν όπως τα ευαγή ιδρύματα των τραπεζών???
Με πόσα δις επιβαρύνθηκε η υποθηκευμένη Ελληνική κοινωνία προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω δεν προέβησαν σε κούρεμα των δανειακών τους απαιτήσεων έναντι των πολιτών αυτής της χώρας???
Σε πόσα δις ανέρχεται η χασούρα των Ελλήνων πολιτών που αγόρασαν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου, και των οποίων οι αποταμιεύσεις οδηγήθηκαν σε καθολική δήμευση, μέσα από την αθλιότητα του PSI???
Ας συνυπολογίσουμε λοιπόν όλα τα παραπάνω – που είναι ενδεικτικά και δεν αποτελούν το σύνολο των παράπλευρων απωλειών του δολοφονικού PSI, και τότε θα προσδιορίσουμε με σαφήνεια:
Πόσο ήταν τελικά το καθαρό όφελος για την Ελληνική κοινωνία από το συντελεσθέν έγκλημα του PSI???
Πόσα «λάθη» και πόσες ολέθριες σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από αυτή την απίστευτη βρωμιά.
Για να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μια κι έξω…
Το PSI δεν ήταν τίποτε περισσότερο γι αυτούς που το εφάρμοσαν, παρά μια χαρτούρα χωρίς αντίκρυσμα που καλοδιαφημίστηκε και πλασαρίστηκε ως «δώρο Θεού» από δωσίλογες πολιτικές ηγεσίες…
Ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκε σαν ένα επιπρόσθετο εργαλείο, για να βάλουν στο χέρι τον πραγματικό πλούτο της χώρας, αλυσοδένοντας το μέλλον της μέσα από κωλόχαρτα αποτιμώμενα σε δάνεια εκατοντάδων δις.
Οι συμμορίες των αλητών επανακεφαλαιοποιήθηκαν με δάνεια που φορτώθηκαν οι κοινωνίες (και βεβαίως η Ελληνική κοινωνία) ερήμην των πολιτών. (Κόστος μηδέν λοιπόν για όλους αυτούς τους κυρίους). Και το μόνο που άφησαν πίσω τους, είναι δυστυχία, χιλιάδες νεκρούς, και μια πατρίδα υποθηκευμένη, μέχρι να ξεζουμίσουν και την τελευταία σταγόνα του πραγματικού πλούτου της.
