Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται περί κοροϊδίας, αφού τα σκευάσματα που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία είναι ελάχιστα.
Η ρύθμιση αυτή θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία, τα Ταμεία, τον Ελληνα ασφαλισμένο, την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και τις 20.000 οικογένειες στις οποίες δίνει ψωμί διότι, ουσιαστικά θα, θέσει εκτός αγοράς το φθηνό ελληνικό φάρμακο, πριμοδοτώντας τα ακριβά εισαγόμενα σκευάσματα. Σα να μην έφτανε αυτό, θεωρείται βέβαιον ότι –ως συνέπεια της ασυλλόγιστης πολιτικής του κ. Λοβέρδου- και οι ίδιες οι πολυεθνικές θα επιλέξουν να αποσύρουν τα φθηνά τους φάρμακα από την ελληνική αγορά.
Δεδομένου ότι αρκετές από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες διαμορφώνουν τις τιμές των φαρμάκων βάσει των φθηνότερων τιμολογίων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι πολυεθνικές θα προτιμήσουν να χάσουν την ελληνική αγορά των 10 εκατομμυρίων, παρά οι εδώ φτηνές τιμές να παρασύρουν προς τα κάτω τα έσοδά τους σε αγορές πολλαπλάσιας βαρύτητας, όπως τα 40 εκατομμύρια της Ισπανίας, για παράδειγμα.
Κατά συνέπεια, μεσομακροπρόθεσμα, ο ασφαλισμένος δε θα διαθέτει καν τη δυνατότητα επιλογής του φθηνότερου και ποιοτικού ελληνικού φαρμάκου, αφού αυτό θα έχει εξοβελιστεί από την αγορά και θα αναγκάζεται να πληρώνει τα ακριβά εισαγόμενα. Κατ’ επέκτασιν, το κόστος θα είναι αβάστακτο και για τα Ταμεία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τον κρατικό προϋπολογισμό, σε μια εποχή που ήδη βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, αυτό θα αποτελέσει καίριο πλήγμα για την -υγιή κατά τα άλλα- ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία έχει φτάσει προ πολλού στα όριά της, εξαιτίας αποκλειστικά εξωγενών παραγόντων, με βασικότερο τις τεράστιες καθυστερήσεις στις πληρωμές από το Δημόσιο. Ουσιαστικά, ένα τέτοιο χτύπημα θα μπορούσε να αποτελέσει τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι και θα αφήσει στο δρόμο τις 20.000 οικογένειες στις οποίες σήμερα δίνει ψωμί η ελληνική φαρμακοβιομηχανία.
Αντίθετα, αν η στρατηγική του υπουργείου έπληττε τα σκευάσματα που σήμερα κοστίζουν από 30-35 ευρώ και πάνω θα είχε ακριβώς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αφού και την Υγεία των Ελλήνων πολιτών θα προστάτευε (διασφαλίζοντας επάρκεια φαρμάκων στην αγορά) και την τσέπη των ασφαλιζόμενων θα ευνοούσε και τα Ταμεία θα ανακούφιζε και θα προσέφερε μια πολυπόθητη ανάσα στον κρατικό προϋπολογισμό (λειτουργώντας υπέρ των φθηνών σκευασμάτων).
Ανθρωποι που γνωρίζουν καλά την αγορά φαρμάκων τονίζουν ότι, εκτός από «κοντόφθαλμη», η στρατηγική Λοβέρδου είναι και «πολιτικάντικη». Εξηγούν ότι, στην πράξη, η εξαίρεση των προ του 2000 σκευασμάτων με τιμή κάτω των 10 ευρώ αυτοαναιρείται, αφού αφορά σε παρά πολύ λίγα φάρμακα. Ουσιαστικά, τη χαρακτηρίζουν ως προσπάθεια του υπουργού Υγείας να «κλείσει στόματα» με επικοινωνιακά τερτίπια. Μόνο που, όπως υπογραμμίζουν οι ίδιοι άνθρωποι, στη συγκεκριμένη περίπτωση το διακύβευμα δεν είναι καν η ελληνική φαρμακοβιομηχανία και οι 20.000 εργαζόμενοι σε αυτή, αλλά η Δημόσια Υγεία και το αύριο της ελληνικής οικονομίας.
Τι εστί «τιμή αναφοράς»
Η «τιμή αναφοράς» θεσμοθετήθηκε από την τροπολογία που πέρασε το υπουργείο Υγείας στο σχέδιο Νόμου για τη δωρεά οργάνων, το οποίο ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 2 Ιουνίου 2011.
Σε πρώτη ανάγνωση, η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει στόχο να μειώσει την επιβάρυνση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, των Ταμείων και κατ’ επέκτασιν του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά και των ίδιων των ασφαλισμένων, σε ό,τι αφορά τις δαπάνες για φάρμακα. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Λοβέρδος προτίθεται –με τις αυριανές του ανακοινώσεις- να εφαρμόσει τη στρατηγική αυτή θα οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: θα διευρύνει σε δυσθεώρητα επίπεδα τις «μαύρες τρύπες» του προϋπολογισμού και θα καταστήσει ασήκωτες τις δαπάνες των ασφαλισμένων για φάρμακα.
Μέχρι σήμερα, τα Ταμεία χρηματοδοτούσαν τους ασφαλισμένους για την αγορά των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, βάσει της τιμής λιανικής, η οποία διαμορφωνόταν με γνώμονα το μέσο όρο των τριών χαμηλότερων αντίστοιχων τιμών του ίδιου σκευάσματος στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πλέον, αυτή η ρύθμιση καταργείται και αντικαθίσταται από την περίφημη «θετική λίστα» φαρμάκων. Η τροπολογία θεσμοθετεί την «τιμή αναφοράς» κάθε κατηγορίας συνταγογραφούμενων σκευασμάτων, με βάση την οποία τα Ταμεία θα χρηματοδοτούν πλέον την αγορά τους. Η τιμή αυτή απλά… επιβάλλεται στις επιχειρήσεις που παράγουν και πωλούν τα φάρμακα. Αν η εταιρεία δεν αποδεχθεί την τιμή που ορίζει το υπουργείο, το τελευταίο πολύ απλά πετά τα προϊόντα της έξω από τον σχετικό κατάλογο!
Πώς, λοιπόν, ορίζεται αυτή η τιμή; Η τροπολογία δεν περιείχε καμία διευκρίνιση ως προς τα μέτρα και τα σταθμά, παρά μόνο ανήγγειλε ότι η τιμή θα οριζόταν αυτεπάγγελτα από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου. Με ποια κριτήρια; Υπό ποιες προϋποθέσεις; Ουδείς γνωρίζει, παρά μόνο (;) ο κ. Λοβέρδος.
Τα πορίσματα αυτής της επιτροπής φέρεται έτοιμος να ανακοινώσει αύριο ο υπουργός Υγείας. Ακριβώς στο σημείο αυτό, ελλοχεύει και ο μεγάλος κίνδυνος που ήδη περιγράψαμε: η τιμή που θα οριστεί –με τον προαναφερθέντα αυθαίρετο τρόπο- να υπηρετεί μια κοντόφθαλμη στρατηγική «ψαλιδίσματος» ακόμη και των φθηνών και ποιοτικών φαρμάκων που παράγονται στην Ελλάδα, με όλες τις καταστροφικές συνέπειες…
http://www.newsbomb.gr/
