Είμαι ένας αγανακτισμένος πολίτης, ένας γιατρός λίγο πάνω από τα τριανταπέντε. Δεν είναι τυχαίο, που ένας γιατρός αποφάσισε να σας γράψει. Αυτό που γίνεται στην ελληνική υγεία, προσομοιάζει σε βιολογικό πόλεμο κατά του...
φτωχού πληθυσμού και σε φυλετικό πόλεμο κατά πολλών ξένων, ιδίως γυναικών.
Όπως και κάποιοι Έλληνες συνάδελφοί σας, επίσης στην "Καθημερινή", πριν μερικές μέρες, μας ζητάτε ως λαό να δεχτούμε το Μεσοπρόθεσμο.
Καταρχήν, η επιλογή του βήματος από όπου το κάνετε είναι τελείως λαθεμένη. Η εφημερίδα που επιλέξατε, μεταξύ πολλών άλλων, έχει κάνει πρωτοσέλιδο τον ακροδεξιό λαϊκιστή κ. Καρατζαφέρη, ως σοβαρό και σταθερό πολιτικό υπέρ του Μνημονίου και έχει ίσως το πιο αντισυνδικαλιστικό καθεστώς -με αποχωρήσεις διαφωνούντων και πιέσεις- από κάθε ελληνικό έντυπο. Θα έδινε λοιπόν βήμα και κύρος κυριολεκτικά σε οποιονδήποτε κάπως σχετικό για να στηρίξει τις απόψεις της.
Επίσης, το άρθρο των άλλων -εν Ελλάδι- συναδέλφων δεν έτυχε καμμιάς απολύτως προσοχής. Ο πληθυσμός, δεν ασχολήθηκε διότι τόσοι πολλοί από τους συντάκτες του κειμένου συνδέονται με ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από διεθνείς τοκογλύφους και τράπεζες, που ακόμα και ένας ημιαγράμματος πολίτης θα καταλάβαινε ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί την άποψή τους (bias). Με άλλου είδους επιστολές, όπως αυτή βιομηχάνων που δεν έχουν καμμία σχέση αλληλεγγύης προς το γενικό πληθυσμό ή διανοουμένων με πλήρη απουσία από κάθε πρόσφατη κοινωνική διεκδίκηση για στοιχειώδη δικαιοσύνη, δεν ασχολήθηκε κανείς εκτός από τους συντάκτες τους και όσους έκαναν τον κόπο να τις τυπώσουν. Ο λόγος; Η βαθιά περιφρόνηση κάθε συγκροτημένου ανθρώπου που αδικείται, προς την όψιμη και επιλεκτική ευαισθησία. Εσείς όμως, είστε διαφορετική ομάδα προσώπων,παρά το γεγονός ότι και η ακαδημαϊκή αξιοπιστία των οικονομολόγων είναι τελείως υπό αίρεση.
Καταρχήν, σας παρουσιάζουν ως τη χρυσή εφεδρεία μιας πολιτικής που πιθανώς δεν εγκρίνετε. Λέτε για παράδειγμα πολλά ορθά πράγματα: Ότι η χρεοκοπία δεν πρέπει να είναι άμεση: Σωστά. Μπορεί όμως να είναι λελογισμένη (άρα να συμβεί οργανωμένα)-κάτι το οποίο σκέφτονται πολλοί συνάδελφοί σας. Λέτε επίσης πως απαιτείται εξορθολογισμός της οικονομίας: Δεν εξηγείτε όμως πως θα γίνει αυτό, από ένα αηδιαστικά διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα όπου γελοιοποιείται κάθε έννοια αξιοκρατίας ή από τον ιδιωτικό τομέα που βουλιάζει πλέον -για να μην πω βασίζεται-τοπικά και διεθνώς στον κυνισμό και στη διαφθορά. Δεν παρουσιάζετε πουθενά την προοπτική ενός υγιούς δημοσίου, λέτε και είμαστε όλοι μας παραδομένοι στη διαφθορά, ή την δυνατότητα αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου (που να παραμείνει δημόσιος) από υποστηριζόμενες από το δημόσιο μετοχικές εταιρείες που θα συγκροτούσαν οι πάρα πολύ ικανοί άνεργοι πτυχιούχοι οικονομολόγοι, μηχανικοί και μαθηματικοί μας, με τις νέες ιδέες τους.
Επίσης, δεν μας λέτε πως, εάν ψηφισθεί το μεσοπρόθεσμο, θα αποφύγουμε ένα νέο δίλημμα αυτού του τύπου κλπ κλπ μέχρι την πλήρη διάλυση των υποδομών μας. Ίσως είστε πολύ μακρυά, αλλά κάθε νέα φορολογία ευνοεί σε βαθμό επανάστασης την κλεπτοκρατία, το σχολικό μας σύστημα διαλύεται και η υγεία μας εξοντώνεται: Αυτά, κύριες και και κύριοι καθηγητές, δεν είναι αναγκαία μέτρα -έστω επιλεκτικά και βεβιασμένα- είναι κοινωνικός πόλεμος. Όπως γνωρίζετε από την κοινωνική ιστορία, καλύτερα από εμένα, οι λαοί συνήθως επιλέγουν τις γρήγορες λύσεις από το παρατεταμένο και με γνωστή κατάληξη κοινωνικό μαρτύριο.
Θα ήταν σημαντικό λοιπόν να έρθετε -επιτέλους- στην αληθινή Ελλάδα και να δείτε την πραγματικότητα που κάνει ακόμα και τη χρεοκοπία ελκυστική λύση στο λαό, όχι στους επαγγελματίες της επικοινωνίας και τους συστημικούς. Να πάτε στις πλατείες όπως κάποιοι άλλοι συνάδελφοί σας, έγκριτοι επίσης. Να μας πείτε πως θα ελέγξουμε το χρέος -που επιδέξια αρνήθηκαν τον έλεγχο του η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Πως θα πληρώσουμε μόνο τα αποδεδειγμένα απολύτως νόμιμα χρέη και πως θα γυρίσουμε πίσω χιλιάδες δισεκατομμύρια ευρώ που κρύβονται από τον ελληνικό λαό. Αυτά τα δις είναι που μας λείπουν, όχι οι πενταροδεκάρες του ξεπουλήματος, που ξέρετε ότι δεν θα σταματήσει εδώ. Να ακούσετε επίσης όσους λένε, με πολλά επιχειρήματα, πως είμαστε πολύ μεγάλη πηγή για να μας αφήσουν να στερέψουμε απότομα -κάτι που ούτε εμείς επιθυμούμε.
Θα δείτε από κοντά την έκταση της απόφασης του κοινωνικού μας κατεστημένου να μας μετατρέψει σε Ρουμανία και όχι σε Ελβετία. Η μέθοδός τους; Να μας απογοητεύσουν τόσο πολύ, που να μην αντιδρούμε πια. Πάνω από όλα όμως θα δείτε την άνθιση ανάμεσά στο λαό μας, αυτού που δεν διδάσκεται σε καμμία ακαδημαϊκή αίθουσα γιατί δεν υπάρχει ως έννοια στην οικονομία του ιδιοτελούς συμφέροντος: Της αλληλεγγύης και της αδελφοσύνης. Όλα όσα παρουσιάζετε ως πιθανά κακά ενδεχόμενα, έχουν νόημα σε μονωμένες και απονευρωμένες κοινωνίες: Αυτές, που δεν θα τολμούσαν αυτή την εξέγερση. Μην φοβάστε το λαό μας: Να φοβάστε τους λαούς των χωρών όπου βρίσκεστε και οι οποίοι πανικοβάλλονται στο ελάχιστο δείγμα αταξίας.
Κάποιοι πολιτικοί στην Ελλάδα, θέλουν να δημιουργήσουν το φόβο, που θα επιφέρει την αταξία: Είναι τόσο συσχετισμένοι με τις πιο φαιδρές και σεσηπώσες πτυχές της κοινωνίας μας, που πραγματικά προξενούν μόνο το αντίθετο σε όλους εκτός από τους ελάχιστους καιροσκόπους οπαδούς τους.
Μπροστά σε αυτό το δίλημμα, ως γιατρός σας το γράφω, έχουμε μόνο μια επιλογή: Να πιέσουμε τώρα κατά του ζωτικού Μεσοπρόθεσμου, για τις αληθινές μεταρρυθμίσεις ακόμα και εάν αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνησή μας, ενδέχεται να μας οδηγήσει στη χρεοκοπία (αφήνοντας αφορολόγητα ή αδήμευτα "τα κλεμμένα") για να μας συντρίψει. Τουλάχιστον, ξέρουμε ότι η κυβέρνησή μας, είναι ικανή ακόμα και για αυτό.
Εάν δεν ήταν, θα είχε πάρει άλλα -απλά μέτρα, πολύ νωρίτερα.
Κύριοι καθηγητές το δίλημμα δεν είναι Μεταρρυθμίσεις ή Χρεοκοπία. Πριν από αυτό, το δίλημμα, είναι ποιοι θα αποφασίσουν για αυτό το λαό και με ποιό τρόπο. Εκεί που φτάσαμε, με ελεγχόμενη κάθε πηγή πληροφορίας και με προβοκαρισμένο κάθε λαϊκό κίνημα, δεν θα το λύσει η οικονομική επιστήμη, αλλά -ατυχώς- το πεζοδρόμιο.
Ελάτε, για την επόμενη μέρα.
Γιώργος Θωμαίδης
http://ellinikosparatiritis.blogspot.com/
