Μέρες κρίσιμες, πολύ κρίσιμες πλησιάζουν. Η κοινωνία ανάστατη και απελπισμένη. Η κυβέρνηση αποφασισμένη, αλλά απομονωμένη. Η χώρα “ξοφλημένη” στα μάτια των Ευρωπαίων. Η χρεοκοπία επί θύραις. Η αντιπολίτευση ανήμπορη. Εχει τεράστια σημασία όμως το αν θα υπάρξουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και πόσοι θα είναι αυτοί, οι οποίοι θα το καταψηφίσουν. Η βέβαιη διαγραφή τους από τον πρωθυπουργό ενδέχεται να πυροδοτήσει πολιτικές εξελίξεις, ανεξαρτήτως της υπερψήφισης του νέου Μνημονίου. Εχει φυσικά καταστεί σαφέστατο στους πάντες ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν εγκαταλείπει οικειοθελώς με τίποτα την εξουσία, παρά τα περί του αντιθέτου φληναφήματα που ακούμε κατά καιρούς. Με την ανακοίνωση των μέτρων που περιέχονται στο νέο Μνημόνιο, διευρύνθηκε και οριστικοποιήθηκε η ρήξη της κυβέρνησης με τα λαϊκά και τα μεσαία στρώματα, άρα και η ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές όποτε και αν γίνουν αυτές.
Η αγορά ελπίζει ακόμη στον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνησή του. Ελπίζει, για την ακρίβεια, στο ότι οι ηγέτες της ΕΕ, βλέποντας την προϊούσα αποδυνάμωση του πρωθυπουργού και τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που έχουν βγει στις πλατείες, θα δώσουν χρήματα στην κυβέρνηση για να τα μοιράσει σε επιχειρηματίες και αγρότες προκειμένου να αποτρέψει την κατάρρευσή της πριν από τις εκλογές. Αν πέσουν χρήματα της ΕΕ και κινηθεί η οικονομία, ελπίζουν ότι ίσως κατορθώσει η κυβέρνηση να επιβιώσει και του χρόνου, προωθώντας έτσι και άλλα μέτρα με καταστροφικό πολιτικό κόστος, τα οποία μόνο μία εκ των προτέρων ηττημένη στις επόμενες εκλογές κυβέρνηση μπορεί να πάρει.
Η ΕΕ χρειάζεται χρόνο. Οχι μόνο για να υλοποιήσει μέσω της κυβέρνησης Παπανδρέου αυτά τα μέτρα. Θέλει οπωσδήποτε να κάμψει τη φραστική αντίσταση του προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, στο νέο Μνημόνιο. Να “συνετίσει” τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρέπει να οργανώσει για τον σκοπό αυτό και τη… “μνημονιακή πέμπτη φάλαγγα” μέσα στους κόλπους της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ για να μπορεί να εκβιάσει τον ηγέτη της Δεξιάς.
Ξεπέρασαν κάθε όριο οι κατ’ ιδίαν αφόρητες πιέσεις των ηγετών της Γερμανίας και της Ευρωδεξιάς, αλλά και τα απύθμενου μίσους δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου εναντίον του Α. Σαμαρά επειδή αρνείται να συμμορφωθεί με την επιθυμία του Βερολίνου να συναινέσει στο Μνημόνιο. “Εδώ και μήνες ο 60χρονος συντηρητικός πολιτικός παρακινεί σε στάση τον ελληνικό πληθυσμό εναντίον της γραμμής λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης και σαμποτάρει (!) την αλλαγή νοοτροπίας (σ.σ. του ελληνικού λαού) που προωθούν η ΕΕ και το ΔΝΤ”, γράφει χαρακτηριστικά το γερμανικό περιοδικό “Σπίγκελ”, αποκαλώντας τον στον τίτλο του άρθρου του… “επίμονο αντάρτη της Αθήνας”!
Αδιάφορο αφήνουν τον κόσμο που γεμίζει το Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες των πόλεων της χώρας όλες αυτές οι ευρωπαϊκές μηχανορραφίες και οι πολιτικές ίντριγκες στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Ελπίδα θέλει ο κόσμος και αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση του έριξε κατακέφαλα νέα φορολογικά χαράτσια. Το σοβαρότερο ίσως από όλα τα αρνητικά είναι ότι η ψήφιση του νέου Μνημονίου θα καταβαραθρώσει εντελώς το κύρος των βουλευτών, των πολιτικών και του πολιτικού συστήματος. Οσο για το κύρος της ΕΕ, αυτό έχει ήδη πέσει στα Τάρταρα.
ΕΘΝΟΣ
http://papaioannou.wordpress.com
