Ως άλλα θλιβερά «αρρωστάκια», οι τράπεζες του διεθνούς καρτέλ περιμένουν τη δόση τους. Τη δόση του δανείου του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα, για να πληρωθούν για τις λήξεις ελληνικών κρατικών ομολόγων ύψους 11 δις ευρώ μέχρι τον Αύγουστο φέτος.
Και την δόση θα την πάρουν φυσικά, αφού η επιλογή που έχει γίνει διεθνώς, προβλέπει προστασία των τραπεζών σε βάρος των πολιτών σε όλο τον κόσμο και την Ελλάδα, οι οποίοι πληρώνουν τα κακά δάνεια και τις αποτυχημένες επενδύσεις των τραπεζών. Αλλά δεν παίρνουν την δόση απευθείας, όχι. Πρέπει να την πάρει η Ελλάδα και μετά να τους την δώσει ως ενδιάμεσος, ο οποίος όμως ταυτόχρονα χρεώνεται και εθίζεται περαιτέρω στα «σκληρά ναρκωτικά» τις ηρωίνες και τις κοκαϊνες των ενυπόθηκων δανείων.
Η διαφορά μεταξύ των παλαιών δανείων της Ελλάδας από τις αγορές με ομόλογα και τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. είναι ακριβώς αυτή. Τα παλαιά δάνεια είναι σαν το χασίς. Ζαλίζεσαι, νιώθεις προσωρινά ευφορία (και ξοδεύεις) αλλά δεν εθίζεσαι σωματικά.
Αλλά όσο συνεχίζεις την κατάχρηση και την αυξάνεις, τόσο χάνεις σε διάθεση και ικανότητα για εργασία, αντανακλαστικά, σπιρτάδα μυαλού, μνήμη, μέχρι που φυραίνεις τελείως και τείνεις να καταντήσεις ένας σκέτος βλαξ, από τα πολλά τσιγάρα.
Τότε και αφού δεν παράγεις και βγάζεις λιγότερα χρήματα γιατί δουλεύεις και σκέφτεσαι λιγότερο, το χασίς ξαφνικά «τελειώνει». «Θέλεις να δοκιμάσεις κάτι άλλο;». Οι έμποροι αποφάσισαν να σε σπρώξουν στα σκληρά ναρκωτικά και να σου τα πάρουν «χοντρά». Και σε εθίζουν για να μην μπορείς να ξεφύγεις και να καταντήσεις ένα κουρέλι που σκέφτεται μόνον αυτό και πληρώνει όσο- όσο για να πάρει το δηλητήριο.
Κάπως έτσι και τα ενυπόθηκα δάνεια. Τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. είναι ενυπόθηκα. Δανειζόμαστε τώρα σαν ηρωϊνομανείς για να εξοφλήσουμε τα χρέη από τα παλαιά δάνεια. Δεν έχει τέτοια τώρα. Τώρα έχει μόνον ενυπόθηκα δάνεια.
Τα νέα δάνεια είναι ενυπόθηκα γιατί υπάρχει εγγύηση, που είναι τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας. Οι δόσεις, μόνον κακό μας κάνουν. Είναι αστείο ότι δεν δίνουν την δόση οι έμποροι. Η δουλειά τους είναι. Θα πληρωθούν. Και είναι ο πιο κλασικός εκβιασμός του εμπόρου στον εξαρτημένο.
Η δόση θα δοθεί, γιατί τα νέα δάνεια είναι ενυπόθηκα και έχουν εγγύηση την ελληνική περιουσία. Με τα νέα δάνεια θα πληρώσουμε τα παλαιά. Και σαν τα παλαιά δάνεια (από τις αγορές) δεν μας δίνουν. Θα μας δώσουν τη δόση λοιπόν, αλλά πρέπει να κάνουμε και λίγη «κονσομασιόν». Να πουλήσουμε κανένα ασημικό, λόγου χάρη…
Με τι μας φοβίζουν οι πλασιέ της ηρωίνης; Ότι τάχα δεν θα δώσουν την δόση; Ότι θα πονέσουμε; Ότι η απεξάρτηση είναι επώδυνη; Μα όσο αργότερα, τόσο χειρότερα. Ο θάνατος καραδοκεί και η απεξάρτηση θα γίνει αδύνατη. Απεξάρτηση τώρα λοιπόν.
Είναι κακή λύση η απεξάρτηση;
Έτσι κι αλλιώς, όταν ξεζουμίσουν τη χώρα και τους πολίτες, δεν θα έχουμε κάτι άλλο να δώσουμε. Πολύ απλά, όταν οι διεθνείς τράπεζες «ισιώσουν» κάπως τα βιβλία τους και ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού χρέους γίνει ενυπόθηκο άρα και πληρωτέο με ελληνική περιουσία, τότε οι δόσεις θα κοπούν. Δεν θα έχουμε κάτι άλλο να δώσουμε. Και τότε, όταν η χώρα θα μείνει χωρίς λεφτά για γιατρούς και φάρμακα, δηλαδή χωρίς περιουσία και βαθειά «εξαρτημένη» (χρεωμένη) θα την πετάξουν σε ένα χαντάκι. Γιατί δεν θα έχουν κάτι άλλο να πάρουν…
Γι αυτό ο παράγοντας του χρόνου, έχει τεράστια σημασία. Και γι αυτό, όσο πιο γρήγορα γίνει η θεραπεία (αναδιάρθρωση) ή ακόμα καλύτερα η απεξάρτηση (στάση πληρωμών στους εξωτερικούς δανειστές), τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει το εξαρτημένο θύμα να επιβιώσει. Αντίθετα, όσο περισσότερο αλλάζει το παλαιό χρέος με το νέο ενυπόθηκο χρέος, τόσο λιγότερο νόημα έχει η αναδιάρθρωση.
ΠΗΓΗ
Και την δόση θα την πάρουν φυσικά, αφού η επιλογή που έχει γίνει διεθνώς, προβλέπει προστασία των τραπεζών σε βάρος των πολιτών σε όλο τον κόσμο και την Ελλάδα, οι οποίοι πληρώνουν τα κακά δάνεια και τις αποτυχημένες επενδύσεις των τραπεζών. Αλλά δεν παίρνουν την δόση απευθείας, όχι. Πρέπει να την πάρει η Ελλάδα και μετά να τους την δώσει ως ενδιάμεσος, ο οποίος όμως ταυτόχρονα χρεώνεται και εθίζεται περαιτέρω στα «σκληρά ναρκωτικά» τις ηρωίνες και τις κοκαϊνες των ενυπόθηκων δανείων.Η διαφορά μεταξύ των παλαιών δανείων της Ελλάδας από τις αγορές με ομόλογα και τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. είναι ακριβώς αυτή. Τα παλαιά δάνεια είναι σαν το χασίς. Ζαλίζεσαι, νιώθεις προσωρινά ευφορία (και ξοδεύεις) αλλά δεν εθίζεσαι σωματικά.
Αλλά όσο συνεχίζεις την κατάχρηση και την αυξάνεις, τόσο χάνεις σε διάθεση και ικανότητα για εργασία, αντανακλαστικά, σπιρτάδα μυαλού, μνήμη, μέχρι που φυραίνεις τελείως και τείνεις να καταντήσεις ένας σκέτος βλαξ, από τα πολλά τσιγάρα.
Τότε και αφού δεν παράγεις και βγάζεις λιγότερα χρήματα γιατί δουλεύεις και σκέφτεσαι λιγότερο, το χασίς ξαφνικά «τελειώνει». «Θέλεις να δοκιμάσεις κάτι άλλο;». Οι έμποροι αποφάσισαν να σε σπρώξουν στα σκληρά ναρκωτικά και να σου τα πάρουν «χοντρά». Και σε εθίζουν για να μην μπορείς να ξεφύγεις και να καταντήσεις ένα κουρέλι που σκέφτεται μόνον αυτό και πληρώνει όσο- όσο για να πάρει το δηλητήριο.
Κάπως έτσι και τα ενυπόθηκα δάνεια. Τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. είναι ενυπόθηκα. Δανειζόμαστε τώρα σαν ηρωϊνομανείς για να εξοφλήσουμε τα χρέη από τα παλαιά δάνεια. Δεν έχει τέτοια τώρα. Τώρα έχει μόνον ενυπόθηκα δάνεια.
Τα νέα δάνεια είναι ενυπόθηκα γιατί υπάρχει εγγύηση, που είναι τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας. Οι δόσεις, μόνον κακό μας κάνουν. Είναι αστείο ότι δεν δίνουν την δόση οι έμποροι. Η δουλειά τους είναι. Θα πληρωθούν. Και είναι ο πιο κλασικός εκβιασμός του εμπόρου στον εξαρτημένο.
Η δόση θα δοθεί, γιατί τα νέα δάνεια είναι ενυπόθηκα και έχουν εγγύηση την ελληνική περιουσία. Με τα νέα δάνεια θα πληρώσουμε τα παλαιά. Και σαν τα παλαιά δάνεια (από τις αγορές) δεν μας δίνουν. Θα μας δώσουν τη δόση λοιπόν, αλλά πρέπει να κάνουμε και λίγη «κονσομασιόν». Να πουλήσουμε κανένα ασημικό, λόγου χάρη…
Με τι μας φοβίζουν οι πλασιέ της ηρωίνης; Ότι τάχα δεν θα δώσουν την δόση; Ότι θα πονέσουμε; Ότι η απεξάρτηση είναι επώδυνη; Μα όσο αργότερα, τόσο χειρότερα. Ο θάνατος καραδοκεί και η απεξάρτηση θα γίνει αδύνατη. Απεξάρτηση τώρα λοιπόν.
Είναι κακή λύση η απεξάρτηση;
Έτσι κι αλλιώς, όταν ξεζουμίσουν τη χώρα και τους πολίτες, δεν θα έχουμε κάτι άλλο να δώσουμε. Πολύ απλά, όταν οι διεθνείς τράπεζες «ισιώσουν» κάπως τα βιβλία τους και ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού χρέους γίνει ενυπόθηκο άρα και πληρωτέο με ελληνική περιουσία, τότε οι δόσεις θα κοπούν. Δεν θα έχουμε κάτι άλλο να δώσουμε. Και τότε, όταν η χώρα θα μείνει χωρίς λεφτά για γιατρούς και φάρμακα, δηλαδή χωρίς περιουσία και βαθειά «εξαρτημένη» (χρεωμένη) θα την πετάξουν σε ένα χαντάκι. Γιατί δεν θα έχουν κάτι άλλο να πάρουν…
Γι αυτό ο παράγοντας του χρόνου, έχει τεράστια σημασία. Και γι αυτό, όσο πιο γρήγορα γίνει η θεραπεία (αναδιάρθρωση) ή ακόμα καλύτερα η απεξάρτηση (στάση πληρωμών στους εξωτερικούς δανειστές), τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει το εξαρτημένο θύμα να επιβιώσει. Αντίθετα, όσο περισσότερο αλλάζει το παλαιό χρέος με το νέο ενυπόθηκο χρέος, τόσο λιγότερο νόημα έχει η αναδιάρθρωση.
ΠΗΓΗ
