(...Στο μεταξύ οι φαντασιώσεις των νοικοκυρών για τον «τσάρο» της οικονομίας παίρνουν και δίνουν...)
Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ
Τι υποκρισία! Κανείς δεν έχει τίποτα με τους ξένους (μιλάμε κυρίως για χρώματα από καφέ και κάτω) ΑΛΛΑ φοβούνται να περπατήσουν στο δρόμο σαν νυχτώσει, μαντρώνονται με κλειδαριές, βάζουν κάγκελα και σπέρνουν νάρκες γύρω απ' το κρεβάτι!
Μάλλον. Οταν κλείνουν ξενοδοχεία, επιχειρήσεις αλλάζουν στέκι, κατεβάζουν ρολά μικρομάγαζα -για να ανοίξουν άλλα με πακιστανικά εδώδιμα-, όταν κλείνουν θέατρα (ΕΔΩ κοτζάμ Εθνικό και σήκωσε λευκή σημαία) στην πλατεία Βικτωρίας... Φυσικά η μόνιμη επωδός είναι πως ΔΕΝ φταίει κανείς παρά το κράτος, που δεν φροντίζει να υπάρχουν κέντρα υποδοχής (δηλαδή στρατόπεδα συγκεντρώσεως χωρίς φούρνους) κι ότι αποτελούμε ΚΑΙ σ' αυτόν τον τομέα το όνειδος της παρθένου Ευρώπης!
Επίσης όταν κάποιοι δέχονται επίθεση -όπως πρόσφατα δυο-τρεις ηθοποιοί- πάλι φταίει ο δαίμων του τυπογραφείου κι όχι το ανεξέλεγκτο λεφούσι της παραβατικότητας που οφείλουμε ως «φιλόξενοι» να το θεωρούμε αόρατο. Βέβαια, μόλις συμβεί κάτι πιο θανατερό, προκύπτει ο γνωστός αντίλογος των ροπαλοφόρων ταγμάτων ασφαλείας και η «αυθόρμητη» αγανάκτηση των πολιτών, που εξοργισμένοι καταθέτουν λουλούδια κι ανάβουν κεριά στο σημείο του θλιβερού συμβάντος.
Τις πταίει; Πιθανόν η «πολυπολιτισμική» μας περιέργεια, πιθανόν η ΔΕΗ, πιθανόν η τύφλα μας η μαύρη, πιθανόν η αδράνεια των έτσι κι αλλιώς υπνοφόρων αρχόντων και των λοιπών συγγενών, που ναι μεν η γλώσσα τους πάει ροδάνι στα «ανθρωπιστικά», ΑΛΛΑ δεν προτείνουν τίποτα.
Γιατί; Γιατί το σχέδιο εξαφάνισης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας είναι μια ζοφερή αλήθεια που δεν αφορά κανέναν.
Από την άλλη, φαίνεται ότι η παραβατικότητα των Αφρικανών, των Ασιατών και άλλων ευρωπαϊκών φυλών συμφέρει πολύ κόσμο που ζει στην ανέχεια με πραγματικό άλλοθι τη μελαγχολική φατσάρα του κ. Ολι Ρεν ή το θεληματικό πηγούνι του κ. Παπακωνσταντίνου...
Κι έτσι, δήθεν στενοχωρημένοι που οι «καημένοι» οι άνθρωποι άφησαν τις παπαρούνες του Αφγανιστάν και τον ξάδερφο Ταλιμπάν και ήρθαν να πεθάνουν από καυσαέριο στην Αχαρνών και την Πατησίων, αφήνουμε τον καιρό και την παλιοκατάσταση να διολισθαίνει προς το ελεεινότερο.
ΕΥΤΥΧΩΣ όμως τόσο ο Παπουτσωμένος της Προστασίας του Πολίτη όσο και το Καμίνο Ρεάλ του Δήμου Αθηναίων ΕΧΟΥΝ σχέδιο ανάτασης. Ομως τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, οπότε οι λαϊκισμοί και οι δήθεν χαριτωμενιές ΔΕΝ πείθουν πια κανέναν.
Το δράμα κορυφώνεται αν κατά λάθος είσαι ηλικιωμένος. Τότε δεν σε σώζουν ούτε καν η τραγουδισμένη «πλατίνα στα μαλλιά» ούτε καν ο θαυμασμός για τον εξωτισμό που στολίζει την πόλη της Παλλάδας... Ομως τα αγόρια με τις μηχανές που δηλώνουν ακοίμητοι φρουροί της προστασίας του πολίτη, διασχίζουν τις λεωφόρους των παθών, προειδοποιώντας τους εκ φύσεως και παρά φύσεως παραβατικούς ότι: «Προσέξτε, μάγκες, περιοριστείτε στις μαϊμούδες Λουί Βουιτόν κι αφήστε τις χρυσές αλυσίδες απ' τους λαιμούς των γερόντων... γι' αργότερα, όταν θα έχουν σφίξει οι ζέστες...».
Παρεμπιπτόντως ο Μάιος μας έφυγε αφήνοντας πίσω του μπόλικες αιματηρές ληστείες σε όλη την επικράτεια, γιατί έτσι είναι τα νέα ήθη... στον καιρό του Καλάσνικοφ και της ασυδοσίας. Μοναδική παρηγοριά, η αρρενωπή χαζομάρα των ποδοσφαιρικών θεμάτων και η εμπεριστατωμένη τους ανάλυση.
Ποιος θα δώσει λύση; Προφανώς τα ιστορικά αριστουργήματα που πουλάει με το κιλό ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης με τον αδερφό του ή κι ο Πίτερ Παν. Μπορεί και η τέχνη γενικώς κι αορίστως, όταν καταφέρνει ν' ανθίσει μες στη σύγχυση. Κι έτσι το Φεστιβάλ Αθηνών σκάει μύτη μες στην ψυχράδα, με διεθνή και ντόπια παπαζωτά. (Το «παπαζωτό» είναι μια υπέροχη λέξη, παλιομοδίτικη, που σημαίνει τα πάντα και τίποτα.)
Οσο για το μέλλον της λαθραίας μετανάστευσης (λες και υπάρχουν πια περιθώρια για νόμιμη), μαθαίνω πως εξελίσσεται θαυμάσια. Στο ηρωικό Μπανγκλαντές και στα πέριξ κυκλοφορούν φήμες τεκμηριωμένες πως στην Ελλάδα ΤΩΡΑ ανοίγουν οι μεγάλες δουλειές, όπως: τρία εργοστάσια επεξεργασίας αφορολόγητων τσιγάρων, σωβράκων Κάλβιν Κλάιν και dvd με πολιτικά πορνό. Ανάμεσά τους και το ολοκαίνουργιο «Ο Ζακ Λαγκ στον αχλαδόκαμπο του Μαρακές».
Τουλάχιστον πέντε παραρτήματα κατασκευής «Πόρσε» για να προλαβαίνουν τη ζήτηση. Οσοι είναι επιρρεπείς στις γεωργικές εργασίες, δηλαδή καλλιέργεια χασισιάς και φράουλας, το μέλλον προβλέπεται λαμπρό. Η ελληνική φράουλα είναι το μεγαλύτερο άλλοθι του δουλέμπορα (με την καλή έννοια).
Ως γνωστόν, οι Αφγανοί είναι κατευθείαν απόγονοι του Μεγαλέξανδρου (μαζί με τον καταραμένο όφι), οπότε δικαιούνται πρόσβαση στην επιστημονική παραβατικότητά μας.
Προσφέρεται πολυτελής διαμονή, μαζί με άλλους διακόσιους ομοεθνείς, σε τριάρια στη μαγευτική τοποθεσία Πατήσια (εννοείται φως, νερό, τηλέφωνο). Για την ερωτική τους ζωή κάπου είκοσι χιλιάδες αγοροκόριτσα διατίθενται νυχθημερόν.
Τζαμιά για την προσευχή της Παρασκευής δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά μετά από εισήγηση του μητροπολίτη Ανθιμου χτίζονται δύο λίγο μικρότερα από το Σουλτάν Αχμέτ τζαμί της Πόλης.
Από κει και πέρα χρειάζονται αποφασιστικότητα και λαθραία ευρωπαϊκή συνείδηση. Φυσικά και άλλα πολλά κυκλοφορούν, που διαφημίζουν τον παράδεισό μας και την πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία.
Σημαντικότερο πάντως θεωρείται η φήμη ότι η Ελλάδα ετοιμάζει Ολυμπιακούς Αγώνες συντομότατα, με την κυρία Δέσποινα Μοιραράκη (που την ξέρουν στα βάθη της Ασίας λόγω χαλιών) στη θέση της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου.
Τέλος, η ποιήτρια Σιλάνα Σαλιάγκου στέλνει σάλπισμα με την παρακάτω στροφή:
Η μάνα Ελλάς σάς καρτερεί
κι ασχέτως των δεινών της
προσφέρει ύδωρ και ψωμί
μετά των πισινών της.
