του 4ου επικαιροποιημένου μνημονίου αναφορικά με τους δημοσίους υπαλλήλους που εργάζονται σε εταιρείες που θα πάψουν να υπάρχουν, και που θα μπουν (οι εργαζόμενοι) σε εργασιακή εφεδρεία.
Η κυβέρνηση που υπέγραψε με την τρόικα αυτό το Μνημόνιο δεν τόλμησε ούτε τη σωστή μετάφραση να κάνει. ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. Ούτε αυτό δεν τόλμησε να μεταφράσει.
Τι πάει να πει μη....
εθελοντικές αποχωρήσεις. Νέο πασοκικό εύρημα είναι αυτό, να μην μεταφράζουμε το αγγλικό κείμενο από φόβο μη μας πάρουν με τις πέτρες.
Ας έχει τα κότσια η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι θα φύγουν από το δημόσιο κάποιες δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι, όχι να υπεκφεύγει με αυτόν τον τρόπο. Το συμφώνησε με την τρόικα, υπέγραψε άρα υπάρχει κανείς τρόπος να κάνει πίσω; Γιατί λοιπόν παίζει με τις λέξεις και με τη νοημοσύνη του κόσμου;
Παράλληλα, το κείμενο αναφέρει: “Ο κανόνας αυτός εφαρμόζεται χωρίς κλαδικές εξαιρέσεις και ισχύει και για το προσωπικό που μετατάσσεται από δημόσιες επιχειρήσεις σε άλλους φορείς της κυβέρνησης μετά την εξέταση των επαγγελματικών του προσόντων από τον ΑΣΕΠ με βάση τα τακτικά του κριτήρια. Οι εργαζόμενοι που μπαίνουν σε εργασιακή εφεδρεία θα αμείβονται με το 60% του μισθού τους (εξαιρούνται οι υπερωρίες και άλλες επιπρόσθετες αμοιβές) για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από 12 μήνες, κατόπιν του οποίου θα αποχωρούν”.
Για όλες λοιπόν τις επιχειρήσεις χωρίς καμιά εξαίρεση και με το πρόσχημα της διαφάνειας του ΑΣΕΠ θα πέσει το μεγάλο μαχαίρι. Το ερώτημα είναι ένα: Να απολυθούν κάποιοι αν είναι να σωθεί η πατρίδα. Αυτοί που θα μείνουν θα είναι οι επαρκείς, παραγωγικοί και ικανοί, ή θα είναι τα κομματόσκυλα του ΠΑΣΟΚ;
