Στον τελευταίο ανασχηματισμό ο Γιάννης Ραγκούσης υποβαθμίστηκε. Από πρώτος τη τάξει υπουργός στο Εσωτερικών, και με τις αυξημένες αρμοδιότητες (σχεδόν ενός αναπληρωτή Πρωθυπουργού) που του έδινε η πρωθυπουργική απόφαση του περασμένου Φθινοπώρου βρέθηκε στο υπουργείο Υποδομών.
Παραμένει βέβαια ένας από τους 10 της κυβερνητικής Επιτροπής, την οποία ο Παπανδρέου έφτιαξε ως ύστατη παραχώρηση της συγκυρίας στους κορυφαίους, δεν φαίνεται όμως καθόλου αποφασισμένος να της παραχωρήσει εξουσία και γι’ αυτό δεν θα την συγκαλεί τακτικά.
Οι σχέσεις ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και το Γιάννη Ραγκούση δεν πήγαν καθόλου καλά τον τελευταίο χρόνο. Μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ο υπουργός Εσωτερικών επιχείρησε να ασκήσει τις νέες του αρμοδιότητες, να συγκαλέσει συσκέψεις και να χαράξει την επικοινωνιακή γραμμή. Δεν είχε όμως καμία στήριξη από τον Πρωθυπουργό. Περιέργως, στην προσπάθεια του αυτή, δεν βρέθηκε αντιμέτωπος με τα ιστορικά κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά με το σκληρό πυρήνα του συστήματος Παπανδρέου που έκρινε την ισχυροποίηση του ιδιαίτερα επικίνδυνη. Και δεν ήταν μόνο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου που σνόμπαρε ανοικτά τις συσκέψεις που συγκαλούσε ο κ. Ραγκούσης. Ο κύριος πόλος της αντίδρασης στην ισχυροποίηση Ραγκούση όμως ήταν το Μέγαρο Μαξίμου, όπου το ισχυρό πρόσωπο παραμένει η Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Δύο φορές έκτοτε ο Γ. Ραγκούσης ήρθε σε ευθεία σύγκρουση με το Μαξίμου και τον Πρωθυπουργό. Στην Υπατεία και στην περίπτωση της Κερατέας. Και στις δύο περιπτώσεις ο υπουργός τάχθηκε υπέρ της σκληρής γραμμής και της νομιμότητας, βρήκε όμως απέναντι τον Παπανδρέου και το περιβάλλον του που θεωρούσαν ότι η «σκληρή γραμμή» θα έβλαπτε την εικόνα του. Στην υπόθεση της Υπατείας, ο κ. Ραγκούσης υπέβαλλε την παραίτηση του, όταν του τηλεφώνησε η Βάρτζελη και του ζήτησε να νομιμοποιήσει κατ’ εξαίρεση τους μετανάστες. Η παραίτηση δεν έγινε αποδεκτή, όμως οι δεσμοί με τον κ. Παπανδρέου διακόπηκαν απότομα. Στον ανασχηματισμό, ο κ. Ραγκούσης έμαθε ότι μετακινείται με e-mail.
Οι πρώτες κινήσεις του νέου υπουργού Υποδομών μπορούν να ερμηνευτούν μόνο μέσα από το πρίσμα, ότι εφεξής θα κάνει τη ζωή του Παπανδρέου πολύ δύσκολη. Τόσο η πλήρης απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξιτζήδων, όσο και η απροθυμία του, να μειώσει τα διόδια, μπορεί να είχαν την οικονομική λογική με το μέρος τους, δεν είναι όμως απολύτως αναγκαίες. Όμως ο Ραγκούσης ξέρει ότι αυτό που τρέμουν ο Πρωθυπουργός και το περιβάλλον του είναι, να τους ταυτίζουν με δυσάρεστες αποφάσεις και σκληρή γραμμή. Αυτό που εναγωνίως θέλει να προσπαθήσει το επόμενο διάστημα ο κ. Παπανδρέου είναι να αποκαταστήσει όσο μπορεί τη δημοτικότητα του. Τα δημοψηφίσματα άλλωστε αυτό το σκοπό υπηρετούν, να δείξουν ότι ο κ. Παπανδρέου ακούει το λαό.
Ο Ραγκούσης δεν φαίνεται να έχει σκοπό πάντως ούτε να κατευνάσει τους ταξιτζήδες, ούτε να χαϊδέψει τα αυτιά των «δεν πληρώνω», για να σοβαντίσει το σοσιαλιστικό προφίλ του κ. Παπανδρέου. Και το υπουργείο που βρέθηκε προσφέρει πεδίο δόξης λαμπρό για όποιον μεταρρυθμιστή είναι διατεθειμένος να κάνει συγκρούσεις. Το μόνο που μπορεί να κάνει το Μαξίμου είναι να τον ανακαλέσει στην «τάξη» και να αδειάσει τις δημόσια πρωτοβουλίες του. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, ο Ραγκούσης μπορεί να υποβάλλει παραίτηση, τρίτη και φαρμακερή. Και αν υποχρεωθεί το κάνει, θα το κάνει δημόσια…
http://www.newpost.gr/