Πόσο να τ’ αντέξεις; Στη ροή ειδήσεων του facebook κυρίαρχα τα λινκ με γνώμες, άρθρα, σχόλια, στο twitter το ίδιο, βομβαρδισμός ανηλεής ιδίως τον τελευταίο χρόνο. Λόγια απόλυτα, τιμητές, κριτές, αναπαραγωγή ειδήσεων που απλώς βολεύουν ζελέ ιδεολογίες και πασέ στερεότυπά μας, συλλογή άρθρων-πολεμοφοδίων χρήσιμα για το στρατόπεδο που τοποθετείς τον εαυτό σου. Η δε αλήθεια απαρατήρητη και σχεδόν άχρηστη, ζητούμενο μόνο η παραγωγή σαματά και της αίσθησης που λαχταρά όλη η σόσιαλ γενιά ότι “ζούμε ιστορικές στιγμές”, “έρχονται εμφύλιοι” κλπ.
Μα είναι
κακή η έκφραση, όχι, μέσα κι εγώ, αλλά αν όντως επηρέαζε τα πράγματα το τόσο χτυπημένο πληκτρολόγιο. Κι εφόσον αυτό δεν συμβαίνει, αφού συνήθως δεν μιλάμε μα μαχόμαστε αμετακίνητοι, τι ουσιαστικό θα κερδίσεις διαβάζοντας ένα ακόμη άρθρο/γνώμη;
Συμμέτοχοι δε σ’ αυτό οι δημοσιογράφοι, μακριά απ’ το αντικείμενο τους -ρεπορτάζ το λένε- καλοσυνήθισαν στον άκοπο σχολιασμό, κάτι σαν όλα-τα-σφάζω μπλογκερ, στην χειρότερη δε μορφή με τον καταναγκασμό του σαϊτάρχη να γράφουν οπωσδήποτε κάθε μέρα. Και κατά πάσα πιθανότητα αλόγιστη μπαρούφα, λειτουργώντας πυρομανώς πολλάκις για να απολαύσουν ένα προσωρινό μπαζ και σούσουρο μπας και διασωθούν απ’ τα λουκέτα στον χόρο του Τύπου.Οι ίδιοι δε, σέρνουν τον κλάδο τους στον γκρεμό αδυνατώντας να δουν πως υπάρχει σχέδιο διάσωσης, επενδύωντας στην ανάγκη για πληροφορία έγκυρη, διασταυρωμένη, με θέση αντικειμενική, κόντρα στην απίστευτη ευκολία που ανακυκλώνεται η ραδιο αρβύλα στα σόσιαλ.
Και μένεις στο τέλος εσύ: το δοκίμασα, μ’ αρέσει, πέτυχε. Κόψε την ροή όλου αυτού του αναμασημένου γιουσουρούμ γνώμης στη ζωή σου. Θα λυτρωθεί το μυαλουδάκι, θα μπορείς να δεις ευκρινέστερα λαμβάνοντας μόνο την πληροφορία, να βγάλεις σωστότερα συμπεράσματα. Ήπια, χωρίς καφενειακές λογικές, χωρίς ακόμα χειρότερα να συμμετέχεις σε πάνελ μεσημεριανάδικου, γιατί έτσι μοιάζει όλο αυτό.
http://athensville.blogspot.com/2011/07/s.html#disqus_thread
