Είναι πράξη ηρωική να αντιστέκεσαι στους φοροεισπράκτορες των τυράννων
Κάποτε, τα παλιά χρόνια, οι βασιλιάδες, οι αυτοκράτορες, οι τύραννοι γενικότερα, όταν ανακάλυπταν ότι τα ταμεία τους είχαν αδειάσει έστελναν τους φοροεισπράκτορες μαζί με στρατιώτες για να γδύσουν τους δυστυχείς υπηκόους τους. Η είσπραξη των φόρων γινόταν με τη βία και πολλές φορές ολόκληροι πληθυσμοί ξεσπιτώνονταν, υποδουλώνονταν ή ακόμα και σφαγιάζονταν. Αυτά συνέβαιναν κατά τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση, στη χώρα μας ακόμα και μετά την Τουρκοκρατία. (Στην αρχαία Ελλάδα δεν συνέβαιναν). Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρχαν κάποιοι που δεν άντεχαν αυτή την αδικία και αποφάσιζαν να αντισταθούν. Οι λαϊκές παραδόσεις όλων των εθνών είναι γεμάτες από αφηγήσεις ηρωικών ανδρών που πήραν τα όπλα και αντιστάθηκαν στους φοροεισπράκτορες. Ένας τέτοιος ήταν και ο Ρομπέν των Δασών, στη μεσαιωνική Αγγλία, που όλοι τον ξέρουμε από βιβλία και ταινίες. Ο Ρομπέν, σύμφωνα με το θρύλο, ήταν ένας ευγενής που συμμάχησε με τον ταλαιπωρημένο λαό. Κρυβόταν στα Δάση και οργάνωνε την αντίσταση, κλέβοντας συχνά τους φόρους του τοπικού φεουδάρχη, Σερίφη του Νότιγχαμ, για να επιστρέψει τα χρήματα στο λαό.
Στην μακραίωνη υποδούλωση της πατρίδας μας πρώτα από τους Ρωμαίους και μετά από τους Οθωμανούς, εμφανίστηκαν πολλοί αντίστοιχοι Έλληνες Ρομπέν των Δασών. Αυτοί ήταν οι ηρωικοί Κλέφτες, άνδρες υπερήφανοι και πολεμοχαρείς, οι οποίοι έπαιρναν τα βουνά για να ζήσουν ελεύθεροι και να πολεμήσουν τους εκπροσώπους της κοινωνικής αδικίας: Οθωμανούς, Κλήρο και Κοτσαμπάσηδες. Τους λέμε «Κλέφτες», διότι όπως και σήμερα όποιον αντιστέκεται το σύστημα είναι έτοιμο να τον αποκαλέσει «τρομοκράτη» ή «συμμορίτη», έτσι και εκείνους τους έλεγαν ληστές! Τι λήστευαν οι Κλέφτες;
Τα καθάρματα που έπιναν το αίμα του λαού.
Σε πολλές περιπτώσεις τα ένοπλα σώματα των Κλεφτών ήταν πολυάριθμα, μέχρι και 120 άνδρες και έλεγχαν ολόκληρες επαρχίες. Οι χωρικοί προτιμούσαν να δίνουν φόρο στους Κλέφτες για να τους προστατεύουν από τους φοροεισπράκτορες των Οθωμανών, των Κοτσαμπάσηδων και των Παπάδων (επί Τουρκοκρατίας και η Εκκλησία εισέπραττε φόρους από το λαό).
Γιατί τα αναφέρουμε αυτά; Για να υπενθυμίσουμε στους κυβερνήτες ότι όσο θα επιβαρύνουν το λαό με φόρους τόσο θα αναγκάζουν ανθρώπους να ακολουθήσουν την οδό της αντίστασης και της «κλεφτουριάς». Συνέβαινε πάντα στην ανθρώπινη ιστορία, θα συμβεί και τώρα. Εάν γίνει Επανάσταση αποκλειστικά υπεύθυνη θα είναι η κυβέρνηση, όχι λαός… Τώρα, λένε, θα στέλνουν φυλακή εκείνους που δεν θα έχουν να δώσουν τους φόρους. Έφτιαξαν και Οικονομική Αστυνομία για να συνδράμει…Ανέθεσαν και σε ιδιώτες τη συλλογή των φόρων…Ιδού ο νέος μεσαίωνας, η νέα κατοχή…
Σε όλους αυτούς, τους ανάξιους και αλλοτριομορφοδίαιτους κυβερνήτες, αφιερώνουμε τους παρακάτω στίχους από τη δημοτική μας παράδοση:
Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γένω νοικοκύρης και νάμαι σκλάβος, κοπέλι των ραγιάδων. Για δώσ’ μου τ’ αλαφρό σπαθί και το βαρύ ντουφέκι, να ροβολήσω στα βουνά να σμίξω τους συντρόφους. Σύντομα, στους δρόμους του αγώνα…
