ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ;
Υπάρχουν πολλοί φίλοι και φίλες της Ίσκρα που απορούν γιατί συνδέουμε την εναντίωση στοΜΝΗΜΟΝΙΟ με τη ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ.
Μας ρωτάνε απλά: ΓΙΑΤΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗαντίθεση στο μνημόνιο οδηγεί στη στάση πληρωμών;
Το όχι στο μνημόνιο οδηγεί κατ' ανάγκην και σε ένα μεγαλο ΟΧΙ στη χρηματοδότηση της ΤΡΟΪΚΑΣ.
Διότι δεν είναι δυνατόν μια πολιτική δύναμη να επιδιώκει να λάβει τα δανειοδοτικά πακέτα της τρόικαςκαι ταυτόχρονα να μην θέλει τους όρους που επιβάλλει η τρόικα δια του μνημονίου.
Χρηματοδότηση της τρόϊκας χωρίς μνημονιακούς όρους είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Χρηματοδότηση της τρόϊκας και επιδίωξη για ένα "καλό" μνημόνιο είναι αυταπάτη!
Αφ' ενός γιατί δεν υπάρχει "καλό" και "κακό" μνημόνιο. Βλάπτει κάθε μνημονιακή εκδοχή!
Αφ' ετέρου γιατί τους όρους (δηλ. το μνημόνιο) τους επιβάλλει αυτός που χρηματοδοτεί και δεν τους διαλέγει αυτός που χρηματοδοτείται (επαιτεί)!
Αφού λοιπόν η εναντίωση στο μνημόνιο αποκλείει τη χρηματοδότηση της τρόικας, πρέπει η χώρα να βρει άλλους τρόπους για να αντιμετωπίσει το δυσβάστακτο χρέος της.
Όπως, όμως, είναι γνωστό η δανειοδότηση από τις αγορές είναι απαγορευτική αφού τα ελληνικάspreads πετάνε στα ύψη και για να μας δανείσουν οι αγορές ζητάνε απίστευτα τοκογλυφικά επιτόκιαπου ξεκινάνε από 20%!!!
Επομένως, αφού οι αγορές είναι "κλειστές" για τη δανειοδότηση της χώρας και πολιτικά δεν είναι αποδεκτή η χρηματοδότηση της τρόικας, τότε πού θα βρεθούν οι πόροι για να αποπληρώνουμε το χρέος; Πώς θα πληρώνουμε τους υπέρογκους τόκους και χρεολύσια;
Στο σημείο αυτό υπάρχουν δύο σχολές απαντήσεων.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΚΡΑ
Η μια απάντηση είναι αυτή την οποία δίνει απλά και καθαρά η Ίσκρα.
Τί λέει αυτή η απάντηση: Μας ρωτάτε πώς θα αποπληρώνουμε το χρέος, δηλ. τους τόκους και τα χρεολύσια.
Απαντάμε ευθέως: ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ! ΘΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ! ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ!
Η επιλογή αυτή ασφαλώς δεν είναι εύκολη! Είναι, όμως, η μόνη ρεαλιστική και αναγκαία, που μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, και να δώσει πραγματική "ανάσα" στη χώρα! Εκτός και αν εξαιτίας τηςστάσης πληρωμών, υπάρξει διαπραγμάτευση και οι πιστωτές (πράγμα όχι εύκολο) αποδεχθούν τη διαγραφή του ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ, τουλάχιστον, μέρους του ΧΡΕΟΥΣ!
Η "ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ" ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η άλλη απάντηση στο πρόβλημα του χρέους, που επιχειρεί να αποφύγει την εθνική προσφυγή στιςαγορές και την χρηματοδότηση της τρόικας, η οποία, όμως δεν είναι απάντηση αλλά υπεκφυγή, μιας και δεν δίνεται λύση στο πρόβλημα, είναι η λεγόμενη "ευρωπαϊκή" απάντηση.
Τί προτείνουν ορισμένοι αριστεροί, λεγόμενοι "ευρωπαϊστές" και στο όνομα του λεγόμενου"ευρωπαϊσμού";Κατ΄ αρχάς προτείνουν την έκδοση "ευρωομολόγων", μέσω των οποίων θα χρηματοδοτούνται οι χώρες της ευρωπεριφέρειας με την εγγύηση του συνόλου των χωρών της ευρωζώνης, άρα και της Γερμανίας!
Τα ευρωομόλογα, σήμερα, τα υιοθετούν οι "αριστεροί ευρωπαϊστές", η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ στη χώρα μας και ισχυρότατοι κύκλοι του ευρωπαϊκού κατεστημένου.
'Οπως έχει καταδείξει πολλές φορές η Ίσκρα, η έκδοση ευρωομολόγων δεν είναι λύση αλλά διάλυσηγιατί, πολύ συνοπτικά, τα επιτόκια των ευρωομολόγων θα αρχίσουν να εκτοξεύονται πολύ σύντομα και για τους ίδιους λόγους, σε ανάλογα ύψη με τα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας. Άνθρακες, λοιπόν, οθησαυρός, πέραν της όποιας προσωρινής ανάπαυλας, την οποία θα ακολουθήσουν θύελλες μαζί και σφοδρές ενδοευρωπαϊκές αντιπαραθέσεις!
Εκτός των ευρωομολόγων, οι λεγόμενοι "αριστεροί ευρωπαϊστές" προτείνουν (θέσεις παρεμφερείς με του Βαρουφάκη) να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μέρος του χρέους (μάλλον το κατά Μάαστριχτ 60%) και το υπόλοιπο, ως επί το πλείστον, να χρηματοδοτείται με εκτύπωση (;)χρήματος από την ΕΚΤ με το επιτόκιο, περίπου, που η ίδια προσφέρει βραχυπρόθεσμη ρευστότητα στις τράπεζες (1,5%).
Αυτές οι προτάσεις, πέραν του ότι δεν έχουν κανένα ρεαλισμό, αφού ορισμένες δεν εφαρμόζονται ούτε καν σε ένα ενιαίο κράτος, δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα. Πολύ συνοπτικά, για παράδειγμα, ορισμένες από αυτές τις προτάσεις τις εφαρμόζει η FED στις ΗΠΑ, τυπώνοντας τρις. δολ, χωρίς κανένα αποτέλεσμα όσον αφορά την κρίση!
Πέραν όλων αυτών, οι λεγόμενες αυτές "ευρωπαίκές" προτάσεις έχουν επιπλέον δύο μεγάλα μειονεκτήματα.
Πρώτον: Απαιτούν, για να εφαρμοστούν, τη συγκατάθεση των πιο πλούσιων "βόρειων" χωρών της ΕΕ και ειδικότερα της Γερμανίας, πράγμα πολύ δύσκολο, αφού η Φινλανδία απαιτεί "εγγυήσεις" ακόμα και για τη μνημονιακή χρηματοδότηση της χώρας!
Δεύτερον: Η τυχόν εφαρμογή τους, χωρίς να δίνει απάντηση στο πρόβλημα, θα συνοδευτεί με μια άκρως αντιδραστική και κατεδαφιστική "οικονομική διακυβέρνηση" και αυταρχική ολοκληρωτική κηδεμονία των χωρών της ευρωζώνης, πρώτα από όλα της ευρωπεριφέρειας.
ΝΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑΤΙ Η ΙΣΚΡΑ επιμένει να λέει ότι αν πραγματικά δεν θέλουμε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, τότε οδηγούμεθα με μαθηματική ακρίβεια στη ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ!
ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩ
Η στάση πληρωμών συνδέεται με το ευρώ;
Ασφαλώς η ενδεχόμενη στάση πληρωμών έχει συνάφεια με το ευρώ και οδηγεί στην έξοδο από τηνευρωζώνη.
Κατ΄ αρχάς η έξοδος από το ευρώ και η διαμόρφωση νέου εθινικού νομίσματος και νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής είναι αναγκαία, έτσι και αλλιώς, για να ακολουθήσει η χώρα μια προοδευτική πολιτική διεξόδου από την κρίση.
Όσες χώρες έχουν εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι ακολουθούν προοδευτικούς δρόμους. Καμμία χώρα, πάντως, δεν μπορεί να σπάσει το νεοφιλελεύθερο μονεταριστικό πλαίσιο όσο παραμένει εντός της ΟΝΕ, του ευρώ και του μηχανισμού της ΕΚΤ.
Ευρώ και προοδευτική διέξοδος από την ελληνική κρίση αλληλοαποκλείονται!
Πέραν αυτού, αν η Ελλάδα προχωρήσει σε στάση πληρωμών, είναι προφανές ότι θα δεχθεί "πόλεμο" από τις αγορές, το χρηματιστικό κεφάλαιο, το ευρωσύστημα και ειδικότερα την ΕΚΤ.
Στο πλαίσιο αυτού του "πολέμου", η χώρα θα έχει ανάγκη χρηματοδοτικών μέσων για να μην πνιγεί από τις ασφυκτικές πιέσεις. Επομένως θα χρειάζεται το εθνικό νόμισμα, και μια Εθνική Κεντρική Τράπεζα,πέραν των άλλων, ως αναντικατάστατο εργαλείο άντλησης πόρων και χρηματοδότησης του δημοσίου, της οικονομίας και στήριξης του δημοσίου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ολα όσα προηγήθηκαν νομίζουμε ότι εξηγούν γιατί η απόλυτα αναγκαία συμπαράταξη της Αριστεράςδεν μπορεί να έχει καμία φερεγγυότητα, αν δεν συνδυασθεί με ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικόπρογραμματικό περιεχόμενό.
Ασφαλώς δεν είναι ότι το καλύτερο να τίθενται εκ των προτέρων όροι και προαπαιτούμενα για τη συμπαράταξη, χωρίς αναλυτική συζήτηση.
Είναι βέβαιον, όμως, ότι η ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ δεν είναι ένα "πουκάμισο αδειανό". Ησυμπόρευση της Αριστεράς, όπως κάθε αριστερή δύναμη μεμονωμένα, δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι, χωρίς πρόγραμμα ή με ένα προγραμματικό νεφέλωμα, αντιφατικό, επιδεκτό πάσης ερμηνείας, χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Πολύ περισσότερο η συμπαράταξη της Αριστεράς, αλλά και κάθε μεμονωμένη αριστερή δύναμη, δεν μπορεί να μείνει στο πλαίσιο μιας γενικής αντιμνημονιακής και μόνο συσπείρωσης.
Αντίθετα, η εναντίωση στο μνημόνιο πρέπει να συνοδεύεται με τις απαραίτητες εκείνες θέσεις που θα προσδίνουν στο αντιμνημονιακό αγώνα αξιοπιστία, αποτελεσματικότητα και προοπτική!
