Η χθεσινή επίσκεψη Παπανδρέου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η χθεσινή συνάντηση με τους εξωθεσμικούς παράγοντες της ενημέρωσης, πριν καν συναντηθεί με κόμματα και πολιτικούς αρχηγούς τι νόημα έχει;;
Να ζητήσει για την κυβέρνηση του που δεν έχει πετύχει κανέναν στόχο της εδώ και δύο χρόνια νέα ανοχή στις μελλοντικές αποτυχίες της;
Να ζητήσει πολιτική ενίσχυση για να μετατραπεί από απλό εφαρμοστή των οδηγιών της τρόικας σε σκληρό παίκτη που επιτέλους θα διαπραγματευθεί το πρόβλημα της χώρας με τους Ευρωπαίους;
Να ζητήσει ο Πρωθυπουργός από τα μεγαλοστελέχη του κόμματος και της κυβέρνησης τον οίκτο τους και χρόνο ώστε να αποφύγει τον πολιτικό διασυρμό;;
Να ζητήσει από την κοινωνία νέες θυσίες που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα;
Παρά το «ντου» του αντιπρόεδρου, παρά τους αναρίθμητους φόρους, παρά τις θυσίες των πολιτών, η χώρα παραμένει μπαλάκι στα χέρια των ισχυρών οι οποίοι προσπαθούν από εδώ και πέρα όχι να μας πιέσουν για να εφαρμόσουμε σωστές οικονομικές πολιτικές αλλά να μας εξευτελίσουν.
Έχει πλέον νόημα η στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης με μόνη αιτιολογία την αποφυγή μιας υποθετικής χρεοκοπίας που θα κάνει τα πράγματα χειρότερα από ότι είναι σήμερα.
Δεν είναι χρεοκοπία η αδυναμία πληρωμής φόρων και άλλων υποχρεώσεων από ανθρώπους που μέχρι χθες ήταν απόλυτα φερέγγυοι;
Δεν είναι χρεοκοπία η κατάρρευση των τελευταίων υγειών ελληνικών επιχειρήσεων εξ αιτίας της πτώσης του τζίρου και της αύξησης των επισφαλειών;
Και τελικά δεν είναι χρεοκοπία η διοίκηση της χώρας από μια αλαφιασμένη, λαχανιασμένη, μόνιμα αιφνιδιασμένη από τις εξελίξεις κυβέρνηση που αποδεδειγμένα δεν μπορεί;
Ως πότε έχουν το δικαίωμα να προσπαθούν.
Aris. A
antinews
