Δεν
πρόκειται να τερματιστεί σύντομα το θρίλερ για την έκταση του
κουρέματος της ελληνικής οικονομίας. Οι αποφάσεις που έλαβε η σύνοδος
των 27 ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διεξήχθη πριν την σύνοδο των
ηγετών της ευρωζώνης όπου θα ληφθούν οι αποφάσεις για την Ελλάδα,
αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τις τράπεζες και προβλέπουν την αναγνώριση
του ορίου του 9% ως δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας και τον ορισμό του
Ιούνη ως καταληκτική ημερομηνία για την αναπλήρωση κεφαλαίου των
ευρωπαϊκών τραπεζών.
Σε ότι αφορά τις....
πηγές χρηματοδότησης υποδεικνύεται ότι η πηγή από την
οποία θα αναζητηθούν τα αναγκαία κεφάλαια θα είναι πρώτ’ απ’ όλα οι
αγορές, στη συνέχεια οι εθνικές κυβερνήσεις και στο τέλος, το Ευρωπαϊκό
Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Σε
ό,τι αφορά την Ελλάδα, που αποτελεί και το ακανθώδες ζήτημα (μαζί με
τους πόρους ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας) οι κατευθύνσεις της διαπραγμάτευσης δόθηκαν από τη
συζήτηση που έγινε στην γερμανική Βουλή νωρίς την Τετάρτη. (Οι δε
τεχνικές λεπτομέρειες θα εξετάζονται για μέρες ακόμη με την αρωγή του
Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου). Στο πλαίσιο της η Άνγκελα
Μέρκελ υπογράμμισε την ανάγκη εφαρμογής στην Ελλάδα οδυνηρών
μεταρρυθμίσεων και επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης εποπτείας, που θα
αμφισβητεί ευθέως την εθνική κυριαρχία. Η γερμανίδα καγκελάριος επίσης
χαϊδεύοντας τα επιθετικά αντανακλαστικά του ανερχόμενου οικονομικού
φονταμενταλισμού (τον οποίο η ίδια ανέθρεψε) υπογράμμισε την ανάγκη
τροποποίησης των ιδρυτικών συνθηκών της ΕΕ και της ευρωζώνης στην
κατεύθυνση υιοθέτησης αυστηρότερων δημοσιονομικών κανόνων και, το
χειρότερο, μέτρων τιμωρίας για τους απείθαρχους.
Εδώ
ακριβώς βρίσκεται και η μεγάλη αντίφαση, καθώς το Βερολίνο πιστεύει πως
αρκεί μια δόση λιτότητας παραπάνω και δύο μεζούρες ιδιωτικοποιήσεων
ακόμη για να ξεπεραστεί η κρίση. Το ίδιοι φαίνεται να πιστεύει και o
έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου που δήλωσε προσερχόμενος στη
σύνοδο πως «τώρα είναι η ώρα για να τερματιστεί η κρίση».
Η
κρίση όμως δεν έχει την αφετηρία της στις ελληνικές σπατάλες, ούτε
πρόκειται να τερματισθεί αν γερμανοί τεχνοκράτες εγκατασταθούν στο
υπουργείο Οικονομικών, εγκρίνοντας κάθε δαπάνη της δημόσιας διοίκησης.
Τις
βαθύτερες ρίζες της κρίση χρέους της ευρωζώνης τις περιέγραψε πρόσφατα ο
διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μάρβιν Κινγκ σε μια πρόσφατη ομιλία
του. «Οι Γερμανοί πρέπει να σταματήσουν να αποταμιεύουν και να αρχίσουν
να δαπανούν, ή διαφορετικά η συνεχιζόμενη χρηματοπιστωτική κρίση που
ξεκίνησε το 2008 απλώς θα γίνει χειρότερη. Αυτό με λίγα λόγια ήταν το
μήνυμα του διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ σε μια ομιλία
που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα όπου εξέτασε το ρόλο των διεθνών
ανισορροπιών στη δημιουργία και τη διατήρηση των συνθηκών που οδήγησαν
στην παγκόσμια οικονομική καταστροφή» έγραφε η Wall Street Journal του
Σαββατοκύριακου 21-23 Οκτώβρη. «Στην Ευρώπη, η Γερμανία έχει
πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτών των ανισορροπιών, υποστήριξε.
Συμπιέζοντας την εγχώρια ζήτηση και επικεντρώνοντας στις εξαγωγές ως την
κύρια μηχανή μεγέθυνσης η γερμανική κυβέρνηση έχει στην πραγματικότητα
αναγκάσει τους εμπορικούς εταίρους της να γίνουν μεγάλοι οφειλέτες»!
Τα
προφανή της υπό εξέλιξη κρίσης στην ευρωζώνη ανέδειξε και ο νομπελίστας
οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν με ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην
International Herald Tribune την Τρίτη 25 Οκτώβρη, όπου αποκαλούσε τους
ευρωπαίους ηγέτες «γελοίους»! Καλά διαβάσατε. Ο λόγος είναι πως η
δογματική τους εμμονή στην αντιπληθωριστική πολιτική τους έχει παγιδέψει
σε ένα φαύλο κύκλο αποφάσεων και έκτακτων συνόδων κορυφής που απλώς
διαιωνίζουν και οξύνουν την κρίση! Η πρότασή του; Με δύο λόγια, «τυπώστε
ευρώ να τερματιστεί η κρίση σε μία μέρα»! Με τα δικά του λόγια: «Ας
σκεφτούμε χώρες όπως η Βρετανία, η Ιαπωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες που
αν κι έχουν μεγάλα χρέη κι ελλείμματα μπορούν ακόμη να δανείζονται με
χαμηλά επιτόκια. Ποιό είναι το μυστικό τους; Η απάντηση κατά μεγάλο
μέρος βρίσκεται στο ότι διατηρούν τα δικά τους νομίσματα και οι
επενδυτές ξέρουν πως σε μια δύσκολη στιγμή θα μπορούσαν να
χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους τυπώνοντας περισσότερα νομίσματα. Αν η
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έπραττε το ίδιο για να χρηματοδοτήσει τα
ευρωπαϊκά χρέη η κρίση θα είχε επιλυθεί γρήγορα».
Λύσεις υπάρχουν επομένως...